Metaliczny magnez energicznie reaguje z roztworem soli miedzi(II) z wydzieleniem gazu (najprawdopodobniej wodór, ale w skali półmikro nie chciał się zapalić). Jak wyjaśnić powstawanie tego gazu? Trzeba pewnie trochę pożonglować potencjałami elektrochemicznymi (wypieranie Cu przez Mg i przy okazji H2 w obecności Cu2+). Ale z kolei to wiązałoby się z powstaniem białej zawiesiny Mg(OH)2 - a nic takiego nie zachodzi. Jest tylko sproszkowana miedź, resztki magnezu i dużo gazu.

dumin a moze masz tu zwykla reakcje mg + H2O? bo jak wrzucisz opilki Mg do wody to tez reaguje ..
tu moga biec 3 rozne reakcje jednoczesnie i na skale mikro niezbyt zauwazalne.

Mg+CuSO4---> MgSO4+ Cu

Mg+2H2O -> Mg(OH)2 + H2^

Mg(OH)2 + CuSO4 --- > MgSO4+ Cu(OH)2

Obadam te sprawe ) i wtedy omze cos konkretnego napisze

A w jakich warunkach prowadziłeś te reakcję?
Bo jeśli na gorąco, to możliwe, że część magnezu przereagowała redukując Cu2+ do Cu i powstały jony Mg2+ ; natomiast pewna część magnezu mogła przereagować z wodą dając trochę osadu Mg(OH)2 który mógł ewentualnie przereagować z jonami SO4 2- dając rozpuszczalny w wodzie MgSO4.
Ale to tylko teoria
Spróbuj wykonac doświadczenie tak, by stężenie CuSO4 było bardzo małe, wtedy niewielka tylko część Mg dodanego do gorącego, bardzo rozcieńczonego r-ru CuSO4 pójdzie na redukcję Cu2+ do Cu, natomiast cała reszta przereaguje z wodą dając wodór i osad Mg(OH)2, który raczej nie zniknie, gdyz stężenie SO4 2- będzie bardzo małe.
Jeśli i to wyjdzie Tobie tak, jak opisałeś w swoim poście to przyznaję, że sam nie wiem, co się tam dzieje

1. Wiórek magnezu wrzucony do zimnego, średniostężonego roztworu CuSO4 reaguje energicznie z obfitym wydzielaniem gazu, powstaje sproszkowana miedź, na magnezie widać ślady wodorotlenku (niebiesko-białe - więc pewnie obydwu).
Taki sam wiórek wrzucony do zimnego, stężonego CuSO4 reaguje b. energicznie. Gazu jest tak dużo, że mieszanina może zostać wyrzucona z probówki.

2. Wiórek magnezowy ogrzewany w wodzie zaczyna reagować z wodą dopiero w temperaturze wrzenia. Objawia się to (stosunkowo powolnym) wydzieleniem pęcherzyków gazu, które ustaje wraz z ustaniem wrzenia wody. Gdy to takiej gorącej wody dodamy r-ru CuSO4 to reakcja zachodzi, bardzo gwałtownie.

Proponuje odwołać się do zjawiska ochrony anodowej.
Metal o potencjale mniejszem ulega korozji gdy ma metaliczne połączenie z metalem o potencjale większym. Tutaj miedź nie może osadzić się na magnezie, bo jest momentalnie zrywana przez pęcherzyki gazu. Czyli zwykłe ogniwo korozyjne.. a wystarczyło chwilę pomyśleć :)