Na początek chciałbym powiedzieć kilka słów o mojej wiedzy, a więc jest ona mała gdyż w 3 klasie gimnazjum kończymy książkę do pierwszej klasy... Więcej mówić chyba nie muszę?

Moje doświadczenie polegało na podgrzaniu w probówce wodnego roztworu CuSO4, a następnie dodaniu kawałka Aluminium.

Reakcja była troszkę mało gwałtowna mianowicie blaszka aluminiowa zaczęła się rozpuszczać i wywarzać mnóstwo małych pęcherzyków gazu. na aluminium w miarę jak się rozpuszczało widać było dziury z brązowymi obrzeżami.

Osad składał się się z brązowawych małych płytek (sądzę, że to tez jest miedź)

Ciecz była mocno niebieska potem kolor trochę osłabł.

Starałem się ustalić równanie (ale zdaje mi sie że naciągałem fakty do teorii)
CuSO4+Al+H2O ----> Cu+H2SO4+AlO3

stwierzdziłem obecność kwasu siarkowego przez reakcje egzotermiczną.

Nie potrafiłem stwierdzić, czym jest wydostający się gaz, więc stwierdziłem czym nie jest(i otworzyłem okna:D), a nie był tlenem. Zauważyłem również, że podczas próby gazowej płomień ma zielony odcień( sadzę, że w gazie znajduje się miedż)

Proszę o wytkniecie ewentułalnych błędów i ich korekcje, oraz proszę powiedzieć czym jest gaz.

Z góry dziękuję.

A siarczan miedzi kupiony czy własnej produkcji?

Kupiony

Do scalenia Glin powinien wyprzeć miedź z roztworu, Ale jeśli roztwór był silnie zakwaszony to część glinu mogła się po prostu roztworzyć w kwasie siarkowym.
2Al + 3Cu2+-----> 2Al3+ + 3Cu
Ale skoro wydzielał się gaz to musiał być to wodór.
2Al+ 3H2SO4---->Al2(SO4)3 + 3H2
Kwaśne środowisko wytwarza się już podcza hydrolizy siarczanu miedzi więc w zależności od pH dana ilość glinu wyprze miedź a pozostała część się roztworzy. Jak coś pomyliłem to poprawcie ale zmęczony trochę jestem...

Aha jak kupiny to sama hydroliza wyworzyła pH takie aby glin zaczał się roztwarzać, a jest to metal dość reaktywny więc widocznie wystarczyło

Moim zdaniem to bedzie prędzej tak:

(W reakcji biorę pod uwagę hydrolizę CuSO4)

3 CuOH + 3 H+ + 3 SO4 2- + 2 Al ----> 3 Cu0 + 3 H2 + Al2(SO4)3

Więc to nie miedź, prędzej tlenek miedzi, może ich mieszanina... a może jakiś syf z glinu

Pozdrawiam
Rajek

Strąca się miedź.
http://www.youtube.com/watch?v=2yE7v4wkuZU
od 4:30

Gaz raczej nie był wodorem, ponieważ nie palił się.

Zrobiłem fotki:





wodny roztwór siarczku miedzi (Przed podgrzaniem)



Osad



Ciecz pozostała po doświadczeniu.

Sfilmowałem cały eksperyment, ale nie mieści się czasowo na youtube, więc jak ktoś jest ciekawy mogę przesłać.

GG: 13973202

Uważam, że strąciła Ci się drobnokrystaliczna miedź. W stanie rozdrobnionym ma ona właśnie taką, jak opisujesz, postać. Natomiast jeśli chodzi o gaz, to obstawiam wodór; podczas tworzenia się Cu na Al zostaje zniszczona pasywująca glin warstwa tlenków, przez co odsłaniana jest warstwa metalicznego glinu. W tych warunkach może on reagować z wodą z wydzieleniem wodoru. Podobnie zachowuje sie amalgamowany glin. Może wytworzonego gazu było zbyt mało, żeby go zapalić, albo był zbyt rozcieńczony powietrzem. A co z powstającym przy wydzielaniu wodoru wodorotlenkiem tlenkiem glinu? Pewnie rozpuścił się w kwaśnym środowisku wytworzonym przez siarczan miedzi.

3CuSO4 + 2Al -> 3Cu + Al2(SO4)3
Co więcej? Wodór?
Zobaczcie jaki potencjał redoks ma glin. -1.9V. Powierzchnia glinu pozbawiona warstwy tlenku łatwo reaguje z wodą wydzielając wodór. Poza tym r-r CuSO4 ma kwaśny odczyn co ułatwia rozpuszczanie tlenku czy wodorotlenku (zależy od temp) glinu, co znowu ułatwia reakcje glinu z wodą. Poza tym miedź osadzona na glinie tworzy ogniwo o różnicy potencjałów ponad 2V. Dodatkowo osadzająca się miedź ma bardzo porowatą strukturę co ułatwia kontakt z elektrolitu z metalami. Więc czemu glin ma nie reagować z wodą?
Dobrze rozdrobniona miedź potrafi być niemal czarna. Czemu? Żebyśmy zaobserwowali kolor światło musi się odbić od przedmiotu, jeśli ten jest za mały fala ulegnie rozproszeniu a nie odbiciu i z kolorku nici.
Pozdrawiam
Analityk