Zsyntezowałem jakiś czas temu mrówczan miedzi (II) (HCOO)2Cu*4H2O. Kryształy są naprawdę ładne ale po kilku dniach (maksimum 1 tydzień) wietrzeją, matowieją i rozsypująsię przy dotknięciu. Zjawisko zachodzi na powierzchni kryształu, choć w pojemniku z wielona drobnymi kryształkami nie wszystkie wietrzeją. Skąd to zjawisko? Przy okazji dodam że ze związku tego można zrobić lustro miedziane - wystarczy związek ten (rozdrobniony) umieścić w probówce (koniecznie suchy) i grzać powyżej 200 stopni celsjusza (nadaje się też zwietrzały). Kryształy można trzymać w roztworze stęż mrówczanu miedzi z kwasem mrówkowym.

Piękne kryształki ! Wietrzeją , bo jest im za sucho - tracą wodę. DEHYDRACJA tak zwana. siarczan miedzi ma to samo. Jeśli do roztworu mrówczanu albo octanu dodasz hydratu hydrazyny , to lustro miedziane samo się zrobi bez ogrzewania