Witam,

natknąłem się ostatnio na całkiem ciekawy amerykański patent z roku '62.

Oferuje on w miarę przystępną metodę syntezy fenolu poprzez dekarboksylację kwasu salicylowego w stopionym kw. benzoesowym z dodatkiem katalizatora w postaci benzoesanów. Powstający w ten sposób fenol w fazie gazowej jest odprowadzany i zestalany w osobnej kolbie. Całość przeprowadzono w zestawie do destylacji.

Temperatura, w jakiej przebiega reakcja to ok. 180 - 250 °C, lecz najlepsze efekty odnotowano w temperaturze 200 - 220 °C.

Fenol wrze w ok. 182°C, więc w fazie gazowej opuszcza on naczynie reakcyjne. Rozpuszcza się on także w medium reakcji, koniecznym jest więc przepuszczenie przez stopiony kwas np. N2 w celu uwolnienia rozpuszczonych par fenolu.

Jako katalizator można stosować benzoesany (lub tlenki/wodorotlenki, któe utworzą benzoesany po stopieniu kw.) niklu, cyrkonu, kobaltu, magnezu, ceru, manganu, potasu, cezu, strontu, baru i sodu. Najlepsze wyniki uzyskano stosując 0,12 g. mola benzoesanu na kilogram kwasu benzoesowego.

Metoda może zostać wykorzystana do otrzymania fenolu, krezolu i odpowiadających im, podstawionych grupami alkilowymi fenoli.

Wydajność reakcji ma wynosić 96%.



Przyda się komuś ta metoda, czy za dużo zachodu?

chyba latwiej fenol poprzez ogrzewanie salicylowego otrzymac. Ale metoda ciekawa :-D

Owszem łatwiej, ale obawiałem się innych produktów ubocznych dalszych reakcji. Tutaj także ogrzewamy kw. salicylowy, ale w ,wydaje mi się, trochę niższej temperaturze. Właśnie, posiada ktoś dane na temat temp. dekarboksylacji kw. salicylowego?

ile st dokładnie nie wiem, ale trzeba szybko ogrzewać bo przy wolniejszym ogrzewaniu wysublimuje