Redukcja CO2 w atmosferze
Aby zredukować zawartość dwutlenku węgla CO2 w atmosferze, należy przeprowadzić kilka etapów:
1. Reaktor chemiczny wypełniony wodą należy podgrzać do temperatury większej, niż temperatura wrzenia stężonego kwasu solnego, czyli większej, niż 51 °C dla 37% stężenia Hcl w wodzie.
2. Następnie należy nasycić wodę w reaktorze chlorowodorem Hcl do stężenia 37% HCL w wodzie.
3. Następnie należy nasycić wodę chlorkiem sodu NaCl i należy stale utrzymywać nasycenie chlorkiem sodu NaCl wody w reaktorze, przez dodawanie nowych porcji chlorku sodu NaCl do roztworu.
4. Następnie należy przepuszczać dwutlenek węgla CO2, pobierany z atmosfery, przez wodę w reaktorze.

W reaktorze zajdą nastepujące reakcje chemiczne:

CO2 + H2O ---> H2CO3 ---> 2 * H+ + CO3 2-;
2 * NaCl + H2CO3 ---> Na2CO3 + 2 * Hcl;
2 * Na+ + 2 * Cl- + 2 * H+ + CO3 2- ---> Na2CO3 + 2 * Hcl;

Kwas węglowy H2CO3 jest słabym i nietrwałym kwasem, więc reakcja chemiczna w reaktorze powinna przebiegać pod zwiększonym ciśnieniem. Każda cząsteczka kwasu węglowego H2CO3 reaguje z dwoma cząsteczkami chlorku sodu NaCl i w wyniku reakcji powstaje cząsteczka węglanu sodu Na2CO3 i dwie cząsteczki chlorowodoru Hcl. Reakcja przeprowadzana jest we wrzącym kwasie solnym Hcl, co powoduje odparowanie każdej nowej cząsteczki chlorowodoru z wody. Po przekroczeniu maksymalnego stężenia węglanu wapnia Na2CO3 w wodzie, nastąpi krystalizacja węglanu wapnia Na2CO3 w postaci dużych bezbarwnych kryształów. W wyniku powyższych reakcji z dwutlenku węgla CO2 i chlorku sodu NaCl powstaje węglan sodu Na2CO3 i chlorowodór Hcl. Dwutlenek węgla CO2 jest trwale wiązany w węglanie sodu Na2CO3. Węglan sodu Na2CO3 jest minerałem, który może być bezpiecynie wyrzucony do środowiska lub może być wykorzystany do wyrobu szkła, papieru, mydła i środków piorących. Węglan sodu Na2CO3 może być również stosowany do zmiękczania wody. Kwas solny Hcl i gazowy chlorowodór Hcl może być szeroko wykorzystany w przemyśle chemicznym, ponieważ powyższe reakcje chemiczne produkcji kwasu solnego i chlorowodoru są bardzo tanie. Dwutlenek węgla mamy za darmo z powietrza, woda jest tania i chlorek sodu jest szereokodostępnym, tanim związkiem chemicznym. Do przeprowadzenia reakcji w temperaturze powyżej 51 °C nie trzeba dużych ilości energii, więc koszt energii elektrycznej będzie mały. Powyższe reakcje chemiczne mogą być prawdopodobnie zrealizowane przy użyciu soli morskich odparowanych z wody morskiej, tylko wtedy zajdzie więcej reakcji chemicznych dla różnych soli.

Jeśli w powietrzu będzie tlenek siarki SO3 i tlenek azotu N2O5, to po przepuszczeniu tych tlenków przez wodę w reaktorze, powstaną kwas siarkowy H2SO4 i kwas azotowy HNO3, według reakcji:
SO3 + H2O ---> H2SO4
N2O5 + H2O ---> 2 * HNO3
Następnie zajdą reakcje:
H2SO4 + 2 * NaCl ---> Na2SO4 + 2 * Hcl
HNO3 + NaCl ---> NaNO3 + Hcl

Tlenek siarki SO3 zostanie trwale związany w siarczanie sodu Na2SO4. Tlenek azotu N2O5 zostanie trwale związany w azotanie sodu NaNO3. Dodatkowo powstanie kwas solny Hcl i gazowy chlorowodór Hcl. Jeśli powstanie w wodzie kwas azotowy HNO3, to temperatura reacji musi być mniejsza, niż 84 °C, żeby kwas azotowy HNO3 nie odparował z roztworu. Dopiero po reakcji kwasu azotowego HNO3 z chlorkiem sodu NaCl powstanie chlorowodór Hcl, który wyparuje z roztworu w temperaturze większej, niż 51 °C i mniejszej, niż 84 °C.

Nie patentuję tego sposobu redukcji CO2 w atmosferze i daję ten sposób redukcji CO2 bez żadnych opłat patentowych do użytku komercyjnego i niekomercyjnego.

Szczegóły na http://alusigma.pl/index2.html

Pozdrawiam

staryyyyyyy....

a zdajesz sobie sprawę że NaCO3 pod wpływem kwasów rozkłada się na sól kwasu oraz dwutlenek węgla ?

dodatkowo rozpuszczalność gazów w cieczach spada wraz ze wzrostem temperatury

dodatkowo do tej reakcji chcesz użyć gazowego chloru - który jest toksyczny, więc nakład pieniędzy przeznaczony na budowę takiego reaktora przewyższy cały zysk z produkcji taniej soli.


Poczytaj o mokrej i półsuchej metodzie odsiarczania spalin

Witam.



Tak, ale reakcja jest prowadzona powyżej temperatury wrzenia kwasu solnego, czyli chlorowodoru, a nie chloru...

Temperatura wrzenia – temperatura, przy której ciśnienie powstającej pary (ciśnienie pary nasyconej) jest równe ciśnieniu otoczenia, skutkiem czego parowanie następuje w całej objętości cieczy (dana substancja wrze). (Wikipedia)

Jeśli cały kwas solny wrze, to następuje parowanie chlorowodoru HCl, co powoduje zmniejszenie się ilości cząstek chlorowodoru HCl względem cząstek Na2CO3, a to spowoduje wytrącanie się Na2CO3 z roztworu i przesunięcie się równowagi reakcji chemicznej w stronę produktów, czyli w stronę HCl, parującego i Na2CO3, wytrącającego się z roztworu.



Jak napisałem w opisie mojej metody, należy przeprowadzać ją w podwyższonym ciśnieniu, ponieważ przy większym ciśnieniu więcej CO2 przejdzie w H2CO3, co zwiększy ilość reagującego H2CO3 z NaCl, co znów zwiększy ilość powstającego chlorowodoru HCl i Na2CO3. Zwiększenie ciśnienia w reaktorze zwiększy temperaturę wrzenia kwasu solnego, co spowoduje konieczność zwiększenia temperatury wody w reaktorze powyżej nowej temperatury wrzenia kwasu solnego HCl, ale i tak powyżej nowej temperatury wrzenia kwasu solnego, chlorowodór HCl będzie parował. Należy ciągle odbierać gazowy chlorowodór HCl i resztki CO2 z reaktora. Można te gazy przepuścić przez wodę w ciągłym obiegu i uzyskamy czysty kwas solny HCl i gazowy chlorowodór HCl, jeśli przekroczymy maksymalną rozpuszczalność chlorowodoru HCl w wodzie w danej temperaturze. Należy wybierać z reaktora Na2CO3 i po przepłukaniu z resztek chlorowodoru HCl lub po zmieleniu Na2CO3, w celu wypuszczenia chlorowodoru HCl, uzyskujemy czysty węglan sodu Na2CO3.

Pozdrawiam

A nie prościej nasadzić jakichś krzaków szybko rosnących?
Wierzba, topola cokolwiek? Nawet chwasty mogą być. Zbierzesz to przynajmniej do pieca się nada. jak tak Ci zależy - nie wiem, możesz wyrzuci, korniki zeżrą.

Jak dla mnie redukcja poziomu CO2 w atmosferze metodami chemicznymi jest bez sensu. Wkładasz energię aby usunąć gaz który od zawsze był w atmosferze (i to w jakim stężeniu). Wytniemy las, zalejemy betonem i postawimy fabrykę, zużywając sól, produkować HCl - ale po co? Popyt jest nie na HCl tylko na NaOH (poczytać sugeruję o PCV, po co powstało). A energię na ten proces skąd weźmiesz z kosmosu? Czy ze spalania węgla, ropy lub gazu?

Pomijam że nie słyszałem aby z wolnej i nieprzymuszonej woli HCl nie ruszył węglanu sodu. Na jest ładną i pachnącą dziewczyną, Cl jak bogaty i przystojny facet, a ty pchasz do nich CO2 które jest żulem na kacu bez pieniędzy pod sklepem... Już te metody z wiązaniem CO2 przez aminy są lepsze i tańsze.

Na jakimś szkoleniu dla unijnych ekologów to wymyśliłeś?

SkyLuk - widzę, że ciężko przemówić do rozsądku.
w takim razie zbuduj taki układ i mi go pokaż

ps. NaCO3 kosztuje około 1-2 PLN/kg w ilościach tonażowych.
sprawdź ile kosztuje gazowy chlor z butli, lub jakie są koszty produkcji chloru z elektrolizy

dodatkowo to, że HCl wrze, to nie znaczy, że ma stężenie 0% w wodzie dalej woda jest kwaśna i ma dużo jonów H+, które przesuwają reakcję w stronę tworzenia się CO2.
i nie ma znaczenia, jak kwaśny jest roztwór - jeżeli jest zakwaszony, to reakcja nie będzie szła w stronę o której mówisz.

co innego gdybyś przepuścił CO2 przez roztwór NaOH lub poprzez złoże z NaOH stałego.
jak zamiast NaOH lub KOH użyjesz Ca(OH)2 to dodatkowo jeszcze tlenków siarki się pozbędziesz.
i co ważniejsze - wszystko w temperaturze pokojowej (tzn. pokojowa będzie do momentu rozpoczęcia przepuszczania gazów przez te złoża, ponieważ w trakcie reakcji temperatura będzie się podnosiła)

i na koniec:
czy ten "projekt" jest poprzedzony chociaż najmniejszymi kalkulacjami ? i testami na skalę półtechniczną/laboratoryjną - bo póki co wygląda na dywagacje czysto teoretyczne z założeniami przeczytanymi na losowych stronach książek/wikipedii

Pełna zgoda redukcja CO2 "atmosferycznego" metodami chemicznymi jest bez sensu. Trochę inaczej ma się sprawa z odpadowymi strumieniami z instalacji chemicznych. Bardzo często jest to w dużej mierze mieszanina tlenków węgla. Ciekawą koncepcją wydaje się zastosowanie procesów elektrochemicznej redukcji CO2 do użytecznych w przemyśle chemikaliów, tutaj problemem jest niestety odpowiednie doczyszczenie strumieni, które bardzo podnosi koszty. CO2 jest o tyle niewdzięcznym surowcem, że jest to bardzo stabilna termodynamicznie cząsteczka i trzeba nieźle się napocić, żeby coś z nią interesującego zrobić. Moim skromnym zdaniem ciekawszy jest tlenek węgla (II) którego w gazach przemysłowych też jest sporo. Znowu niestety jest problem z oczyszczeniem tego od tlenków siarki, pozostałości węglowodorowych itp. W tym kontekście ciekawe są ogniwa paliwowe albo fermentacja gazowa.

http://www.aiche.org/academy/videos/con ... -chemicals
http://www.sciencedirect.com/science/ar ... 5310006464
http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/cs502128q

Lepiej już wykorzystać do tego celu solankę nasyconą amoniakiem- tak jak w procesie Solvaya.
Strąci się NaHCO3.

Polecam, dobra metoda do neutralizacji C02 z balona z winem, a sody można otrzymać sporo