Cześć!
Nie jestem chemiczną, a tłumaczką. Przychodzę do Was z problem, z którym od dawna się borykam, a dla Was jest pewnie banalny.

Chodzi o przyrostki -ilo/ -ylo w nazwach substancji chemicznych. Po angielsku to zawsze "yl" bądź "ylo", a po polsku zapis się różni. Od czego to zależy?

Domyślam się, że zwykle po samogłoskach (tzn. gdy poprzedzający człon kończy się samogłoską), piszemy "-ilo", ale dotyczy to chyba także niektórych spółgłosek, np. k bądź l (nitrotiazol-[X]-ilo). Po większości spółgłosek piszemy chyba jednak "-ylo".

Czy jest jakaś konkretna zasada, która rządzi wyborem przyrostka?

Byłabym bardzo wdzięczna za oświecenie w tej kwestii!