Chciałbym otrzymać octan miedzi (III) ale natrafiłem na mały problem.
Mam tlenek żelaza (III) i kwas octowy jednak jako słaby kwas nie reaguje z tlenkiem amfoterycznym.
Kiedyś otrzymałem go w reakcji gwoździa i octu z dodatkiem perhydrolu.
Ponoć reakcja wygląda tak:
2Fe + 3H2O2 -> Fe2O3 + 3H2O
a następnie:
Fe2O3 + 6CH3COOH -> 2Fe(CH3COO)3 + 3H2O
Czy ktoś może mi wyjaśnić dlaczego w pierwszym wypadku tlenek żelaza nie reaguje z kwasem octowym a w drugim już tak?
Jeśli nie da się bezpośrednio z tlenku uzyskać octanu to czy zna ktoś jakiś sposób uzyskania go inną drogą?
Może można jakoś uzyskać czyste żelazo z tlenku bez używania bardzo wysokich temperatur?

W pierwszej reakcji powstaje tlenek uwodniony/wodorotlenek Fe(OH)3 łatwo reagujący nawet ze słabymi kwasami , natomiast bezwodny Fe2O3 trudniej ulega reakcji.
Zasadowy octan Fe(OH)(CH3COO)2 otrzymuje się właśnie z wodorotlenku.
Chcąc otrzymac "zwykły" Fe(CH3COO)3 musiałbyś działac w środowisku bezwodnego kwasu octowego,z dodatkiem bezwodnika wiążącego powstałą wodę ( metoda analogiczna do czterooctanu ołowiu)

Tak, przez elektrolizę , ale to raczej mało opłacalne.

A czy jak dam do zasadowego nadmiaru kwasu nie uzyskam obojętnego?

Nie, bo związek ten bardzo łatwo hydrolizuje nawet z niewielkimi ilościami wody obecnymi w roztworze.

A ogrzany rozpada się w roztworach prawie całkowicie. Masz zonka na początku : octan Miedzi(III).

Faktycznie mała wpadka z nazwą. Najmocniej przepraszam
Nie ma tu opcji edytuj czy tylko ja jej nie widzę?

Ni mo, mocium panie. Tylko Moderacja lub Admini mają taki przywilej. Apropo's tematu : reakcja ta jest wykorzystywana do wykrywania żelaza w amatorskich metodach ,chodziarz bardziej służy do wykrywania kwasów karboksylowych. Reaktywność tlenku zależy w dużej mierze od tego w jakiej temperaturze został otrzymywany . Przykład : wysokotemperaturowo prażony tlenek glinu za cholerę nie roztworzy się w kwasie.