Witam

Natknąłem się na ciekawy opis barwienia miedzi w książce Sękowskiego.
Podaje on, że mamy 100g roztworu wodnego triosiarczanu sodowego Na₂S₂O₃*5H₂O (13g) oraz 100g roztworu wodnego octanu ołowiu Pb(CH₃COO)₂*3H₂O. Zlewamy te dwa roztwory razem i wkładamy do niej miedzianą blaszkę, która będzie powoli zmieniać kolor na żółty, następnie brązowy, ciemnoniebieski i w końcu czarny.

Czy ktoś potrafi powiedzieć jakie związki, albo wg jakich reakcji będą przebiegać na powierzchni miedzi nadając jej różne kolory.

Pozdrawiam i z góry dziekuję za wszelkie sugestie.

Jeśli czytaleś to w ksiażkach Stefana Sękowskiego to znając autora z wielu publikacji dobrze wiemy że wszystkie procesy są przez Niego niestety już nie żyjącego autora dokładnie opisywane od podstaw,
pzdr.
eko

Oto link do strony na której znalazłem te info:

http://www.staff.amu.edu.pl/~romantic/a ... 0Mb%29.pdf

Informacja ta jest na stronie 57 - proszę sprawdzić

Ani wcześniej, ani też potem nic na temat związków lub reakcji tam zachodzących nie ma napisane. Próbuje się domyślić, że jednym ze związków może być Cu(CH₃COO)₂ oraz CuS₂O₃, ale skąd ten zmieniający się kolor - nie pasuje mi to.
Poza tym wczoraj zrobiłem próbne doświadczenie, umieszczając kawałek miedzianej blaszki w zwykłym occie. Moczyła się ze 3 godziny i nic (ale zauważyłem za to, że w jej oparach powstała całkiem ładna patyna) .

w occie nie ma za dużo tlenu rozpuszczonego, tam gdzie jest tlen i opary powstaje zasadowy octan

Związki siarki i miedzi. Miedź pokrywa się sztucznie patyną przez umieszczenie jej w słoju z mieszaniną węglanu wapnia i octu. Co jakiś czas naciera się ją octem. Dochodzę do wniosku ,że skoro zakwaszony tiosiarczan wydziela siarkę koloidalną , to ona może reagować z ołowiem i miedzią. Dalej barwa zmienia się tak samo jak w przypadku włosów -zmienia się wielkość kryształków związku -większa/mniejsza absorpcja światła.