Na moje oko, to glin roztworzył się w nadmiarze kwasu a następnie w wyniku hydrolizy powstały wodorotlenki tych metali.
A drucik zapewne był miedziany i to miedź która z niego przeszła do tego wilgotnego osadu zabarwiła go na niebiesko.

Tak jak pisał raymundo, ta galareta to pewnie pochodzący z hydrolizy wodorotlenek cynku. Metalicznego cynku raczej w ten sposób nie uzyskasz- zauważ, że normalnie glin (w tym także folia aluminiowa) pokryty jest warstwą niezbyt reaktywnego tlenku. Teoretycznie, glin powinien bez problemu wypierać nawet wodór z wody- a przecież w aluminiowych puszkach trzyma się różne napoje i nic złego im się nie dzieje. Rozważ to
A, i przy okazji- ciekawi mnie, skąd wziąłeś taki wzór chlorku glinu.