Witam. Zrobiłem poraz pierwszy rakiete na paliwo "karmelek". Rakieta miała długość 20cm z plastykową głowicą i kadłubem z brystolu. Dyszą było zaciśnięcie kartek od silnika do środka, ściśle obwiązanie grubą nitką i obwinięcie folią aluminiową. Rakiete postawiłem na takim grilu z betonu na działce bez żadnego patyka, który by nadawał pion. Kiedy odpalilem ów rakiete wzniosła się na 1m w góre poczym skręciła i spadła w krzaki! Wiecie może dlaczego tak się stało?? Zamiast polecieć ladnie w góre to skrciła spadając w krzaki! Nagrałem film z startu rakiety ale narazie niemoge go zamieścić na forum bo mam mało miejsca na serwerze! Poratujcie ziomka , który zaczyna przygode z modelarstwem rakietowym.

Możliwe jest to że źle wywarzyłem!, a raczej niewyważałem wogóle! To jak mogę dobrze wywarzyć, żeby moja rakieta poleciała prosto!??
pozdro

Czołem
Primo : posprzątałem
Secundo : Troche więcej szacunku z obu stron na przyszłość
Tercio : Aby dobrze wyważyć rakiete musimy znaleźć tzw punkt parcia. Co to dokładnie jest Jest to punkt w którym działa wypadkowa wszystkich sił aerodynamicznych jakie działają na rakietę podczas lotu, a jej zwrot jest przeciwny do kierunku lotu Jednak by dobrze wyznaczyć punk parcia musimy znać jeszcze wypadkową sił bezwładności (czyli środek ciężkości po naszemu ) z jego wyznaczeniem nie powinnobyć problemów jak sądzę Okej ale jak wyznaczyć punk parcia Odpowiedzi na to pytanie są dwie (znane mi) Jeden to sporzystanie ze wzorów zawartych m.in w "Młodym modelarzu rakiet"- P.Elszteina, a drugi równierz zawarty w tej książce (i praktykowany przezemnie) polega na wycięciu rzutu bocznego rakiety i doświadczalnym wyznaczeniu środka jego ciężkości, który to pokrywa się z rzeczywistym. Ot i mamy nasz punkt parcia teraz wystarczy zmierzyć odległość i wyważyć cały model (z pełnym wyposarzeniem które będzie podczas lotu czyli silnik/i, spadochron/y, elektronika, itp) tak aby jego punkt ciężkości był przyajmniej o 1 kaliber rakiety (średnice korpusu po naszemu ) bliżej nieba czyli nad punktem parcia
No potem dochodzi jeszcze dobranie długości prowadnicy ale z reguły 1,5m wystarcza

Pozdrawiam i udanych lotów życzę

P.S co to za dawanie ostrzeżeń w myśl "on napyskował 'naszym' to my go dorwiemy " LUDZIE WRZUĆCIE NA LUZ
i pamiętajcie "Wszystko to ch** wzglęgem prędkości światła"

Najczęściej model jest wyposażony w 3 lub 4 stateczniki. Większą ilość stateczników np.6 lub 8 stosuje się tylko wtedy gdy zależy nam na małej rozpiętości stateczników (1 większy statecznik zastępujemy dwoma mniejszymi). Aby model w locie był stabilny stateczniki muszą mieć odpowiednią powierzchnię. Zbyt mała powierzchnia nie zapewni modelowi stabilnego lotu. Model po zejściu z prowadnicy będzie wykonywał przedziwne i trudne do przewidzenia ewolucje. Zbyt duża powierzchnia stateczników powoduje nadstabilność modelu, przy silnym wietrze model pochyla tor lotu pod wiatr. Prawidłowo zbudowany model spełnia następujący warunek: środek ciężkości powinien wyprzedzać środek powierzchni bocznej o 1/2 do 1 długości średnicy tego modelu.

to samo tyle że prostrze słowa

Witam,
mam pytanie do powyższego... Buduje obecnie model rakiety z 4 odrzucanymi w czasie lotu dopalaczami. Korpus rakiety głównej na wysokości dopalaczy jest węższy niż średnica korpusa rakiety głównej powyżej nich. Czy w związku z tym powinienem brać pod uwagę przy ustalaniu odległości pomiędzy środkiem parcia a środkiem ciężkości, średnicę rakiety powyżej dopalaczy, średnią średnicę rakiety, czy może średnicę tego miejsca w którym wypada środek ciężkości ?

Rozumiem również, że powinienem ustalić środek ciężkości i środek parcia dla całego modelu, jak i dla rakiety głównej po odrzuceniu dopalaczy.

Dziękuję za odpowiedź tu lub na priv'a.
Pozdrawiam
Adam