Mam ogromny problem z pytaniem na które nigdzie nie ma odpowiedzi bardzo ale to bardzo prosze o pomoc a mianowicie pytanie brzmi :

W doświadczeniu Anfinsena zdenaturowana rybonukleaza w krótkim czasie po usunięciu czynnika denaturującego ulega renaturacji i odzyskuje aktywność katalityczną. O czym to świadczy? Zdenaturowana w ten sposób insulina (przez zerwanie mostków siarczkowych) po usunięciu czynnika denaturującego aktywności nie odzyskuje. O czym to świadczy?

http://en.wikipedia.org/wiki/Anfinsen%27s_dogma

Ja bym obstawiał, że wynik doświadczenia wykazuje, że rybonukleaza jest gotowa od razu po translacji i jej kształt jest ściśle zdeterminowany sekwencją aminokwasów.

Z kolei insulina musi zostać poddana po translacji paru dodatkowym przemianom (dobudowanie mostków siarczkowych w odpowiedniej kolejności), więc jej struktura jest zależna nie tylko od sekwencji aminokwasów.

Ale mogę się mylić

dzięki za nakierowanie i fatygę jesli ktoś ma jakieś inne zdanie proszę o wypowiedz