Witam Musze w najbliższym czasie wykonać prace pod tytułem:"Charakterystyka miedzi i jej zwiazków". Mam jeszcze sporo czasu, ale postanowiłem poradzic się Was, może ktoś będzie miał jakieś fajne pomysły : . Mam narazie taki jakby szkic. Nikt tej pracy nię bedzię oceniał, muszę po prostu ją wykonać, więc otrzymanie "przy okazji" jakichs związków użytecznych jak najbardziej jest pożądane
Mam w domu sporo drutów miedzianych ze spalonych silników elektrycznych( teraz pytanie czy to 100% miedź, z tego co wiem chyba tak ale nigdy nic nie wiadomo...). Myślełem żeby je oczyścić z resztek lakieru i innych syfów i roztworzyć w kwasie azotowym. Otrzymuje spore ilości azotanu(V) miedzi(II). następnie strącam sporo wodorotlenku miedzi(II), pykam fotę i przechodzę do otrzymywania CuO i Cu2O za pomocę glukozy. Znowu parę zdjęć. Poźniej myślałem o preparatyce siarczanu(VI) miedzi(II), chlorku miedzi(II) i oczywiście ładne foty kryształów. Teraz chciałbym wrócic do tlenków, różne reakcje co mi przyjdzie do głowy i foty. To coś tam się wymyśli. Chciałbym jeszcze zrobic coś ambitnieszego jak mi starczy czasu i zrobic cos ze związkami miedzi(I). Ale za dużo informacji na ten tamat nie ma. Chciałbym jeszcze zrobić doświdczenie jak azotan miedzi zapala papier, odwodnienie CuSO4*5H2O i coś jeszcze jak wymyśle... Więc jeśli ktoś ma jakieś wskazówki, rady, dobre pomysły to bardzo proszę I jakieś informacje żródłowe na temat miedzi i jej związków też mile widziane. z gory dzięki i pozdro

Witam.

Pomożemy ;D

1. Rozkład termiczny octanu miedzi (był już temat o rozkładaniu się octanów pod wpływem temperatury) - http://winntbg.bg.agh.edu.pl/rozprawy/9816/full9816.pdf
2. Barwienie płomienia za pomocą jonów miedzi (zielono-niebieski kolor)
3. Reakcje z kwasami (pasywacja itp.)
4. Stopy miedzi (brąz, mosiądz)
5. Minerały zawierające miedź (chalkopiryt, chalkozyn, bornit, azuryt, malachit) - właściwości, wygląd, występowanie. - tylko to już trochę odbiega od tematu
6. Znaczenie biologiczne miedzi - to już też odbiega od tematu.

Jak jeszcze na coś wpadnę to dopiszę

Pozdrawiam
Rajek

Brak opcji edytuj demotywuje

Pewnie znasz, a jeżeli nie to się przyda - http://tabelechemiczne.chemicalforum.eu/norg/Cu.html

Strasznie demotywuje:

prezentacja - http://chemia.2lo.zabrze.pl/mat/miedz.pps

Mam nadzieję, że pomoże )

rajek1992, w jakim to kwasie miedź pasywuje, bo nie słyszałem?

Proponuję zająć się kompleksami miedzi z NH3, SCN- (tu miedź(I) i miedź(II)). Strącanie CuI oraz CuCl (preparatyka Supniewskiego). Z ambitniejszych, możesz spróbować wyjaśnić, dlaczego strąca się CuI z r-ru zaw. I-, mimo, że układ Cu2+/Cu+ jest słabszym utleniaczem, niż I2/2I-. Także polecam amfoteryczność Cu(OH)2 w stęż. r-rze NaOH.

Sorka, faktycznie chyba w żarnym, machnęło mi się ^^ przepraszam za wprowadzenie w błąd.

- próba Trommera
- kompleks z alkoholami trójwodorotlenowymi (gliceryna w sam raz)
- reakcja biuretowa
- jakiś termit miedziowy? ;>
- odczynnik Fehlinga

Ok. Dzięki wszystkim za rady. Na początku zastanawiałem się o czym napisze, bałem się żeby nie było za skromnie, a jednak jakby podejść porządnie do tematu to niezła rozprawa mi wyjdzie Najgorzej że matura w tym roku i czasu nie za wiele, ale postaram się uczciwie "popracować" A swoją drogą ciekawe mogły by być jakieś mieszanki pirotechniczne z azotanem miedzi... tylko że od wilgoci by odpalały... Dobra widzę że trzeba powoli brać się za robotę, bo trochę mi się zejdzie... Jeszcze raz wielkie dzięki i oczywiście dalsze sugestie i pomysły mile widziane

Sory za post pod postem ale mi się przypomniało... W tej prezentacji jest, że miedź może występować na III i IV stopniu utlenienia... Nigdzie nie widziałem nigdy o tym informacji... Błąd prezentacji czy moja niewiedza?

Nie wiem jak CuO/Al by Ci pasowało
[Cu(NH3)4]SO4 - siarczan tetraaminamiedzi(II) - szafirowy r-r i kryształy (*H2O), rozpuszcza celulozę. CuCl - z Supniewskiego jak wspomniał chemik10 i reakcje z HNO3 stężonym i rozcieńczonym jak i z H2SO4 na gorąco. Też nie spotkałem się do tej pory z Cu na takim stopniu utlenienia. Ale wszystko jest możliwe. Niedawno mój profesor opowiadał jak na jakiejś maturze wyszło, że Fe jest na +6 - to było coś z elektrochemii jeśli się nie mylę.

Więc tak:
miedź +3:
-Miedzian (III) potasu KCuO₂ (kolor niebieski) otrzymać można stapiając CuO z KO₂
-Wodorotlenek miedzi (III) Cu(OH)₃ (kolor żółto-pomarańczowy (bardziej w stronę żółtego)) otrzymywanie: Z r-ru CuSO4 strąca się Cu(OH)₂ następnie odsącza i przemywa aż w przesączu nie będzie jonów siarczanowych, do tego świerzego, mokrego wodorotlenku dodaje się stężonego roztworu NaOH aż do rozpuszczenia osadu+ mały nadmiar (roztwór tetrahydroksymiedzianu II sodu ma kolor granatowy), potem roztwór ten chłodzi się do 0st. C i dodaje K₂S₂O₈ i otrzymujemy wodorotlenek miedzi III.
-Dwunadjodanomiedzian (III) potasu K₇[Cu(IO₆)₂] * nH₂O o kolorze pomarańczowym otrzymuje się działając na tetrahydroksymiedzian II sodu KClO i KIO₄.
-Heksafluoromiedzian (III) potasu K₃CuF₆ o kolorze jasnozielonym otrzymuje się przepuszczając przez stopioną mieszaninę KCl i CuCl₂ gazowy, suchy i gorący fluor.

miedź IV:
-heksaflioromiedzian (IV) cezu o barwie pomarańczowej otrzymuje się działając na stopioną mieszaninę KCuF₆ i CsCl gazowym, suchym, gorącym fluorem a to wszystko pod wysokim ciśnieniem.



W załączniku masz zdjęcie moich kryształów siarczanu tetraaminamiedzi II.

<center></center>

Dzięki A mógłbyś powiedzieć jak otrzymałeś takie spore kryształy? Sam próbowałem otrzymać kryształy tego związku, ale efekt był raczej marny... A robiłem to wg przepisu z jakiejś książki(nie pamiętam) i wyszły takie maleństwa że żal...

Ja to robiłem w zleweczce 25mL ale można też w np. cylindrze miarowym.
Do roztworu CuSO4 dodajesz 20% wody amoniakalnej aż otrzymasz klarowny szafirowy roztwór i potem na powierzchnię tego roztworu bardzo ostrożnie wlewasz 98% etanolu tak żeby roztwory się nie wymieszały, przykrywasz to naczyńkiem wagowym i odstawiasz na tydzień-dwa w nie za ciepłe, spokojne miejsce (najlepiej bez dostępu światła czyli np. jakaś szafka była by dobra).

A ile tego etanolu nalać ?

Wiesz co, warstwa 0,5mm - 1cm by musiała być.

Możesz pokazać że związki miedzi barwią płomień na kolor zielony, bądź siarczan(VI)miedzi(II) odwodniony może służyć do wykrywania wody, ponieważ przyłączając wode krystalizacyjną staję sie niebieski

Odświeżam temat . Po sporym czasie nic nie robienia lub robienia bardzo mało wziąłem się znowu za pracę... Powiem może co robiłem i potem o coś zapytam;). Więc zacząłem od roztwarzania miedzianych drutów w HNO3. Są one pokryte lakierem i żeby reakcja w ogóle przebiegała trzeba najpierw pozbyć się tego lakieru, ja go usunąłem przez wyprażanie. Następnie trzeba pociąć te druty na małe kawałki i wkładać porcjami do kwasu. Po roztworzeniu wszystkiego całość przesączyłem i odstawiłem na kaloryfer do krystalizacji.... Straciłem kupę czasu, bo nawet gdy grzejnik jest mocno gorący to sól z roztworu nie chce krystalizować, a wody w ogóle nie ubywa. Dopiero długotrwałe ogrzewanie palnikiem pomaga, ale ja otrzymałem w ten sposób zastygłą masę którą musiałem wydłubywać z kolby. Sól suszy się teraz w spokoju, a w miedzy czasie, zanim doprowadziłem do krystalizacji, otrzymałem tlenek miedzi(II), miedzi(I) i oczywiście wodorotlenek miedzi(II). Mam zamiar jeszcze zrobić siarczan (VI) i chlorek miedzi(II). Wszystkiemu porobiłem ładne fotki, jest kilka niezłych z barwienia płomienia przez związki miedzi. Jak będę miał jeszcze czas to oczywiście pomyśle żeby coś jeszcze zrobić;). I teraz nasuwa mi się pytanie czy ktoś robił to doświadczenie gdzie bibuła w której jest azotan(V) miedzi(II) zapala się od wody? Bo ja skoro tylko sól wykrystalizowała próbowałem i na razie nie wyszło, dopiero po silnym ogrzaniu zapala się...(oczywiście nie bezpośrednim płomieniem)... A Sękowski pisał że zapala się już po paru sekundach...
<center>
Barwienie płomienia

Cu2O

Cu(NO3)2

CuO

Cu(NO3)2

</center>

Naprawiłem, może być? /Ray

Wysłany: Nie Gru 27, 2009 11:17 pm
Średnio bo u mnie nie widać zdjęć naprzykład ;/

Zdjęcia;)

c.d

Witam ponownie Mam mały problem z chlorkiem miedzi(II). otrzymywałem go z drutów miedzianych, kwasu azotowego i solnego wg przepisu z preparatyki Gałeckiego(135ml H2O, 43ml HNO3, 140ml HCl). Reakcja podobno od razu miała przebiegać burzliwie, ale w praktyce wyglądało to trochę inaczej... Widząc że przebiega wolno wrzuciłem większa porcje drutów i zacząłem podgrzewać palnikiem. Po ogrzaniu tak do 60* przestałem ogrzewać, reakcja oczywiście przyspieszyła ale nie wszystko było pod kontrolą;). Po pewnym czasie zauważyłem brunatne kłęby NO2 no i wtedy to dopiero przyspieszyło... xd Nic się na szczęście nie stało. Po ponownym ochłodzeniu przestał wydzielać się NO2 i reakcja dalej przebiegała spokojnie. Roztwór był koloru żółto-bardzo ciemno-brunatnego, tak ze właściwie ciecz wydawała się czarna. Całość przesączyłem i zauważyłem ze po dodaniu dużej ilości wody roztwór robi się dopiero niebieski. Mimo to chciałem trzymać się preparatyki i odparowałem sporo wody żeby doprowadzić do krystalizacji, ale zamiast kryształków uzyskałem zielony proszek opadający na dno... I teraz kolejne pytanie co powinienem teraz zrobić? Czy proszek ten ponownie próbować krystalizować czy co? i dlaczego roztwór wygląda jak roztwór soli bezwodnej, skoro dodałem tam tyle wody na początku? Zasadnicze pytanie czy ktoś otrzymywał tą sól w taki sposób? Proszę o pomoc Pozdro

Kiedyś próbowałem ale tylko na małych ilościach żeby spróbować czy zadziała i w sumie potem wybrałem inną metodę bo nie za bardzo odpowiadały mi te wszystkie powstające śmierdziuchy (Cl2, NyOx, HCl) i potem jak potrzebowałem chlorku miedzi robiłem z HCl+H2O2+Cu (ew. hydroksowęglan+HCl, świeży Cu(OH)2+HCl).
I to z H2O2 pięknie wychodziło bez żadnych chlorów. R-r na początku reakcji jasnoniebieski potem zielony, po reakcji trochę r-r zagęściłem i wykrystalizowały zielone kryształy.
A Tobie to prawdopodobnie od nadmiaru Cl się związki kompleksowe potworzyły- czerwonobrązowy jon tetrachloromiedzi II który reaguje z metaliczna miedzią redukując się do kompleksu chlorkowego miedzi I o barwie żółtej.

Dodałem do całości jeszcze kwasu solnego tak z 10cm3 i trochę perhydrolu, zielony osad rozpuścił się, całość stała się klarowna i ciemnozielona, więc chyba wszystko jest teraz ok . Mam nadzieję że teraz powstaną ładne, normalne kryształy. Ciekawe czym była ta drobna, zielona mączka...