Jest sobie zadanie w McMurrym z którego się przygotowuję do repety wrześniowej. I jest to addycja bromowodoru do
3-metylocykloheksenu. Produktami reakcji w odpowiedziach jest mieszania 1-bromo-3-metylocykloheksan z 1-bromo-2-metylocykloheksan, kiedy ja od razu napisałem ze jedynym produktem jest 1-bromo-1-metylocykloheksan, bo podczas addycji wodoru z karbokationu o ładunku dodatnim na drugorzędowym atomie węgla powstaje karbokation o dodatnim ładunku na trzeciorzędowym atomie węgla. Moje pytanie brzmi, czy to ja mam rację czy książka, i najważniejsze, dlaczego tak a nie inaczej. A może ta reakcja jest jednoetapowa? Tak czy siak nie jestem pewny a pomimo prób nie odnalazłem podobnego przypadku. Dziękuję za pomoc.

A nie mieszania 1-bromo-3-metylocykloheksan z 1-bromo-4-metylocykloheksanem? =]

No i gdzie Ci tam wskoczy brom przy metylu, jak wiązanie podwójne na drugim końcu cząsteczki? =P

Książka ma rację. =] Nie za bardzo chcę Ci rozstrzygać sprawę od razu, więc napiszę Ci kilka wskazówek. Może uda Ci się samemu do tego dojść, będzie to owocne i pewnie da dużo satysfakcji i pewności siebie na egzaminie. =]

1. 3-metylocykloheksen posiada wiązanie podwójne "naprzeciwko" metylu.
2. Podstawione cykloalkeny przy podstawianiu
3. 3-metylocykloheksen da 4 produkty (w tym wiele izomerów), z czego dwa będą wynikiem przegrupowania i występować będą w bardzo niewielkich ilościach.
4. Najwięcej powstanie 1-bromo-3-metylocykloheksenu (dlaczego?)

Przy czwartej podpowiedzi szykuje się troszkę więcej myślenia. Ogarnij samą addycje i daj pomysł na to, dlaczego tego jednego izomeru o którym napomknąłem w czwartym punkcie będzie więcej.

Pozdrawiam. =]

Mnie uczono, i tak samo jest w tek książce, ze wiązanie podwójne jest między 1 a 2 atomem węgla a nie 1 a 6. Dołączam obrazek.

O rety, no faktycznie! Tak to jest jak w nocy mnie najdzie na myślenie o cząsteczkach. Wybacz strasznie. Już Ci odpowiem.

3-metyloheksen, który teraz już widzę chyba poprawnie w główce =p w założeniu będzie dawał najwięcej dwóch izomerów 1-bromo-3-metylocykloheksan i 1-bromo-2-metylocykloheksan. Ten pierwszy powstaje w sytuacji, w której H-Br atakuje ze strony wodoru atom C sąsiadujący z tym posiadającym metyl, a karbokation tworzy się na węglu oddalonym od grupy metylowej (trzeci węgiel licząc od niej), gdyż węgiel trzeciorzędowy posiada zawadę steryczną - musimy pamiętać że Br- w porównaniu z węglem jest ogromny. Takiego izomeru powstanie najwięcej.

W drugiej kolejności co do ilości powstanie 1-bromo-2-metylocykloheksan, po ataku na trzeci węgiel od tego z metylem, karbokation powstanie na sąsiednim co do tego zmetylowanego. Teraz każdy wskazałby, że zajdzie przegrupowanie, lecz nie jest to takie proste, gdyż ten zmetylowany węgiel będzie przez ten metyl blokowany. Przegrupowanie takie na pewno zajdzie, ale w niewielkim stopniu. Korzystniejsze będzie wytworzenie karbokationu drugorzędowego, który nie będzie blokowany sterycznie i będzie mógł wytworzyć nasz drugi oczekiwany produkt.

Blokada steryczna może tutaj nie wpaść do głowy od razu, ale zawsze trzeba o niej pamiętać jeśli mamy do czynienia ze związkami cyklicznymi. Tak w ogóle, to spróbuj narysować sobie cząsteczkę 3-metyloheksenu w trójwymiarze. Gwarantuję Ci, że zobaczysz wtedy wszystko ładniej. Pamiętaj przy rysowaniu, że trzeba wziąć pod uwagę rodzaje hybrydyzacji w cząsteczce i izomerie aksjalno-ekwatorialną, która powinna też nasunąć pewne problemy z rozgryzieniem potencjalnych produktów. Jak narysujesz sobie szkielet to wyobraź sobie gdzie będziesz atakował i co musiałoby się stać, żeby nastąpiło przegrupowanie prowadzące do powstania 1-bromo-1-metylocykloheksanu.

Mam nadzieję, że coś pomogłem tym razem. =]

Zdarza się najlepszym.

Tak, faktycznie. Dziękuję bardzo za pomoc! Postaram się teraz o tym nie zapomniec.