Potrzebuję porady. Otuż szukam jakiegoś dobrego (i taniego) zagęszczacza, który zagęściłby roztwór wodny laurylosiarczanu sodowego. Myślałem nad karboksymetylocelulozą, ale nie wiem, czy to dobre rozwiązanie. Poza tym zna ktoś jakąś listę środków anionowo czynnych oraz kationowych środków powierzchniowo czynnych ? Znalazłem tylko w starej książce trochę o chlorku cetylopirydyniowym, ale jako kationowy czynny raczej by słabo działał (i jest stosowany obecnie głównie jako lek). Jakieś inne z tej grupy ?

Jako zagęszczacze w kosmetykach często są stosowane właśnie pochodne celulozy, poli(winylopirolidon), poli(glikole etylenowe) (PEG-40 dla "naprzykładu"), poliakrylany sodowe... Wystarczy obejrzeć etykietki wyrobów komercyjnych
Ze źródeł internetowych w tym temacie warto poszperać na stronach typu "zrób sobie krem", na polskich i zagramanicznych forach mydlarskich, o kosmetykach homemade, itp.
Z poważniejszych lektur na dzień dobry polecam knigę typu "Surfaktanty" Zielińskiego.
Jeśli natomiast chcesz we własnym zakresie stworzyć jakiś tenzyd bardziej oryginalny niż mydło/SDS, to polecam "czerwony olej turecki" (piękna nazwa!) - bodaj pierwszy półsyntetyczny surfaktant. Przypomnij mi się na privie, to wieczorem podeślę ci materiały jakie o nim mam.

Hydroksyetyloceluloza, hydroksypropyloceluloza, alginian sodu, guma ksantanowa, carbopole (żelują w środowisku zasadowym, więc nawet zobojętniać aminą nie będzie trzeba).

Dziękuję wszystkim. Niestety na naszym forum nie ma systemu łapek, więc nie rozdam "pomógł" albo coś podobnego. Niemniej, dziękuję za pomoc. By nie zakładać nowego tematu, to od razu kolejny problem chciałbym rozwiązać. Otuż w proszkach do prania itp stosuje się spieniacze. wg. tablic adamantanu, w tym celu stosuje się tlenki amin. Mnie jednak zależy na konkretnych przykładach. A środki kationowe ? Niby ten cały chlorek cetylopirydyniowym jest podawany najczęściej(teoretycznie), ale czy się go w praktyce stosuje ?