Miał ktoś styczność z czymś takim jak odczynnika schweizera ? Wiem że rozpuszcza celulozę i że ma wzór [Cu(NH3)4](OH)2. Ale czy ktoś mi powie jak go otrzymać ? Wydaje mi się że z wodorotlenku miedzi i roztworu amoniaku. Ale w jakiej proporcji i przy jakich stężeniach ?

Odczynnik Schweizera to wspomniany kompleks miedzi uzyskany przez dodanie do 20-22% r-ru amoniaku CuO, Cu(OH)2 lub Cu (przy wdmuchiwaniu powietrza). Duży nadmiar amoniaku zmniejsza nam jakość "wytrąconego" włókna.
W przemyśle stosuje się tak uzyskany odczynnik o gęstości d = 1,004. Do przędzenia stosuje się 8-10% "roztwory" celulozy.

powie Ci ktoś:

A znacie jakiś środek, dzięki któremu można rozpuścić papier kredowy, a który jednocześnie nie rozpuści miedzi?

Nie trzeba żadnych środków, moczysz 5 minut w ciepłej wodzie z płynem do mycia naczyń a potem palcem pod bieżącą wodą ściągasz resztki.. Jak masz naprawdę cienkie ścieżki to możesz trochę pomęczyć się ze szpilką i zdrapywaniem, ale nigdy nie słyszałem żeby ktoś używał do tego chemii...

Owszem. Problem polega na tym, że nie mam wydruk na kartce zwykłego papieru i nie da się w całości przenieść mozaiki. Poza tym i tak nawet przy papierze kredowym istnieje szansa, że toner gdzieś gorzej przylgnie i papier pomimo odmoczenia oderwie się razem ze ścieżką. Jeśli można by rozpuścić w czymś papier, to nie trzeba by chyba wówczas mocno dociskać, przez co znacznie poprawiła by się dokładność i nie było by tak dużych szans na rozlanie się tonera na laminacie ( temperatura prasowania większa o kilka stopni i minimalnie za duża siła nacisku przy gęstym rastrze jest zabójcza dla dokładności ). "Szkobanie" pomiędzy ścieżkami przy projekcie formatu A4 nie należy do najprzyjemniejszych.

Moze troche oderwe sie od tematu, ale napomne o sposobie pozyskiwania siarczanu tetraaminamiedzi ktorego sam uzywalem.
Moze bedzie to dla kogos przydatne.
Do polowy zlewki nalewalem wody destylowanej i rozpuszczalem nieduza ilosc siarczanu miedzi.
Do roztworu poprzez wezyk wprowadzalem gazowy amoniak.
Ze wzgledu na to, ze nie mialem pod reka weglanu amonu ktory jest tutaj bardzo wygodny, uzywalem reakcji NH4NO3 + NaOH...
Jest ona wyjatkowo uciazliwa.
Raz zdazylo mi sie nawet, ze w prorobwce powstal korek z mieszanki substancji (azotan amonu, wodorotlenek sodu i azotan sodu).
Po chwili zatkal wezyk i wciagnal zawartosc zlewki do probowki.
Rozne dziwne rzeczy potrawia sie dziac.
Takze polecam stosowac weglan amonu.
Oczywiscie nie nalezy zapomniec ze amoniak do leczniczych nie nalezy