Pierwsze pytanie: czy taka reakcja zajdzie?
Cu + 2 HCL -> CuCl2 + H2? Zgodnie z reakcją otrzymywania soli powinno być okej, tylko czy jest ona w miarę bezpieczna? - tzn. czy mogę ją przeprowadzić w domu?

Druga sprawa (jeśli pierwszy podpunkt będzie na tak) - dobrze dobrałem ilości odczynników?
HCl mam w stężeniu 30%.
23 g HCl (wraz z wodą)
ok. 6 g Cu.

Chcę otrzymać koło 10 g. CuCl2.

Dziękuję z góry za pomoc.

W domu się nie uda. W profesjonalnym laboratorium też wątpię

Czyli musi być Cu(OH)2 + HCl, tak?

Nie taka reakcja nie zajdzie metaliczna miedz nie reaguje z HCl. Jesli chcesz otrzymac CuCl2 to proponuje reakcje kwasu solnego z tlenkiem miedzi lub jej wodorotlenkiem albo reakcje miedzy jakimis solami z wytraceniem.

Możesz użyć hydroksowęglanu, wodorotlenku lub tlenku miedzi(II). Sama miedź tez pociągnie, ale z dodatkiem utleniacza (H2O2). Reakcja jest bezpieczna pod warunkiem, że się uważa - oczywiście HCl(aq) mlekiem nie jest, podobnie jak i H2. Ale mam nadzieję, że to wiesz.

Cu + 2HCl(aq) ---> CuCl2 + H2(g)
63,5g + 74,9g ---> 134,45g + 2,01g
4,72g + 5,57g [18,57g 30% HCl(aq)] ---> 10g + 0,149g (1,66dm^3)

Weź mały nadmiar miedzi, żeby cały kwas przereagował. Możesz też chłodzić mieszankę, aby nadtlenek się tak szybko nie rozkładał przez temp. (co zależy od Cp Twojego H2O2), ale same jony Cu^2+ już to katalizują. Tak się zastanawiam, że przecież H2O2 utleni HCl do HClO... Ale to chyba nie będzie przeszkadzało w takiej domowej reakcji, z resztą byłaby mała ilość tego. Żeby jednak mieć pewność, weź te rzeczy które napisałem na początku.
P.S. Kup sobie CuSO4 - jony Cu^2+ dostępne na wyciągnięcie ręki pod postacią wodorotlenku, tlenku czy hydroksowęglanu po odpowiednich reakcjach

po pierwsze: z samym solnym nie wyjdzie
po drugie dodatek H2O2 jest wskazany
po trzecie mieszanie powietrzem jest wskazane jeszcze bardziej
po czwarte maksymalna temperatura pracy to 50 st. C, powyżej niej reakcja praktycznie ustaje z powodu "wychodzenia" z reakcji H2O2 i HCl
po piąte jeśli stężenie obu składników będzie duże, a dodatkowo miedzi będzie sporo, to wszytko Ci się zagotuje i wykipi i nie będziesz w stanie, w żaden sposób przerwać tej reakcji

Chemizm reakcji:
Trawienie
1. Cu^0 + Cu^2+ -> 2Cu^1+
Już z tej reakcji widać, że to nie HCl czy też H2O2 trawi miedź, a robią to jony miedzi 2+
2. CuCl2{aq} + Cu{s} -> 2CuCl{aq}

Regeneracja za pomocą tlenu z powietrza, z mieszania powietrzem
3. 2H^+ + Cu^1+ + O{aq} -> Cu^2+ + H2O
4. 2HCl{aq} + 2CuCl{aq} + O{aq} -> 2CuCl2{aq} + H2O{aq}


i można taką mieszanką w temperaturze 21 st. C trawić do zawartości jonów Cu^+1 około 25g/l, ale pewnie można też osiągnąć dużo wyższe stężenia

Parametry:
mniej więcej na 1-2 litry wody daję 0,5 litra H2O2 33% i 0,5 litra HCl 35%-38%

zalecam na początek wykonać słabszy roztwór, a później w razie czego dolewać powoli minimalne ilości H2O2 i HCl - przy okazji cały czas monitorując temperaturę, bo mniej więcej powyżej 40 stopni zaczyna się bardzo gwałtowna reakcja i jak np. temperatura dość powoli rośnie w przedziale 10-30 stopni, tak powyżej 30 zaczyna przyspieszać, podobnie jak prędkość reakcji oraz wydzielanie się produktów gazowych które nie należą do najprzyjemniejszych

Wysłany: Czw Sty 07, 2010 7:35 am
[ do scalenia ]

inna sprawa, że nie mam pojęcia jak ty z tego będziesz chciał to CuCl2 wyciągnąć - będziesz musiał przesycić roztwór, a to nie będzie takie łatwe przy takiej ilości zmiennych i raczej dokładnie 10g to Ci nie wyjdzie bo prawdopodobnie, aby otrzymać 10 g, będziesz potrzebował minimalnych ilości roztworu trawiącego, pewnie na tyle mało, że nie zmieści Ci się w nim miedź którą chcesz strawić Smile

Heh... niedawno sam pisałem w takim temacie o nazwie: związki miedzi a otrzymywaniu właśnie chlorku miedzi(II)... Taka drobna sugestia żebyś najpierw przeczytał co tam jest i potem ewentualne pytania ok? Bo w takim przypadku to nie widzę sensu opisywania czegokolwiek co ktoś robi skoro niedługo potem zakłada się podobny temat... ale oczywiście to tylko moja opinia...

Bardzo dziękuję za odpowiedzi i bardzo przepraszam - nowy jestem i jeszcze się nie zapoznałem

CuSO4 mam, mam również HCl, Cu, CuCO3, H2SO4 jakby co

eh eh eh, o ile dobrze pamiętam to z tlenku miedzi(II) również nie otrzymasz chlorku miedzi(II) podobnie jak w reakcji stęż. HCl z miedzią powstają związki kompleksowe. Najprościej jest otrzymać chlorek metodą kwas solny + węglan miedzi(II). Reakcja zachodzi dość szybko i bez niespodzianek. Sam otrzymuje CuCl2 w ten sposób.

Dzięki wielkie, postaram się coś takiego zmajstrować .
Ale to w takim razie zachodzi reakcja: CuCO3 + 2HCl = CuCl2 + H2O + CO2?

Tak, jak najbardziej. A czemu miała by nie zachodzić? Tylko przeprowadzaj tą reakcję powoli- małymi porcjami dodawaj węglan do kwasu bo Ci wykipi.

Z tym, że CuCO3 w wolnym stanie nie występuje. Jest CuCO3*Cu(OH)2 (przybliżone proporcje). Mam akurat wyciętą preparatykę w .jpg jak chcesz. Ale przy reakcji gdzie nie będziesz wyliczał stechiometrii nie jest to znaczące. Dodajesz związek dopóki reakcja nie przestaje zachodzić (lekki nadmiar) i przesączasz r-r z małej ilości pozostałego osadu.


------------
/Ray: tak żeby nie przekraczać tej granicy 1000 postów off-topem nazwy węglan użyłem jako skrótu myślowego mając oczywiście na uwadze to, że nie istnieje węglan miedzi.

To może przy okazji wyjaśnię dlaczego należy dodać nadmiar jednego z substratów.
Wynika to z tzw. reguły przekory która w skrócie mówiąc głosi iż: dodatek substratu przesuwa równowagę reakcji w prawo (czyli reakcja zachodzi 'pełniej').
dodatek jednego z produktów do mieszaniny reagującej przesuwa równowagę w lewo czyli reakcja zachodzi "nie w pełni możliwości". To tak mówiąc w uproszczony sposób tutaj to nie ma większego znaczenia ale w przemyśle np. perfumeryjnym przy produkcji estrów to jest priorytet żeby uzyskać jak największą wydajność reakcji (usuwa się wodę z mieszaniny reagującej co zgodnie z regułą przekory przesuwa równowagę reakcji w prawo)

Za to ja w moim skrócie myślowym pisząc o nadmiarze substratu miałem na uwadze, iż hydroksowęglan miedzi nie ma ustalonego ścisłego składu stechiometrycznego, lecz podawane są przybliżone proporcje. Więc nie da się wyliczyć ile g substancji potrzeba do przereagowanie x g HCl(aq) o stężeniu Cp - na warunki domowe.
Chyba, że ktoś trafi ze stosunkiem. W sumie to nigdy nawet jeszcze nie próbowałem policzyć tego. Ciekawe jaki jest błąd...
Gdy doda się nadmiar i nie bąbelkuje to wiadomo, że cały kwas przereagował i osad można rozdzielić od r-ru.

Ja wiem, że Ty Ray wiesz, ale nie wiem czy inni wiedzą, że wiemy, że tak jest i że oni mogą nie wiedzieć