A wiec stop z widelcy które mają ponad 100 lat. Są pokryte czarnym nalotem chyba siarczku. Na jednym jest wybity napis CF90. Wyglądają identycznie.

próbkę o masie ok 1,5g roztworzyłem w kwasie azotowym, wydzielały się obficie dymy dwutlenku azotu. Reakcja początkowo przebiegała powoli ale jak ogrzałem probówkę w ciepłej wodzie to natychmiast przyspieszyła jednak sam r-r się nie nagrzewał. Powstały zielony r-r rozcieńczyłem wodą i jest go ok 20 ml po dodaniu wody stał się niebieski.
Wykonałem kilka prób. Co do składu podejrzewam Ag Cu Ni Zn Bi

1) Dodawanie jonów OH wytraca osad, zielonkawo szarawo niebieskawy. Rozpuszczalny w amoniaku z utworzeniem kompleksu o lazurowej barwie( miedź/nikiel)
1) Srebro wydzieliłem z r-r HCl, osad fioletowieje i rozpuszcza się w amoniaku więc srebro jest pewne zresztą zrobiłem z nim małą próbę Tollensa.

Jakieś pomysły na oddzielanie dalszych kationów lub ich jednoznaczne wykrywanie?

a nie lepiej sobie oczyścić te widelce, zamiast je niszczyć, przykładowo za pomocą solanki z dodatkiem Zn lub Al ?
100 lat ? to kawał historii Twojej rodziny


natomiast co do rozdziału kationów to masz wiele wątków o tym na tym forum

Nie mam do nich minimum sentymentu są stare, pogięte, połamane zniszczone. Nigdy nie należały do mojej rodziny a zostały znalezione kulturalne mówiąc w budynku gospodarczym gdzie przebywały dawniej zwierzęta. Wyglądają marnie i miały trafić na złom. Ale je uratowałem. Założyłem nowy wątek ponieważ szukam rad-może ktoś się domyśla co jeszcze mogę znaleźć tym stopie. Analiza jednoznacznie wskazuje na srebro (\strącony chlorek, ciemniejący na świetle , rozpuszczalny w nadmiarze HCl oraz amoniaku ale ich powierzchnia jest pokryta czymś z miedzią ;] (po co?) dla mnie to dziwne. Na jednym z nich wybity jest napis CFH-90.

Są to sztućce produkcji niemieckiej.
ta 90 oznacza ilość srebra w g naniesiona na 24cm².
Starsze sztućce srebrzone są wykonane z nowego srebra (mosiądz wysokoniklowy- Cu-Ni-Zn), nowsze ze stali nierdzewnej, pokryte srebrem. No i tak jak wspomniałem wyżej, ilość srebra oznacza liczba 20,40,60,90,100,120,
150,180 lub 240 (najczęściej 90 i 100) i jest to masa srebra w gramach naniesiona na 24cm².

Czyli mam 90g srebra na 24cm2 powierzchni?

dziwna jednostka g/24 cm2
nie wiesz raymundo skąd się wzięła akurat taka powierzchnia ?

pozdrawiam

Dawniej wyroby posrebrzane prod. Niemieckiej określano za pomocą tzw. łutów np.
11-łutów to określenie zawartości obecnej próby 687,5
12-łutów to określenie zawartości obecnej próby 750
13-łutów to określenie zawartości obecnej próby 812.5
14-łutów to określenie zawartości obecnej próby 875
Podobnie do rosyjskich dawniejszych oznaczeń zawartości metali szlachetnych wspominane oznaczenia są zasadniczo różniące się cechowaniem owych przedmiotów najczęściej spotykaną próbą na srebrach rosyjskich jest próba 84 odpowiadająca próbie srebra 875 lub 88 jako 915 istnieje też 91 która odpowiada wysokiej 946
Ale wszelkie opisy i wyjaśnienia nie są ideą tego tematu jak widzę obecnie dość popularnego
Oznaczenia o których napisał autor tematu CF90, na oznaczeniach sztućców srebrzonych galwanicznie powszechnie zwane platerowymi pojawiają się informacje odnośnie grubości powłoki srebrzenia; np: 100, 90 lub 60. Liczby te oznaczają grubość powłoki podaną w mikronach natomiast Cyfry są kodem nośnika platerowanego .
pozdrawiam
eko

dzięki eko
zajmując się numizmatyką mam pojęcie niejakie o łutach i innych próbach
męczyło mnie tylko miano g/24 cm2
długo kombinowałbym i chyba nie wpadł na to że w ten sposób można wyrazić grubość powłoki

serdeczne dzięki za rozjasnienie w głowie

Eko, prawdopodobnie masz rację ale tą informację z g/24cm2 podał mi gościu który kolekcjonuje jakieś tam srebrne widelce. Mówił, że to jest jakaś tam umowna liczba i podstawiając tą liczbę z widelca do wzoru: liczba*1000/24 wychodzi próba srebra. Ile w tym prawdy nie wiem

Tak wiem znam te proporcje jednak na forum chemicznym opieramy się na innych wyliczeniach niż opracowywane w numizmatyce
pozdrawiam
eko