Czy da się otrzymać :

a) cytrynian żelaza (III) w reakcji żelaza z perhydrolem i kwasem cytrynowym (spożywczym)??

b) cytrynian miedzi (II) w reakcji miedzi z perhydrolem i kwasem cytrynowym
(spożywczym)??

c) cytrynian manganu (II) w reakcji tlenku manganu (IV) z kwasem cytrynowym (spożywczym)??

Jeżeli znowu napisałem w złym dziale to proszę o przekierowanie mnie do właściwego.

Robilem kiedys cytrynian miedzi (II)....

Najpierw strącasz Cu(OH)₂ a potem dodajesz roztworu kwasu cytrynowego i jak juz bedziesz mial klarowny roztwor to odstaw do krystalizacji,lub po prostu odparuj

z pozostalymi nie probowalem..

a) Nie wiem czy to się uda, ale na pewno się uda jak zrobisz tak:
robisz mieszaninę CH3COOH i H2O2(wystarczy woda utleniona, szkoda perhydrolu;)), wrzucasz tam żelazo, jak metal się rozupuści to zadajesz Na2CO3, strącony osad odsączasz, przemywasz i zadajesz kwasem cytrynowym. Podobno żelazo rozpuszcza się w kwasie cytrynowym na gorąco, aczkolwiek moja praktyka tego nie potwierdza.
b) Tak samo jak wyżej, ew. możesz podgrzać podczas rozpuszczania metalu, gdyż miedź rozpuszcza się dość wolno...
c) Reakcja powinna zajść, można użyć trochę H2O2

Teraz sam sobie powoli zacznę odpowiadać na te pytania ( i zadam nowe )

a) przeprowadziłem reakcje żelaza z perhydrolem i spożywczym kwasem cytrynowym. Reakcja zaszła, ale nie jestem pewien czy powstał cytrynian żelaza (III), bo roztwór przyjął barwę pomarańczową ( w pochu jest napisane, że cytrynian żelaza (III) ma barwę ciemnobrązową ). Jeżeli to nie jest cytrynian żelaza (III) to co to może być

a uzyles Fe pyłu czy gwozdzia ?
brazowa moze przechodzic w pomaranczowa w malym stezeniu

Użyłem gwoździa. Po kilkukrotnym dodaniu kwasku cytrynowego barwa przeszła z pomarańczowej w brązową.

No to pewnie Ci się zagnieździło tam też pełno węgla. Ja robiąc z octem i H₂O₂, a potem z kw. cytrynowym też tak miałem. Po roztworzeniu gwoździa ogrzewałem i wytrącał się węgiel, trzeba to przesączyć kilka razy, potem znowu ogrzać. Mnie zadowolił efekt po czterech ogrzewaniach, ładne kryształy cytrynianu

Ewentualnie inna sprawdzona moja metoda: roztwarzam w H₂SO₄ gwóźdź aż przestanie zachodzić reakcja, następnie przesączam, strącam przy użyciu NaOH osad Fe(OH)₃, przesączam, przemywam lodowatą wodą destylowaną, a potem zadaję stężonym cytrynowym. Dla tych, którzy lubią się babrać ogólnie polecam przepis powyższy.

Pozdrawiam Alchemik

Wiecie co... Ogólnie przeprowadzając tą reakcję się zdziwiłem, bo mi na dnie nie wydzieliło się nic a nic węgla, tylko jakiś żółty proszek.

Cytrynian żelaza jest żółty!
Rozpuszczam gwoździa, dodaje kwasku cytrynowego no i żółto.
A właśnie, bo potem dodałem do tego sody oczyszczonej i tiosiarczanu sodu, I na następny dzień czuje zgniłe jaja... Skąd ten siarkowodór?

SO2 to był
S2O3(2-) + 2H+ --> S\/ + SO2 + H2O

Tyle tylko że ten SO2 to pachnie drażniąco a nie tak zabawnie...
Jak po prostu zakwaszałem to to nieczułem zgniłych jaj, Tylko troche mnie podrażniło od wąchania tego.
Probówka Dość długo stała.


Tylko ciągle ciekawi mnie ta żółć.

Koloidalna siarka mogła przereagować w z wodorem wydzielającym się na gwoździu, stąd H2S. A zapach poajawił się po pewnym czasie, bo H2S mógł się początkowo całkowicie rozpuszczać w roztworze.

Aha no i dodam iż, o ile się nie myle, wodór można otrzymać.

Aha, czy tutaj nie pomylono przypadkiem roztwarzania z rozpuszczaniem?

Jak już mówiłem, to mam na dnie jakiś żółty proszek. Nawet po dodaniu wody, ten proszek nie znika ( więc chyba nie rozpuszcza się w wodzie ). Co to może być

pierwsza zasada: robic doswiadczenia z jak najlepszej jakosci odczynnikami
druga zasada: przy przeprowadzeniu rekacji i otrzymaniu "dziwnych" efektow - sprobowac powtorzyc

No dobra powtórzyłem doświadczenie : 4 gwoździe zalałem 60 ml wody utlenionej i dodałem 60 g kwasku cytrynowego, całość podgrzałem. Roztwór przyjął brudnożółte zabarwienie. Przestałem ogrzewać i pozostawiłem do ostygnięcia. Po dniu dodałem 20 ml wody utlenionej i roztwór przyjął barwę brązową ( ale taką klarowną, bursztynową ). Całość podgrzałem, odparowałem część wody. Przestałem ogrzewać. Po delikatnym przechyleniu zlewki zauważyłem, ze ciecz jest gęsta, tak jak po odparowywaniu wody z roztworu octanu sodu. Żółte syfy, które były poprzednim razem się nie pojawiły. Czy może być to ciecz przechłodzona

EDIT : Sam sobie odpowiem - To była ciecz przechłodzona, bo po wrzuceniu zarodka krystalizacyjnego, "doświadczenie" przebiegało tak jak krystalizacja octanu sodu z jego cieczy przechłodzonej

Małe odkopanie
Mam takie pytanie w związku z tematem... Roztwarzając gwóźdź w kwasie cytrynowym otrzymam cytrynian żelaza (II) czy (III)
Bo już zgłupiałem...
Kiedyś sprawdzałem NH4SCN, ale nie pamiętam wyników
Szukałem też wiadomości w Internecie, ale coś mi nie poszło.
Na 80% nie wykryło jonów Fe^3+, ale osad po próbie z NaOH był czarny. Z elektrolizą ani z zabawą z Fe(OH)3 tak jak pisał Alchemik jeszcze nie próbowałem. Kombinowałem także z H2O2 razem z NH4SCN - pamiętam, że wtedy się zabarwiło, czyli wychodzi na to, że Fe było na (+2). Z octanem jest podobnie
Dodam, że mój cytrynian był ciemnobrązowy.
A przy robieniu cytrynianu cynku wytrącił mi się jakiś biały osad nie rozpuszczalny w wodzie. Do tej pory nie sprawdziłem co to jest. Nadmienię, że używałem kwasu spożywczego, ale teraz już mam cz. Może ktoś wspomóc mnie wiedzą
Długo nie dawało mi to spokoju... 3 razy przeprowadzałem ta reakcję z żelazem.

Cytryniany i octany żelaza(III) są związkami kompleksowymi. Cytryniany służą czasem do maskowania jonów Fe3+, więc tworzą z nimi względnie trwały kompleks - nie dziwię się, że SCN- nie dają czerwonego zabarwienia z cytrynianem - kompleksy rodankowe żelaza są strasznie słabe (mają małe stałe trwałości). Octan żelaza(III) jest brunatny, cytrynian żółtobrunatny lub żółty, no tak względnie.
Dlaczego Fe(III), a nie Fe(II)? Bo nie zabezpieczyłeś r-ru od powietrza z pewnością, poza tym, w słabo kwasowym i obojętnym pH Fe(II) jest szczególnie podatny na utlenienie.

@Dobry666. SCN- dają czerwone zabarwienie z Fe(III), nie Fe(II) ! Fe(II) wykrywa się najlepiej 1,10-fenantroliną.

A teraz po kolei:
Związki kompleksowe --- O.K.
Fe^2+ + O2 -> Fe^3+ --- O.K.
Co do SCN^- to wiem, że z Fe^3+
Może poprzednio napisałem trochę chaotycznie co spowodowało taką a nie inna interpretację
Mózg mi się grzał
Czyli bez izolowania od tlenu nie ma szans na octan i cytrynian żelaza (II)

Jeszcze jedno dorzucę do tematu:
Po dodaniu nadtlenku wodoru do r-ru cytrynianu żelaza (teraz już wiem, że (III)) a następnie NH4SCN pojawiło się czerwone zabarwienie od Fe^3+. Jak można to wyjaśnić?
Czym może być ten biały osad, który wytrącił się przy otrzymywaniu cytrynianu cynku? Nadmienię, że r-r był trochę ogrzewany, ale dopiero w późniejszej fazie już po wytrąceniu i filtracji i pojawiły się znowu małe ilości tej substancji. Może ZnO albo Zn(OH)2? Muszę sprawdzić jak zareaguje z NaOH, ale raczej nic to nie wyjaśni

(Jeśli można, to proszę o scalenie z poprzednim postem).

Odnośnie cytrynianu żelaza (III) podaję linka do patentu:

http://pubserv.uprp.pl/PublicationServe ... 9800B1.pdf

Może komuś się to przyda...
Ja póki co otrzymywałem cytrynian sodu (NaHCO3 + kw. cyt.), cytrynian miedzi (II) i cytrynian strontu.

O cytrynianie miedzi mogę powiedzieć to, że otrzymywałem go gotując CuO z roztworem kwasu cytrynowego. Po pewnym czasie roztwór zawierał sporą ilość drobnego ciemnozielonego osadu. Ponadto oprócz osadu otrzymuje się klarowny, piękny zielony roztwór. W miarę odparowywania wody (oczywiście po uprzednim oddzieleniu osadu), roztwór gęstnieje (syrop), aż w końcu wytrącają się ładne, zielone kryształki. Chcę podkreślić, że osadu jest dużo razy więcej niż "syropu"!
(sprawdzone kilka razy - zawsze jest tak samo)

Co do cytrynianu strontu. Do prawie gotującego się roztworu kw. cytrynowego dodałem SrCO3. W reakcji oprócz CO2 (pienienie) wytrąca się biały drobny osad cytrynianu strontu.
Odczynniki były używane w ilościach stechiometrycznych.

Widzę, że mój link nie działa .
Hmmm... wpiszcie w google: cytrynian żelaza patent
a następnie kliknąć w "opis patentowy" , powinno to być to.

Dzięki za podpowiedź z opisem patentowym
Sprawny link http://pubserv.uprp.pl/PublicationServer/Temp/46u9rlah6gllrf9leq7pe4lha1/PL69800B1.pdf
Wychodzi cytrynian żelaza (III).

z tlenkiem manganu zajdzie ale chyba bez redukcji. czyli powstanie cytrynian manganu (IV).
chociaż jeżeli MnO2 z HCl daje MnCl2 i Cl2 to może jednak zajdzie redukcja, nie jestem pewien.
sól powstaje, kolor? różowo-brunatny? i całkiem ładnie pachnie (?) cytrynowo

Pozdrawiam
Rajek

Można sprawdzić czy np. nie wydzielają się jakieś gazy podczas reakcji i sprawa już będzie trochę jaśniejsza.