Przedstawiam mój pomysł na ulepszenie metody Solvay, czyli metody produkcji sody kalcynowanej Na2CO3.


Pozdrawiam

Nie chcę być niemiły... ale to tak nie działa. To, że reakcja "zachodzi na papierze" i da się dobrać do niej współczynniki stechiometryczne, nijak nie oznacza, że reakcja działa w rzeczywistości.
Żeby daleko nie szukać, już pierwsza reakcja zachodzi... ale w drugą stronę.
Mógłbym zapytać, czy faktycznie dokonałeś analizy, żeby sprawdzić, czy to, co ci wyszło na końcu to faktycznie soda. Ale obawiam się, że znam odpowiedź.
Czytaj, czytaj więcej, i sprawdzaj, czy wyszło ci to, co zakładałeś, że powinno wyjść.

Przeprowadziłem jeszcze raz mój eksperyment. Do 200 gramów wody dodałem 0,2 grama wodorotlenku magnezu Mg(OH)2. Potem dodałem 5 gramów węglanu wapnia CaCO3 i 6 gramów chlorku sodu NaCl. Powstał biały roztwór. Potem mieszałem ten roztwór łyżką stalową przez 20 minut i po 20 minutach nadal był biały roztwór. Potem poczekałem 4 minuty i po 4 minutach opadła na dno cienka warstwa osadu wodorotlenku magnezu Mg(OH)2 i resztek węglanu wapnia CaCO3, który nie przereagował. Potem zlałem z pierwszej zlewki do drugiej zlewki roztwór znad osadu i w pierwszej zlewce pozostała mała warstwa osadu wodorotlenku magnezu Mg(OH)2 i węglanu wapnia CaCO3, który nie przereagował. Roztwór w drugiej zlewce był nadal biały. Następnie dodałem do drugiej zlewki powoli 6 gramów chlorku sodu NaCl i na dnie drugiej zlewki pojawił się osad pewnego związku chemicznego, ale roztwór w drugiej zlewce był nadal biały. Następnie zlałem roztwór znad osadu tego związku chemicznego i wylałem ten rozwór. Potem wyciągnąłem osad tego związku chemicznego z drugiej zlewki do pojemnika szklanego i zważyłem ten osad. Osad ważył 4,69 grama. Następnie dodałem do osadu około 5 cm3 octu i zobaczyłem małe bąbelki gazu. Po około minucie włożyłem do pojemnika szklanego z octem i innymi związkami chemicznymi kawałek papieru toaletowego i usunąłem płyn znad pozostałego osadu. Następnie zważyłem pozostały osad i pozostały osad ważył 3,51 grama. Gaz, który się wydzielał to oczywiście dwutlenek węgla CO2, natomiast osad, który uzyskałem, to węglan sodu, soda kalcynowana Na2CO3.
CaCO3 (s) + 2 * NaCl (aq) => Mg(OH)2 (aq) => CaCl2 (aq) + Na2CO3 (aq)
Na2CO3 (aq) + 2 * NaCl (aq) => Na2CO3 (s)
Kolega mógł zapytać się mnie, czy wyszła mi soda i uzyskałby odpowiedź, że faktycznie wyszła mi soda, bo ocet spowodował zmniejszenie się wagi osadu i wydzielał się dwutlenek węgla CO2. Jeśli Kolega nie zadał mi tego pytania, to skąd kolega mógł obawiać się, że zna odpowiedź .
Pozdrawiam

Aj aj aj. Wprowadźmy trochę uporządkowania, które pomoże ci przy przyszłych eksperymentach.
Z tego co widać na zdjęciach, to nie masz roztworu jednorodnego tylko zawiesinę (-> do sprawdzenia: roztwór rzeczywisty, roztwór koloidalny, zawiesina). Wskazuje to na obecność nierozpuszczonych drobin.
Osadu nigdy nie waży się na mokro. Skąd wiesz, ile w twoim osadzie było wody? 1%, 30%? Dlatego przed ważeniem osady dokładnie się suszy. I to nie same, po dekantacji, bo w cieczy zwilżającej osad mogą znajdować się rozpuszczone sole, które zawyżą wynik (-> do sprawdzenia: technika sączenia osadów na sączku, przemywanie osadu na sączku, suszenie osadu, analiza wagowa).

To jest bardzo prawdopodobne, ale jak potwierdziłeś, że to faktycznie CO2? Nigdzie o tym nie piszesz. Skoro nie zostało napisane, to pewnie nie zostało wykonane.

To możliwe, ale nie da się tego stwierdzić, skoro izolacja i ważenie osadów odbywały się nieprawidłowo.

Teraz załóżmy, że faktycznie masa osadu się zmniejszyła, a wydzielającym się gazem był CO2. W tym momencie potwierdziłbyś, że w mieszaninie reakcyjnej jest węglan. Ale który? Należy potwierdzić, że to węglan sodu, a nie wapnia (-> do sprawdzenia: metody analizy jakościowej, analiza kationów i anionów, rozpuszczalność związków w wodzie).

Wiedząc więcej o przebiegu twojego eksperymentu mogę się pokusić o alternatywną hipotezę, co się tam wydarzyło. Mieszanina utworzyła częściowo stabilną zawiesinę nierozpuszczonych drobin wodorotlenku magnezu i węglanu wapnia. Późniejsze dodanie NaCl zwiększyło siłę jonową roztworu i zmniejszyło stabilność zawiesiny - w wyniku tego jej część osiadła na dnie. Ponieważ w skład osadu wchodził węglan wapnia, potraktowanie go octem spowodowało wydzielanie CO2. A teraz (i to wcale nie złośliwie!) - zaproponuj eksperyment, który mógłby wykazać, że się mylę. Potraktuj to jako wprawkę - dobrze przemyślany eksperyment może dostarczyć ważnych danych, a źle zaplanowany bądź wykonany często jest nic niewart.
Nie chciałbym, żebyś potraktował mój wpis jako atak na ciebie, jedyne co chciałbym atakować to z lekka kulawa metodologia i pochopne wyciąganie wniosków. Nie porzucaj tego eksperymentu - poczytaj trochę o technice laboratoryjnej i analizie, w necie powinny być skany starych podręczników analitycznych. Jest tu na forum cały dział viewforum.php?f=52 o książkach, drugie tyle pewnie da się znaleźć na chomikuj.pl. Później zrób to jeszcze raz, ale tak, jak należy. Zobaczysz, ile więcej z tego wyniesiesz.
"Stary piernik odsyła do książek" - może, ale dla twojej własnej wygody. Po co się męczyć z wynajdowaniem korbowodu od nowa, skoro można wsiąść do Ferrari, albo chociaż Golfa?

Jeżeli ludzie na forach chemicznych w taki sposób badają masę osadów, to nie dziwi mnie wiara w płaską ziemię czy autyzm w szczepionkach i chipy wśród ludzi którzy chemii/biologii/fizyki nie widzieli nigdy na oczy.

ps. wkładanie papieru do roztworu w celu odciągnięcia wody, powoduje zmianę masy roztworu, a nie reakcja chemiczna.

Zrobiłem następny eksperyment. Wlałem do zlewki 200 gramów wody i dodałem około 10mg wodorotlenku magnezu Mg(OH)2, który się całkowicie rozpuścił i na dnie zlewki nie powstał osad wodorotlenku magnezu Mg(OH)2. Następnie dodałem 2 gramy węglanu wapnia CaCO3 i 2,6 grama chlorku sodu NaCl i pomieszałem wodę z Mg(OH)2 i z CaCO3 i z NaCl i cała woda stałą się biała od zawiesiny węglanu wapnia CaCO3. Czekałem kilka dni i co dnia mieszałem wodą w zlewce i po kilku dniach węglan wapnia CaCO3 nie uległ roztworzeniu. Osad węglanu wapnia CaCO3 pozostał na dnie zlewki. W zlewce nie było osadu wodorotlenku magnezu Mg(OH)2. Gdyby mój pomysł był poprawny, to osad węglanu wapnia CaCO3 powinien zniknąć. Niestety osad węglanu wapnia pozostał na dnie zlewki, czyli mój pomysł był błędny.