Macie na myśli mój post:
http://forum.vmc.org.pl/viewtopic.php?t=13922&highlight= 
To nie był pisany przepis na siarczan miedzi, lecz pod kątem CuO.
Wg podręcznika "Chemia dla licealistów" K. Pazdro:
"
Stężony kwas siarkowy roztwarza miedź i srebro [...]":
Cu + 2 H2SO4 --> CuSO4 + SO2 + 2 H2O
Jeśli chce się otrzymać
tylko sól CuSO4, może warto tym sposobem?
Pytacie wiec po co KNO3? A po to, gdyż Cu łatwiej roztwarza się w kwasie azotowym (mieszaninie kwasów A i S) niż w siarkowym. Ponadto reakcja zachodzi w temperaturze otoczenia a i zajdzie też w niezbyt stężonym roztworze. W tym sposobie otrzymuje się mieszaninę soli, co jest mało istotne, gdyż ważne są jony Cu2+, które można strącić i otrzymać w ostateczności CuO (patrz: podany link).
Chociaż muszę się przyznać, że z roztworu wykrystalizowały mi niebieskie, ładne, duże kryształy. Prawdopodobnie CuSO4, ale czy i w jakim stopniu były zanieczyszczone innymi jonami nie jestem w stanie stwierdzić. Piszę, że prawdopodobnie, gdyż sugeruję się wyłącznie wyglądem.
Elektroliza jest bez sensu. Raz, że mało wydajna, a dwa to to, iż - jak już chyba ktoś wspomniał - z roztworu przy pewnym stężeniu zacznie się na katodzie osadzać miedź. W zasadzie jest to więc raczej elektrorafinacja miedzi a nie metoda otrzymywania CuSO4. Zapomnijcie więc o tym sposobie.
Innym sposobem może być rozpuszczenie CuO w H2SO4 hehe
Zerknąłem do książki Gałeckiego:
"Chemicznie czysty CuSO4*5H2O. Do 200 g elektrolitycznej miedzi
w postaci drutu lub wiórów wlewa się 125 ml H2SO4 (1,84; cz. d. a.). Mieszaninę ogrzewa się do temp. 70 - 80 °C i ostrożnie, gdyż ciecz pryska, wlewa 40 ml HNO3 (1,4; cz. d. a.) porcjami po 4 - 5 ml. Gdyby w czasie tej czynności zaczęły się wydzielać kryształy CuSO4*5H2O, dodaje się wody (do 100 ml). Gdy reakcja przebiegnie do końca, zlewa się ciecz znad nieprzereagowanej miedzi, odparowuje do początku krystalizacji i chłodzi. Następnego dnia odsącza się kryształy i przemywa małą ilością wody. Otrzymane kryształy rozpuszcza się w gorącej wodzie (3 ml na każde 2 g soli), sączy, odparowuje do początku krystalizacji i chłodzi. Aby otrzymać preparat eh. cz. trzeba sól przekrystalizować jeszcze 2 - 3 razy"
Chyba wszystko już jasne...
. Przez pierwszą sekundę na anodzie odkładał się gaz(zakładam że wodór) i to bardzo gwałtownie. Po tym czasie anoda zrobiła się ciemno brązowa, katoda wyjaśniała, a elektroliza zwolniła do ledwo zauważalnego tępa. Dziwiłem się co jest i zamieniłem bieguny(katoda stała się anodą, a anoda, katodą). Przez ok sekundę bąbelki leciały jak głupie, wokół obecnej anody powstało lekkie niebieskie zabarwienie, które po chwili zniknęło; obecna anoda zrobiła się ciemna, a obecna katoda jasna. Po jakiś 5 minutach elektroliza 
