Do rozcieńczonego roztworu K2Cr2O7 dodałem kilka kropel perhydrolu. Zamiast spodziewanej redukcji do Cr3+ powstał roztwór o barwie coli. Zaczął gwałtownie wydzielać się tlen a po kolejnych kilku sekundach znowu miałem w probówce pomarańczowe jony Cr2O7(2-)
Czy jony dichromianowe pełniły w tej reakcji funkcję katalizatora? (biorą udział w reakcji a pod koniec zostają odtworzone)
Dodam że reakcja biegnie w ten sposób tylko w środ. obojętnym. W roztworze kwaśnym chwilowo pojawia się niebieski CrO5 a później wszystko ładnie przechodzi w Cr3+.

Cr2O72- + H2O2 + H+ ------> Cr3+ + O2 + H2O

i wszystko jasne

W środowisku kwaśnym reakcja przebiega właśnie tak...ale moje pytanie dotyczyło środowiska obojętnego

a masz pewnosc ze nie bylo ani troche kwasowe
czasem sobie nie zdajemy z tego sprawy ze kranowka nie ma pH=7

To niekoniecznie musi być Cr3+.

Dodatek H2O2 do [Cr2O7]2- (w neutralnym, bądź lekko zakwaszonym środowisku) daje czerwono-fioletową sól [Cr(O)(O2)2(OH)]-. Jest to związek potencjalnie niebezpieczny, może się gwałtownie rozkładać.

Ostatecznie, ten kompleks może rozkładać się do O2 oraz Cr3+.

A ja mam pytanie
Dlaczego utlenianie, np. alkoholi dichromianem(VI) potasu przeprowadza się w kwaśnym środowisku (zakwaszenie H2SO4) Dichromiany(VI) są trwałe w pH kwaśnym... Chodzi o to, żeby nie przeszły przypadkiem w chromiany(VI)? Raczej nie, bo i tak w reakcji powstaje przecież kwas - CH3COOH. Cr^6+ ma właściwości utleniające i nie zależy to chyba od tego czy jest to chromian(VI) czy dichromian(VI), także można użyć i chromianu(VI) potasu, ale bez kwasu, bo wtedy i tak jony chromianowe przejdą w dichromianowe(VI)?

Chyba, że siarkowy(VI) jest po to, aby związać jony chromu przed kwasem octowym (główny produkt reakcji), bo jest mocniejszy, albo jest to jakiś katalizator.

Dobry666 myślę że jony H[sup]+[/sup] po prostu katalizują reakcję
Dawidoffski jeśli to co miałem w probówce to był ten [Cr(O)(O2)2(OH)]-
to po chwili znowu powstały z niego jony Cr2O7^2-

W takim razie pozostałości H2O2 musiały utlenić powstający z rozkładu kompleksu Cr3+ do [Cr2O7]2-

Niedługo rok szkolny także wpadnę do pracowni w szkole i spróbuję przeprowadzić tą reakcję z H2SO4, HCl i bez kwasów

Dobry666, gdyby nie zakwaszać środowiska, szybko pH by się podniosło, a potencjał utleniający chromu(VI) zależy mocno od pH. Efekt? Niska (o ile zauważalna) wydajność reakcji.
Jeśli już czymś zakwaszać chromiany, to siarkowcem, nie HCl'em - przy większych stężeniach powstają chlorek chromylu i wolny chlor.

HCl rzuciłem tak dla ciekawości przebiegu reakcji. Czyli miałem racje po części

hmmm...więc najpierw powstał [Cr(O)(O2)2(OH)]-, później rozpadł się z wydzieleniem Cr3+, które z powrotem utleniły się do Cr2O7^2-

Przy rozkładzie owego kompleksu do Cr3+ musi wydzielić się równoważna ilość zasady, tak więc nadmiar H2O2 mógł spowodować utlenienie [Cr(OH)4]- spowrotem do Cr(VI). Ale czy nawet stechiometryczna ilość zasady jest dostatecznie duża, by utlenić Cr(III) do Cr(VI) ilościowo, tego nie wiem. Być może obliczenia by conieco rozjaśniły, ale to nie o tej porze

o jakiej zasadzie mówisz? Cr2O7^2- jest nie trwały w środowisku alkalicznym

Dwuchromian nie istnieje w zasadowym środowisku ze względu na równowagę:
Cr2O7(2-) + 2OH(-) <-> 2CrO4(2-) + H2O

Co do zasady, mam na myśli jony OH(-)

Wystarczy napisać równanie reakcji, jak gdyby H2O2 redukowało Cr(VI) w środowisku obojętnym (oczywiście nie zachodzi to ilościowo) - po prostu powstają jony OH(-) w ilości równoważnej do zredukowanego Cr(VI). Czymkolwiek byśmy nie zredukowali Cr(VI), wydzieli się równoważna ilość jonów OH(-). A skąd one? Stąd, że gdzieś musi podziać się cała masa atomów tlenu z CrO4(2-).

Davidoffski, l.k. w tym kompleksie jest 7?

tylko że po zakończeniu reakcji w probówce miałem Cr2O7^2-, więc nie mogło tam być OH-

No oczywiście!
A Cr(III) w kompleksie tetrahydroksochromianowym(III) łatwo utlenić za pomocą H2O2 spowrotem do Cr(VI). Konkluzja z tego taka, że reakcja mogła mieć przebieg (schemat):
Cr(VI) -H2O2(redukcja - rozkład kompleksu) -> Cr(III) + OH(-) (+O2) -nadmiar H2O2-> Cr(VI).

Oczywiście w poprzednim poście zagalopowałem się nieco. Chodziło mi bardziej o reakcję połówkową:
CrO4(2-) + 4H2O + 3e(-) <-> Cr(OH)3(s) + 5OH(-), układ w środowisku zasadowym jest dobrym reduktorem, a w obojętnym, czy kwasowym, Cr(VI) jest dobrym utleniaczem.

Powstał Ci r-r zawierający 'pomarańczowe' jony chromianowe z dodatkiem niebieskiego nadtlenku chromu, który z racji swojej niestabilności uległ szybko rozkładowi z wydzieleniem tlenu. A że był niebieski z pomarańczowym to cola mogła z tego wyjść.
Powtórz reakcje w warunkach:
zrób wodny r-r dwuchromianu potasu lub sodu, zakwaś delikatnie, dodaj alkoholu amylowego oraz perhydrolu, wymieszaj delikatnie. Obserwuj. Warstwa alkoholowa zrobi się niebieska, barwa szybko zniknie, wydzieli się tlen. Jest to reakcja charakterystyczna na chromiany.
Pozdrawiam.

ale dlaczego znowu powstały Cr2O7^2-

Ze względu na to, że nadtlenek chromu jest niestabilny. Reakcje zajdą chyba tak:
H2CrO4 + 2H2O2 -> CrO5 +3H2O
CrO5 + H2O -> H2CrO4 + O2
Tyle, że do tego potrzebne jest kwaśne środowisko.
Alternatywne wytłumaczenie to K3[Cr(O2)4], który wg wikipedii powstaje w podobnych warunkach (ale w lekko zasadowym środowisku) i ma brązowy kolor. Jego angielska nazwa to Potassium tetraperoxochromate(V).
http://en.wikipedia.org/wiki/Potassium_ ... chromate(V)

PS Przepraszam za pusty post wyzej :/

Dzięki za tą informację chyba właśnie ten związek powstał w mojej reakcji. Na wiki piszą że samoistnie rozkłada się w wyższych temperaturach. Faktycznie, ogrzanie znacznie przyspiesza reakcję. natomiast nie są podane produkty rozkładu. Niewykluczone jednak że produktem jest Cr2O7, tak jak miało to miejsce w moim doświadczeniu.