Witam.

Prostym sposobem na wprowadzenie żelaza do roztworu z jego tlenków jest stapianie (np. z wodorosiarczanami (VI)). No i czas na pytania:

Pytanie pierwsze: do analizy ilościowej powinienem użyć topników utleniających, nieutleniających czy bez różnicy?
I pytanie drugie: przy założeniu, że żelazo przy stapianiu nie zmienia swojego stopnia utlenienia w reakcji tlenku żelaza (II) żelaza (III) powstanie siarczan żelaza (II), siarczan żelaza (III), siarczan potasu oraz woda. Więc reakcje będę mógł zapisać:

Fe3O4 + 8 KHSO4 ---------> FeSO4 + Fe2(SO4)3 + 4 K2SO4 + 4 H2O

Pozdrawiwam
Rajek

1. Podejrzewam(czytaj: nie wiem na pewno), że jeśli chcesz Fe(2+) to używasz nieutleniającego, a gdy Fe(3+) to utleniacza. Mógłby ktoś to sprostować? Sam jestem ciekaw.
2. A drugiego pytania nie widzę, albo sam sobie odpowiedziałeś

W sumie fakt, na drugie sam sobie odpowiedziałem ;P
Dzięki wielkie

Pozdrawiam
Rajek

w wielu wypadkach chyba łatwiej jest redukować Fe3+ do Fe2+ niżeli wprowadzać do roztworu Fe pod postacią Fe2+

imho łatwiej by było właśnie w środowisku utleniającym wytrawić tlenek żelaza, a później jeśli chcesz mieć sól żelaza dwuwartościowego należało by go zredukować

tak mi się wydaje na dziś (a dziś ciężko mi się myśli )