Niedawno chciałem otrzymać siarczan glinu. W tym celu najpierw folie aluminiową rozpuściłem w NaOH w nadmiarze. Powstała na końcu szara papka. Do tej papki dodałem kwas siarkowy. Wszystko zrobiło się białe co znaczyłoby, że wytrącił się osad siarczanu glinu. Odstawiłem to i zapomniałem o tym. Dzisiaj chciałem przesączyć zawartość kolbki aby otrzymać osad a tu zdziwko. Powstał ładny kryształ a dokładniej dwa (tamten jest brzydszy) oraz pełno białego osadu. Wydaje mi się, że ten kryształ to na pewno glinu ale czy to siarczan glinu czy może pozostałość kompleksu z NaOH? Co sądzicie?

[img=http://img258.imageshack.us/img258/8074/dsc00733p.th.jpg]

Ładny
Cokolwiek to jest
Mój siarczan(VI) glinu jest w postaci perłowych łuskowatych wodnistych pseudokryształów

Niestety teraz pokrywa się białym nalotem co powoduje moje przekonanie, że jednak jest to siarczan glinu. Opłuczę go w wodzie i pokryję bezbarwnym lakierem.

Mój nie jest taki fajny i przezroczysty
Możesz też pokryć go warstwą jakiejś innej też przezroczystej soli o podobnej strukturze krystalicznej, żeby wykrystalizowała na powierzchni Al2(SO4)3
Mogłem obydwie te metody zastosować do mojego FeSO4, ale się zagapiłem i się utlenił z lekka :/
Swój siarczan(VI) glinu robiłem raz z metalicznego Al a drugi z folii aluminiowej prosto do kwasu a następnie sączenie r-ru.

Uściślając, jeśli roztwarzałeś (rozpuszczanie jest procesem fizycznym, a roztwarzanie to reakcja chemiczna) glin w NaOH, to otrzymałeś glinian sodu. Jeśli taki roztwór potraktowałeś H₂SO₄, to w pierwszej kolejności zobojętniłeś nadmiar NaOH, jaki w roztworze na pewno był, z wytworzeniem Na₂SO₄. Dalej, na skutek spadku pH wytrącił Ci się z glinianu Al(OH)₃, co świetnie tłumaczy powstanie osadu (Al(OH)₃ jak za pewne wiesz jest bardzo słabo rozpuszczalny w wodzie). Na dodatek podczas rozpadu glinianu sodu powstało jeszcze więcej Na₂SO₄. Biorąc pod uwagę, że w naczyniu masz też osad obstawiam, że wykrystalizował Ci właśnie siarczan sodu (zanieczyszczony bardziej lub mniej siarczanem glinu), bo większość glinu masz w postaci nierozpuszczonego wodorotlenku. Jeśli odsączysz swój osad, przemyjesz go wodą, rozpuścisz (a właściwie roztworzysz ) w H₂SO₄, i coś wykrystalizujesz z tak otrzymanego roztworu, to mogę się zgodzić, że będzie to Al₂(SO₄)₃ . Możesz to sprawdzić rozpuszczając kawałeczek swojego kryształka w wodzie i zadając go NH₃aq; jeśli powstanie biały osad lub zmętnienie, to w krysztale miałeś glin, ale jeśli roztwór pozostanie klarowny, to znaczy, że twoim kryształem jest stosunkowo czysty Na₂SO₄

Widzę, że szanownemu koledze ViValdis nie chciało się zajrzeć do tablic
A próbowałem tak lekko nakłonić i wprowadzić na właściwa drogę, ale Arion wszystko zepsuł
Na2SO4 (hydrat) - jest bezbarwny, lub przezroczysty jak kto woli; Al2(SO4)3 (hydrat) natomiast perłowy z połyskiem. W kontakcie ze skórą śliski jak suche mydło lub pastylki NaOH. Jest w postaci łusek w takiej jakby paćce - u mnie. Trochę trudno krystalizował.

Przykro mi, DOBRY, że pomieszałem Ci szyki, ale uważam, że zanim się coś zrobi należy trochę poczytać co i jak, żeby było ok, ale kolega ViValdis widocznie nie miał źródeł, więc się opisałem... Może następnym razem będzie lepiej Pozdro

Wybaczam Ci oczywiście
Chciałem, żeby ViValdis sam do tego dotarł, bo wtedy ma się większą satysfakcję z działania i własnej wiedzy, która można wykorzystać
Teraz już wszystko wiadomo co i jak z tym siarczanem.

No ok. To dlaczego siarczan sodu, który ma być teoretycznie bezbarwnym kryształem pokrył się białym nalotem w sumie to cały sie rozpadł na biały proszek?

Z powodu wietrzenia?

wytarczy jedna prosta próba z NaOH i będzie wszystko jasne czy to siarczan glinu czy sodu Po co się kłócić

Ale jeśli strącasz Al(OH)₃ to musisz pamiętać, że ten osad rozpuszcza się w nadmiarze odczynnika, a w przypadku amoniaku nie ma takiej możliwości, żeby przesadzić z ilością odczynnika, więc z NH₃aq wynik będzie w 100% jednoznaczny.

Bo to była sól uwodniona. nie pamiętam dokładnie ale chyba Na2SO4*18H2O.
Jeśli trzymałeś kryształ na słońcu lub w jakimś ciepłym miejscu to twój kryształ przeszedł w stan mniejszego uwodnienia, co wiąże się ze zniszczeniem struktury krystalicznej. Podobnie dzieje się z CuSO4*5H2O

Al2(SO4)3*18H2O
Na2SO4*10H2O

no tak...sorry za pomyłkę

Pozwolę sobie skorzystać z tematu. Mianowicie potrzebuję otrzymać siarczan(VI) glinu w ilości do 100g (jak dobrze będzie szło to i więcej) i mam problem... Na stanie mam rozcieńczony siarkowiec i metaliczny Al, który w takim r-rze kwasu pasywuje. Jest na to jakaś rada? Ogrzewanie tego raczej odpada, bo jest dość czasochłonna metoda, którą wcześniej już stosowałem. Wiem, że do takiej reakcji używa się stężonego H₂SO₄, ale nie chce się nim bawić mając pod ręką mniej stężony r-r. Chyba, że inaczej się nie da...

Stężony H2SO4 na pewno spasywuje glin na amen - metal pokrywa się białym nalotem, który rusza dopiero NaOH. Wg mnie powinieneś roztworzyć Al w 20-30% H2SO4, używając nadmiaru Al i najlepiej na ciepło.

Spróbuj najpierw roztworzyć Al w NaOH lub HCl, a później z powstałego związku przejść do siarczanu

z tym, że chyba bym bardziej polecał reakcję z NaOH niż z HCl (z HCl jest bardziej gwałtowna )

możesz też to podgrzewać delikatnie na płaszczu grzejnym (byle nie na palniku!!)

Posiłkowałem się tym, jednakże coś mi nie pasowało właśnie...:

W cysternach z glinu przewozi się przecież kwasy - przynajmniej azotowy(V), bo siarkowy(VI) to chyba w żelaznych, ale pewien nie jestem. H₂SO₄ mam 37%. Widzę, iż będę musiał w końcu sprawdzić działanie swojej czaszy grzejnej jak inaczej nie ruszy. Reakcja glinu z HCl_(aq) jest dość kipiąca
Wracając jeszcze do początku, zostawiłem sobie kawałek drutu Al, rozcieńczyłem ług sodowy w zanurzyłem metal do połowy właśnie w celu usunięcia warstwy tlenku. Ale chyba za krótko trzymałem i za mało stężony był r-r, bo po włożeniu do kwasu rewelacji nie było. Miałem nadzieję, że uda się bezpośrednia synteza bez jakichś przejść między związkami. Ale jak się nie da, no to pozostaje kombinowanie
P.S. Glin stoi w siarkowcu już 2 dni i pokrył się białym nalotem.

a tam nie powstanie ałun NaAl(S04)2*12H20