Każdy z nas, a przynajmniej powinien znać książki Stefana Sękowskiego. Dlatego chciałbym przygotować cykl doświadczeń, które można wykonać w kuchni lub domu, ale zaktualizowane o obecne realia i możliwości sklepowe Jak macie jakieś ciekawe i bezpieczne doświadczenie proszę o pisanie.

może siarczan miedzi po dodaniu NaCl zmienia kolor na zielony -> rozcieńczenie znowu niebieski,
aluminium wrzucone do siarczanu miedzi i to samo tylko z dodatkiem soli kuchennej, chlorki uszkadzają warstwę pasywną
siarczan miedzi + wodorowęglan sodu -> węglan miedzi -> temperatura -> tlenek miedzi
węglan miedzi + ksylitol -> niebieski r-r, ale nie jestem pewny, na sorbitolu działa

Bawiłem się ostatnio ksylitolem i nie węglan (chyba,że źle otrzymany), tylko wodorotlenek miedzi(II)). Całość wygląda tak: Do rr ksylolitu (może byś oskoła) dodaje się roztworu siarczanu miedzi (nie polecam azotanu lub chlorku), a następnie po wymieszaniu: wkrapla powoli 1M rr wodorotlenku sodu. Powstaje na początku niebieski osad, który jednak ulega rozpuszczeniu się, dając granatową barwę. Po chwili występuje ponowne zmętnienie roztworu, przejście w zieloną a w końcu -pomarańczową od tlenku miedzi(I) a przy ogrzewaniu-brunatną od metalicznej miedzi. Jest to spowodowane zawartością śladowych ilości glukozy oraz kwasu askorbinowego.