czytając o bizmucie wciąż natykam się na zdjęcia jego pięknych iryzujących kryształów

Tymczasem handlowy bizmut ma barwę "grafitową z metalicznym połyskiem" i nie występuje w takich formach geometrycznych.
W jaki sposób otrzymywane są takie kryształy Bi jak na zdjęciu??

Odlew?
P.S. Tez interesuję się Bi. Miałem małe plany co do niego, ale brak czasu zrobił swoje

odlew na pewno nie. to struktura krystaliczna charakterystyczna dla bizmutu

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bizmut_rodzimy
nie wiem jak ze sztucznym otrzymywaniem...

Jak było napisane:

W teorii otrzymuje się takie kryształy poprzez ogrzewanie Bi do stopienia na dużej płaskiej powierzchni (patelnia? ;P), a następne powolne schładzanie dolnej części naczynia strumieniem powietrza i zainicjowanie krystalizacji zarysowaniem powierzchni wewnętrznej naczynia. Zanim całość bizmutu zestali się, zlać należy ciekły metal znad powierzchni kryształów, które podobno "wyrastają". W praktyce nigdy się w to nie bawiłem, ale widziałem zdjęcia efektów i są niczego sobie.
Pozdrawiam i życzę udanych eksperymentów,
Neok

Do eksperymentów mi jeszcze daleko, gdyż nie posiadam bizmutu pytałem z ciekawości, ale kto wie, może kiedyś spróbuję
Dzięki wielkie za odpowiedź [/code]

Bizmut, mimo tego iż jest metalem ciężkim, jest całkowicie obojętny dla zdrowia, jedyny problem to kupienie bizmutu, ale na www.chemik.aip.pl sprzedają bizmut metaliczny w różnych czystościach i postaciach.

Opowiadasz bzdźiny.

Objawy zatrucia bizmutem to m.in.: niepewny krok, osłabienie pamięci, wzroku, słuchu, brak wyczucia czasu i odległości lub drżenie kończyn.

Z jednej strony się zgodzę, z drugiej natomiast nie. Bizmut jak i każdy inny pierwiastek / związek nie jest obojętny dla organizmu. Wszystko jest toksyczne i może spowodować zatrucie / zgon. Chociażby tlen i zatrucie tlenowe. Wszystko zależy od tego jak jest tolerowana obecność danego pierwiastka / związku w organizmie i w jakiej ilości powoduje zatrucie.

http://www.crystalgrowing.com/index_e.htm

Tyle tylko dodam.

ooo fajna stronka trzeba poczytać w wolnej chwili


Co do toksyczności Bi to mimo że jest metalem ciężkim nie jest bardzo trujący (w porównaniu do Pb czy Hg prawie wcale ) Oczywiście nie znaczy to że Bi i jego związki są w 100% bezpieczne, bo nic nie jest. Myślę że jeżeli ktoś przestrzega BHP, jest ostrożny i ma chociaż trochę wyobraźni to nie ma powodu do obaw.

Wszystkie substancje chemiczne są jakimś zagrożeniem jeśli nie wiemy jak się z nimi obchodzić.

Bi -> Dermatol -> bizmutawy galusan zasadowy -> lek ściągający. Ale nie oznacza to, że Bi można na kilogramy mieć w organizmie
Mniej toksyczny od ołowiu, ale jak już wspomniano wszystko zależy od dawki i organizmu.

A tu taka ciekawostka z pewnej strony:
http://ezoteryka-gospodyni-domowej.blog.onet.pl/Nastroj-jak-olow-ciezki,2,ID350593996,n
"Ostatnimi czasy przeżywam huśtawki nastrojów i pewne problemy emocjonalne. I właśnie parę dni temu zadzwoniła do mnie moja przyjaciółka Gosia, która już ponad rok studiuje w Poznaniu homeopatię i spytała czy stosowałam Plumbum metalicum. Owszem, ale bardzo krótko i kilka lat temu. Ten lek to w dawce homeopatycznej ołów. W trakcie rozmowy miałam nagłą myśl - pewnik, że to lek dla mojego męża. I przypomniałam sobie, że jeszcze go mam w apteczce. Potem skonsultowałam całą rzecz z córką. Okazało się, że mąż, który pali, a raczej palił i pracuje przy dość toksycznych czasem substancjach, ma sporo tego pierwiastka w ciele. Spytałam czy ja mam. I tu też okazało się, ku mojemu i córki zdziwieniu, że i owszem i to więcej od męża. Dlaczego?! Nie paliłam i nie palę, a i w pracy nie stykam się z toksycznymi substancjami. Więc? Jasne dla mnie stały się niektóre objawy, ale gdzie też jest to źródło ołowiu? I przypomniałam sobie, że wymieniałam u stomatologa kilka plomb amalgamatowych na światłoutwardzalne. Spytałam Róży, czy to możliwe, że wtedy ten pierwiastek z wymienianych plomb dostał się do mojego organizmu. Potwierdziła. Teraz wzięłam pierwszą dozę leku, nie czuję się najlepiej, choć wspomagam nerki".

Jejku, jedzmy ołów... No to na "Trzy, czte-ry!"...

Ja rozumiem, że "Simmi simmilari curiam", ale bez przesady. Nie jadłbym ołowiu metalicznego!

A co do bizmutu, to znajomy toksykolog twierdzi, że nie spotkał się jeszcze na swoim oddziale z zatruciem Bizmutem. Dodał również, że gdyby zdiagnozował u pacjenta zatrucie Bizmutem, to najprawdopodobniej zastosowałby zwyczajną chelatację.

To tylko potwierdza jak bardzo szkodliwy i podatny na akumulacje w organizmie jest ołów. Antynobla dla idiotów, którzy karmią tym ludzi oraz dla tych co to jedzą.

W takim razie może ktoś zaproponuje pomysł na ,,produkcję'' owych kryształów ?

HAha, I dont need to sleep, I need LEAD!
Kolejni magistrzy łykający homeopatię
Z ołowiem to już przesada, być może to i działa, ale na pewno nie z ołowiem, jakieś oscilococinum* czy coś w tym stylu - może.


Aha.

Ja osobiście bym nie dawał Antynobla, tylko Nagrodę Darwina.

nagroda Darwina jest dla tych co uczylili wszytko aby ich kod genetyczny dalej sie nie rozprzestrzenial na skutek totalnego idiotyzmu w swoich poczynaniach

natomiast antyNobel jest przyznawany wszytkim tym ktorzy badaja cos zupelnie idiotycznego, przykladowo... antyNobla dostal koles ktory wyprodukowal stanik ktory mozna uzywac jako maski przeciw gazowej, albo koles badajacy wplyw orgazmu na ilosc dzici u ryb danego gatunku, etc.

Sugerujesz, że łykanie - na własne życzenie - metalicznego ołowiu nie kwalifikuje się do "czynienia wszystkiego, aby ich kod genetyczny dalej się nie rozprzestrzeniał"?

aktus sugeruje ze dla tych co karmia innych darwin nie bardzo, dla tych co karmia sami siebie ok

Ja mam chyba pomysł przez elektrolizę np chlorku bizmutu (III)
(bizmut w normalnych warunkach nie reaguje z O2 i H2O)
wytracać kationy bizmutu np przez miedzianą elektrodę o a 2 elektroda grafitowa

Znaczenie biologiczne – brak lub nieznane. Występuje naturalnie w kościach i krwi (ok. 0,2 ppm), ale nie odgrywa tam żadnej roli. Jego sole i tlenki są nietoksyczne, mimo że jest metalem ciężkim.

macie odpowiedz
link http://www.haden.comxa.com/?kurek=Bi