<center>JODEK OŁOWIU
Jodek ołowiu (II)
PbI2
</center>
- Postać: ciało stałe
- Kolor: żółty lub w postaci krystalicznej złoto-żłóty
- Zapach: bez zapachu
- Gęstość: 6.16 g/cm3
- Rozpuszczalność w wodzie:
0.044 g/100 cm3 (0 °C)
0.063 g/100 cm3 (20 °C)
0.41 g/100 cm3 (100 °C)
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: nierozpuszczalny w etanolu
- Temperatura topnienia: 402 °C
- Temperatura wrzenia:
872 °C (źródło: angielska Wikipedia)
954 °C (źródło: "Preparatyka nieorganiczna" - J. Supniewski)
- Temperatura rozkładu: brak danych
- Palność: niepalny
- Toksyczność: toksyczny jak każda sól ołowiu
- Higroskopijność: brak danych
- Przechowywanie: w szczelnych opakowaniach
Własne spostrzeżenia: Wytracic go mozemy mieszajac ze soba roztwory jodku potasu i azotanu olowiu, zachodzi reakcja:
2KI + Pb(NO3)2 = PbI2 + 2KNO3
Wytraca sie wtedy w postaci zoltego osadu. Gdy osad ten rozpuscimy ogrzewajac roztwor i oziebimy, wytraci sie wowczas w postaci pieknych, drobnych, blyszczacych, zloto-zoltych krysztalkow. Reakcje anionow jodkowych z kationami olowiu wykorzystuje sie w analizie.
MaLuTkI Związki ołowiu z anionem chlorowcowym są związkami ołowiu najtrudniej rozpuszczalnymi w wodzie. Najtrudniej z tych związków rozpuszcza się jodek i fluorek ołowiu. Iloczyn rozpuszczalności: 4,1*10<sup>-9</SUP>
| Załączniki: |
|
Obraz 004.jpg [ 34.13 KiB | Przeglądane 6394 razy ] |
|
PbI2.jpg [ 164.31 KiB | Przeglądane 6388 razy ] |
)