Dzień dobry
. Napiszę trochę o otrzymywaniu tych bardziej i tych mniej znanych odczynników. Co prawda niektóre łatwiej i bezpieczniej będzie kupić, ale co to za chemik który wszystko kupuje
. Zachęcam do dzielenia się waszymi pomysłami.
AcetonWsypać octan wapnia do kolby okrągłodennej co najwyżej do połowy jej wysokości. Do kolby podpiąć chłodnicę, a pod nią odbieralnik, który najlepiej niech będzie kolbą płaskodenną, by zapobiec parowaniu acetonu.
Przez chłodnice zacząć przepuszczać wodę z lodem. Odbieralnik najlepiej wsadź do naczynia z lodem. Upewnij się że nie ma żadnych źródeł iskry czy płomienia w okolicy, a następnie rozpocznij ogrzewanie kolby w łaźni piaskowej KONIECZNIE za pomocą krytej kuchenki elektrycznej.
W odbieralniku na skutek rozkładu octanu wapnia będzie się gromadził aceton, a w kolbie pozostanie węglan wapnia.
Reakcja Ca(CH3COO)2 ---> (CH3)2CO + CaCO3
UWAGA! Aceton jest niskowrzącą, drażniącą i łatwopalną cieczą, więc zaleca się zachowanie ostrożności podczas jego otrzymywania.
Kwas szczawiowyNależy zmontować prostą aparaturę, która będzie kolbą z rurką odchodzącą do zlewki. Do kolby należy wlać mieszankę etanolu i wody w stosunku 1 część etanolu 2 części wody. Dodatek alkoholu spowolni reakcję. Kolbę należy wsadzić do dużego naczynia z zimną wodą. Do zlewki wlać 5% roztwór nadmanganianu potasu. Kiedy cała aparatura będzie zmontowana do kolby z wodą należy rozpocząć wrzucać karbid, zamieszać, po czym szczelnie założyć korek z rurką skierowną do roztworu KMnO4. Nadmanganian potasu utleni wywiązujący się z karbidu acetylen do kwasu szczawiowego, a sam zredukuje się dwutlenku manganu. Kiedy reakcja się zakończy i roztwór w zlewce nie będzie fioletowy a brązowy lub czarny z powodu osadu dwutlenku manganu należy przesączyć go i przelać do naczynia, w którym będzie on traktowany dwutlenkiem węgla. Dwutlenek węgla zobojętni wodorotlenek potasu do węglanu potasu. Mieszankę kładziemy w suchym miejscu, aż się rozpoczeni krystalizacja. Kiedy pojawią się pierwsze kryształy, ponownie rozpuszczamy je w wodzie, jeśli się nie rozpuszczą, to trochę dolewamy. W tym momencie do stężonego roztworu dolewamy po trochu stężony roztwór chlorku sodu ciągle mieszając aż do momentu, kiedy od jednej kropli nie strąci się osad. Tym osadem jest szczawian sodu, który wykazuje mierną rozpuszczalność w wodzie, bo ledwie 3,41g/100ml podczas kiedy szczawian potasu 36,4g/100ml. Po odsączeniu osadu i przemyciu zimną wodą należy go wysuszyć, a mieszankę, która pozostanie stanowią węglan potasu i chlorek potasu z małą ilością szczawianu sodu. Oddzielenie ich pozostawiam waszej pomysłowości. Ponownie możecie się posłużyć różnicami w rozpuszczalności jak i krystalizacją i rozdzielaniem kryształów.
Szczawian sodu należy zakwasić 15-20% kwasem siarkowym. W tym momencie roztwór w zlewce należy schłodzić do temperatury 0-5*C i przesączyć, a następnie przemyć lodowatą wodą. Siarczan sodu, jaki pozostanie w roztworze możecie wykrystalizować, a kwas szczawiowy jeszcze wykrystalizować i możecie schować do pudełka.
Mimo, że kwas szczawiowy występuje powszechnie w naturze, to jednak trzeba pamiętać, że to on powoduje kamienie nerkowe i własnej roboty kwasu szczawiowego nie powinno sie spożywać.
Azotan bizmutuDermatol ucieramy w moździerzu razem z taką samą ilością sody, dodajemy kilka kropel wody i teraz lepimy ciastowatą masę, którą wkładamy do zagłębieniu w rozżarzonym węglu ogrzewając płomieniem palnika. Otrzymamy małą kuleczkę metalicznego bizmutu z małymi domieszkami, a nad kulką żółty nalot jego tlenku. Tlenek jak i kuleczkę możemy roztworzyć w kwasie azotowym, po czym, kiedy roztwór ostygnie szybko dodać wodorotlenek sodu. Wodorotlenek bizmutu odsączyć , przemyć i wyprażyć, a następnie roztworzyć w nadmiarze kwasu azotowego. Teraz można odstawić do krystalizacji. Kryształki zebrać i rozpuść w 5% kwasie azotowym, a następnie można ten roztwór wlać do buteleczki. Kwas azotowy zapobiega powstawaniu azotanu hydroksybizmutu i bizmutylu.
UWAGA! Przypominam o tym, że kwas azotowy i wodorotlenek sodu są substancjami żrącymi.
Już niedługo dalsza część odczynników
... Pod tym względem mam sklerozę. Przepraszam 