Udało mi się znaleźć dość prostą metodę na odzysk manganu z popularnie dostępnego źródła - ogniw leclanchyego. Potrzebne odczynniki to: Kwas siarkowy (wystarczy 38%), kwas szczawiowy uwodniony, węglan sodu/ amonu lub takież wodorowęglany. Należy usunąć z ogniwa elektrodę grafitową, resztki cynku i papierka izolacyjnego. Masę zmielić na pył. Zrobić r-r z kwasu siarkowego i kwasu szczawiowego, rozcieńczyć wrzątkiem i całość doprowadzić do ok 70 st. Celsjusza. Do r-ru dodawać pył (zachodzi egzotermiczna reakcja w której MnO2 i Mn2O3 utleniają kwas szczawiowy do CO2, redukując się do MnSO4). Roztwór po odsączeniu grafitu z masy w ogniwie rozcieńczyć i dodawać najpierw suchy węglan, potem r-r (najlepszy jest NH4HCO3 - unikniemy na pewno osadu szczawianu sodu, gdyby r-r zawierał jeszcze dużo kwasu szczawiowego.). Wytrąca się osad, można zostawić do nast. dnia. Odsączony i przemyty węglan jest zdatny do większości celów - np otrzymania innych zw. manganu. Nie utlenia się na powietrzu. Z jednej baterii C(R14) zyskałem ok 12 gramów MnCO3.

i jeszcze zdjęcie produktu reakcji

Fajny przepis, sam kiedyś otrzymałem taki węglan.
Nie powstają toksyczne gazy w przeciwieństwie do innych metod...

Robiłem podobnie, z jedną drobną różnicą - rozdrobnioną czarną masę przed roztworzeniem w kwasie warto przemyć wodą destylowaną, dzięki temu można usunąć chlorek cynku. Im starsza i bardziej zużyta bateria, tym będzie go więcej, a później jony cynku mogą się strącać razem z manganem i niepotrzebnie go zanieczyszczać.