Witam.

Mam pytanie odnośnie reakcji CH2=CHCl z HCl.

Powstawaje dichloropochodna, 1,1-dichloroetan. Ale dlaczego?

W mojej głowie tworzenie karbokationu wygląda dwojako:

CH2=CHCl + HCl => (1) (+)CH2-CH2Cl lub (2) CH3-CHCl(+) który następnie przyłącza anion chlorkowy i powstaje następująco:

(1') CH2Cl-CH2Cl
(2') CH3-CHCl2

I tutaj moje pytanie: dlaczego tworzy się produkt (2'), pomimo tego, że w karbokationie (2) CH3-CHCl(+) ładunek dodatni znajduje się przy węglu złączonym z chlorem? Chlor destabilizowałby karbokation, wyciągając elektrony, przez co ten karbokation byłby mniej stabilny. (przez powiększanie ładunku już dodatniego na atomie węgla). A jednak tworzy się produkt (2'), a nie (1'). Dlaczego?

Masz rację, zaproponowany mechanizm musi być więc niekompletny lub błędny.
Powstały karbokation (z początkowego pi-kompleksu) jest trwalszy jako (1) jeżeli uwzględni się tylko efekt indukcyjny "atomu" chloru.
Jednak pojawia się inne zjawisko: donacja elektronów z zapełnionego orbitalu chloru ( o odpowiedniej symetrii) do "pustego" orbitalu węgla niosącego ładunek dodatni.
To może mieć miejsce tylko w wypadku struktury (2) i nazywa się efektrm "rezonansowym". Owa donacja stabilizuje karbokation (2) znacznie bardziej niż efekt indukcyjny stabilizuje karbokation (1). Taka jest oficjalna wykładnia tłumacząca większą trwałość (2).

Należy zdawać sobie jednak sprawę, że może być to zaledwie dalekie przybliżenie rzeczywistości, mimo że można na podstawie zaproponowanego machanizmu przewidzieć dystrybucję produktów. W rozpatrywanym przypadku, milcząco zakłada się powstawanie jakiś karbokationów, co wcale nie musi być prawdą w każdym przypadku. Stabilizującą rolę odgrywają efekty solwatacyjne, jeżeli reakcję przeprowadza się w jakiśm polarnym rozpuszczalniku. Niestety, trudno taki wpływ rozpuszczalnika uwzględnić w zapisie reakcji, dlatego stosuje się najczęściej mocno okrojone wersje zapisu reakcji (jak w poście wyżej), wypaczające w znacznym stopniu jej zrozumienie.

W przypadku reakcji CH2=CHCl z HCl w fazie gazowej, prawie napewno nie tworzą się karbokationy. Sugerowane jest tworzenie czterocentrowego kompleksu przejściowego a następnie reorganizację wiązań. Za takim mechanizmam przemawia kilka faktów doświadczalnych, zainteresowanych odsyłam do literatury (DOI: 10.1021/i160023a003)

nie zapominajcie o regule markownikowa co robi mały bałągan . i zapewnia równoległe obciązanie obu atomów węgla