Witam serdecznie

Chciałbym zadac na forum pytanie dotyczące elektrod z PbO2. Na vortalu dostępny jest artykuł o wykonaniu elektrody z tlenku ołowiu na podłożu ceramicznym. Zastanawiam się jaka jest różnica pomiędzy żmudnym przecież wykonaniem jej a zastosowaniem zwykłej blachy ołowianej, która przecież podczas stosowania jej jako anoda i tak pokrywa się podczas elektrolizy warstwą tlenków ołowiu, a przecież taką blaszkę za parę groszy (no może złotych) można kupic.
Druga sprawa: w artykule o otrzymywaniu chloranów poprzez elektrolizę stoi napisane, że elektrody z tlenku ołowiu mają właściwości zbliżone do platyny - ale z tego co zauważyłem podczas procesu (stosując ołów jako anodę), zamiast utleniac aniony to tlenu wydziela się na niej chyba ze 100%. Ma ktoś może doświadczenia przy pracach z tym metalem?
No i ostatnie pytanie. Wie ktoś może gdzie zakupic można elektrody z węgla szklistego? Czytałem że są dużo trwalsze niż grafitowe (stosowane są podobno w przemyśle do właśnie anodowego utlenienia). Szukałem też na googlach firm pokrywających blachę platyną ale nic ciekawego się nie wyświetliło, może ktoś zna namiary?

Za odpowiedź z góy wielkie dzięki

Pozdrawiam

Elektrody na podłożu ceramicznym są trwalsze. W jednym i drugim przypadku korozja jest najbardziej dokuczliwa na poziomie styku powietrza z elektrolitem. Osobiście szukam taniego źródła kwasu chloroplatynowego gdyż przyszedł mi do głowy pomysł na nałożenie cienkiej warstwy platyny na podwarstwie miedzi ewentualnie srebrzonej. a ściśle na płytce laminatu miedzianego takiego do wytwarzania płytek drukowanych. Co się tyczy firm wykonujących platynowanie to kojarzę spółkę bodajrze AMPER, która notabene z Austrii wykonuje regenerację anod platynowych jak również zajmuje się handlem surowcami do elektrolitycznymi do galwanicznego platynowania. Ale w detalu to raczej niewiele. Co do węgla szklistego to podejrzewam, że chdzi o elektrody z topionego magnetytu.