Czy wodór może wyprzeć metale szlachetne lub półszlachetne z roztwórów soli? Dla przykładu reakcja CuCl2 + H2 --> 2 HCl + Cu zajdzie?

Nie Gdyby tak bylo mysle , ze bylo by to bardziej ,,znane´´
Cos mie sie wydaje , ze odwrociles ta reakcje
2HCl+Cu---->CuCl2+H^
CuCl2+H--->2HCl+Cu

No właśnie nie pomyliłem, o to chodziło ;] w końcu wodór jest aktywniejszy od miedzi, lecz zastanawia mnie to, czy fakt, że wodór jest niemetalem może wpłynąć na niepowodzenie tej reakcji. Powiem tyle - zdania w tej kwestii są dosyć podzielne. Cóż, jak okaże się doświadczalnie że się uda to opatentuję to xD

Wiem, że chlorek srebra można zredukować wodorem na 100%, wiele innych związków metali też by się pewnie dało, ale było by to nieopłacalne. Miedź nie reaguje z kwasem solnym bez utleniacza np. H2O2. Reakcja taka ak np.
2HCl + Zn->ZnCl2 + H2, jest odwracalna.Zynk reagując z chlorowodorem wypiera wodór, który prawie natychmiast ucieka ze środowiska reakcji przesuwając stan równowagi tej reakcji w stronę prawą.Gdyby niepozwolić na uciekanie wodoru np. izolując środowisko reakcji , reakcja uległa by w pewnym momencie zatrzymaniu, a nawet może i lekkiemu cofnięciu. Jednak aby coś takiego przeprowadzić należało by zastosować pewnie dość drastyczne warunki.

Jednak cynk jest metalem leżącym w szeregu aktywności metali wyżej od wodoru, a miedź poniżej. Specjalnie podałem przykład reakcji chlorku miedzi z wodorem, ponieważ kwas solny, jak zresztą wspomniałeś, bez utleniacza nie przereaguje z miedzią, zaś, gdyby użyto np azotanu miedzi i wodoru, to powstały w tej reakcji kwas azotowy (V), który jest kwasem utleniającym od razu by wszedł w reakcje z wytrąconą miedzią dając w ten sposób substraty poprzedniej reakcji. Domyślam się, że im bliżej w szeregu aktywności wodoru leży metal szlachetny, tym trudniej zajdzie wspomniana reakcja, a skoro sól srebra jak kolega powiedział na 100% zajdzie w taką reakcje to i miedź powinna, tylko że w słabszym stopniu, lecz może gdyby przeprowadzić ją pod zwiększonym ciśnieniem?