Interesują mnie takie ich parametry jak temperatura topnienia, preferowany sposób obróbki (kucie, walcowanie, skrawanie, na zimno, czy na gorąco itd.), twardość (np w skali Mosha), wytrzymałość na zginanie i ścieranie (w sensie który jest lepszy od którego). Będę wdzięczny za info

nie ma sprawy zasadniczo jest kilka stopów łożyskowych...powiedz do czego chcesz użyć (zastosować) to pomogę dobrać.jak coś to uderzaj na pw.
pozdrawiam vis.

P.S.
...twardość tego typu mat. określa się w skali Rockwella, Brinella lub Vickersa
a Mosha to raczej tekstylia i tworzywa

czeski błąd w/w dotyczy Shore'a
...a Mosha to minerały

To zależy do czego te stopy mają być .Jakbyś napisał do czego są potrzebne to bym mógł stwierdzić czy nie należy uwzględnić innych parametrów które mogą być ważne .Bo w wielu przypadkach ważna jest np. odporność na korozję i to też należy uwzględnić .Do tego niektóre mogą być zbyt kruche .

Chodzi mi o odlanie (stąd pytanie o t.t.), albo wykucie części do praski hydraulicznej. Chciałbym zrobić z tego stopu te jej jakby szczęki. Muszą być bardzo twarde, bo chciałbym wyciskać nią soki z owoców, więc będą dosyć mocno obciążane (rzędu 1 tony na powierzchni porównywalnej z denkiem od szklanki. Sprawę korozji jakoś rozwiążę, bo części metalowe będą odseparowane drewnem, a owoce wkładałbym wcześniej do mocnego worka bawełnianego. Co do obciążeń udarowych (uderzanie) to nie przewiduje zbyt dużych, choć wolałbym zrobić mocniejsze, tak na zapas.

heh... toż to zaniedbywalnie małe obciążenie... załóżmy, że przyjmiemy najbardziej niekorzystne obciążenie i będzie występować przy założeniu gdy na cm^2 denka będzie przypadać 1 tona-to i tak dla stali najgorszej gatunkowo(jakiś St) mamy prawie 3 krotny zapas wytrzymałości...
Myślę, że jeśli "denko" wykonasz z "nierdzewki" to wszystko będzie ok.Ważne w proj. takich el. konstrukcyjnych jest to, by zachować masywność el.


to to takie niemożliwe...pogadaj z kimś kto ma frezarkę
P.S.
stop łożyskowy nie nadaje się to tego typu celów, przeważnie mat. jaki jest stosowany to stal o dużym współczynniku sprężystości.

Myślę, że warto nadmienić iż występuje zasadnicza różnica pomiędzy stalą łożyskową a stopem łożyskowym(choć pierwsze i drugie jest stopem jednak skład i własności diametralnie różne)
oto kilka najbardziej popularnych:
stal łożyskowa:
ŁH15 Wytrzymałość na rozciągnie po utwardzaniu cieplnym po wyżarzaniu sferoidyzującym Rm=590-780 MPa
stop łożyskowy:
Ł83 Temperatura topnienia 380'C Rm=88 MPa
Ł6 Temperatura topnienia 460'C Rm=68 MPa
Mam nadzieję, że wątpliwości zainteresowanych zostały rozwiane gdyby jednak informacje były zbyt skąpe to odsyłam do [url=http://www.wbss.pg.gda.pl/servlet/showPDF;jsessionid=E28F8FDEEC2112825C3BEAC30BFE9B1B?docId=http%3A%2F%2Fwww.wbss.pg.gda.pl%2Fresource%2FqKQFOSM4&chapter=1&view=pdfMATERIAŁOZNASTWA[/url] -ocean wiedzy, gorąco polecam.

Właśnie, vis zwrócił bardzo ważną uwagę - popełniono tu zasadniczy błąd - czym innym jest miękki stop łożyskowy do wylewania panewek łożysk ślizgowych, często z udziałem antymonu i ołowiu, czym innym stal łożyskowa, stopowa, nierzadko bardzo twarda, wskutek zastosowanych rodzajów obróbki cieplnej.

Arion -> Nie możesz od takich elementów wymagać skrajnej twardości - stal mocno zahartowana, i nisko odpuszczona będzie mieć znaczną skłonność do kruchego pękania, wskutek wysokiego udziału martenzytu w jej strukturze. Zwłaszcza jeżeli chcesz wykonywać element przez obróbkę skrawaniem (nie odlewa się takich wyrobów), to na ogół skrawa się stale wysoko odpuszczone. Stal po zahartowaniu (nie wchodzę tu już w zagadnienia rodzaju hartowania) i średnim odpuszczeniu może mieć przyzwoitą twardość i sprężystość... Dobór zależy od zastosowania..
Dla przykładu np. mam sprawko z laborek - "badana" była zwykła, podła stal węglowa (bez wyżarzania HRA = 52,7, udarność 3,5 kGm). Próbki austenityzowano (nagrzano) w temp. 860 C przez 20 minut i hartowano w wodzie. Próbka zahartowana miała HRA = 78,9 ale nie nadaje się do niczego ze względu na pomijalną udarność (Charpy, karb Mesnagera) która wyniosła 0,2 kGm (!). Młot leci bez oporu, a próbka pęka jak szkło.. Próbka odpuszczona w 150*C przez 20 minut ma wysoką twardość HRA 77,7 , ale niestety udarność jest nadal mała (0,6 kGm), choć skłonność do pękania będzie mniejsza poprzez usunięcie naprężeń hartowniczych. Własności powoli stają się więc sensowne. Próbka odpuszczona w 500 stopniach ma już ciekawe dla ciebie własności - Jest twarda (HRA=70,7) a jednocześnie ma znaczną udarność wynoszącą 6,3 kGm - bardzo dobry materiał jak na taką ot, węglówkę. Wreszcie odpuszczenie wysokie daje piękną udarność 9kGm, ale twardość jest już mała, mamy do czynienia z pojawieniem się sorbitu.

Rm, i Re nie robiliśmy bo próbki nie były przygotowane pod statyczną próbę rozciągania. Re zresztą ani R0,2 się dokładnie nie wyznaczy ze względu na stan maszyny (40 letni WPM-leipzig) i głowicy tensometrycznej, trzeba by przejść do innej pracowni.

Stal łożyskowa jak choćby ŁH15 będzie zdolna przenieść o wiele większe obciążenia - jest to stal stopowa.



Zakładając promień denka od szklanki 25mm wychodzi 5,09 MPa, bardzo małe obciążenie

szalony,
myślę, że mało kto słyszał o wykresie żelazo-cementyt...a odpuszczanie wysokie, nawęglanie (kilku-kilkunastogodzinne w domowych warunkach) jest mało realne dla amatora- kosmos na poziomie cyjanowania czy azotowania...)

Oczywiście, ale myślę że Arion pewnie zamówi tą część w jakimś zakładzie, bo jej wykonanie domowych warunkach i tak jest trudne, chyba że ktoś ma w garażu kuźnię i "park maszynowy" typu frezarka, tokarka, spawarka, etc... Dlatego starałem się trochę nakierować jakich materiałów szukać Chociaż dla takich obciążeń to wystarczyła by nawet St0s.. Ze względów korozyjnych użyta będzie pewnie nierdzewka, a ta na pewno sobie poradzi.