1) Ile jednowartościowych grup można utworzyć z:
2-metylobutanu (4?)
metylocykloheksanu (5?)

2) Obliczyć objętośc powietrza niezbędną do spalenia 1m3 gazu ziemnego (warunki normalne) zawierającego 90% metanu, 5% etanu, 3% dwutlenku węgla i 2% azotu. Podany skład jest procentowym składem objętościowym.

niby to zrobilam ale wynik z odpowiedzi mi sie nie zgadza. powinno wyjsc: 9,88 m3

3) Do spalenia 1 mola metanu zużyto 1,25 mola tlenu. Otrzymano mieszaninę CO, CO2, H2 i H2O (para). Obliczyć, ile moli każdego z tych gazów zawierała mieszanina.
powinno wyjść: 0,5 mola CO, 0,5 mola CO2, 1 mol H2, 1 mol H2O

4)Obliczyć średnią masę cząsteczkową beznzyny zawierającej 30% mas. C7H16, 30% mas. C8H18 i 40% mas. C10H22.
powinno być: 118u ...

5)Jak stwierdzić, czy badana substancja jest węglikiem glinu, czy karbidem?

6) Czy można gasić wodą płomieć w pomieszczeniu, w którym znajduje się karbid? uzasadnić odpowiedź.

oczywiście wszystkie probowalam sama zrobić ^^

http://www.google.pl/search?hl=pl&q=gaszenie+karbidu
Taa, jasne... Drugi link w Google i "nie umiem klikać myszką w linki".
W telegraficznym skrócie ujmując - nie można. A dlaczego? Ponieważ i tak łatwopalny karbid po polaniu wodą wydziela bardzo łatwopalny gaz - acetylen. Jego eksplozywność w pewnym sensie można porównać do wodoru - podpalony po prostu "fuka" zostawiając falę ciepła i, jeśli ktoś był zbyt blisko - swąd spalonych włosów. Tutaj już schodzę trochę na temat zabaw z tym gazem, czyli "petardy" zrobionej z puszki po farbie i małej bryłki karbidu zwilżonej wodą. Oczywiście puszka jest zamknięta, a w denku jest malutka dziurka do której przykłada się płomień i w wyniku gwałtownego spalenia C2H2. Oczywiście czasem zdarza się rozerwanie puszki i w najlepszym wypadku pocharatanie eksperymentatora odłamkami, a w najgorzym - śmiertelne pocharatanie eksperymentatora odłamkami. Mam nadzieję że dobrze przybliżyłem temat, i już nie muszę tłumaczyć co się stanie kiedy spróbujemy zgasić pożar acetylenku wapnia w pomieszczeniu zamkniętym.


ad.5. No ja to bym pewnie po zapachu poznał - węglik wapnia wydziela z wodą gaz acetylen i stały Ca(OH)2, natomiast węglik glinu z wodą tworzy gazowy metan i stały Al(OH)3. Oba strącone związki są nierozpuszczalne w wodzie, więc sprawdzenie tego nie wchodzi w grę. Oba wydzielające gazy są łatwopalne, więc sprawdzenie przez podpalenie też będzie nieskuteczne. Między gazami jest różnica w zapachu .

Reszta to już stechiometria.

P.S. I tak znowu jakiś mod będzie miał robotę przy wywalaniu tego wątka - kiedys marzyłem o moderatorstwie, a teraz? Szef ochrony musi przejąć obowiązki woźnego :/

Owszem, techniczny karbid będzie dawał śmierdzący gaz (fosforowodory), ale kto mówi, że techniczny węglik glinu nie?

Można przepuścić gazy przez r-r KMnO4, jak piszą w podręcznikach do liceum, ale najpewniej będzie zanalizować osad i roztwór pozostały po reakcji każdego z węglików z wodą.

Przy węgliku glinu, odczyn powinien być możliwie obojętny, a osad winien rozpuszczać się w r-rze NaOH (pH koniecznie ponad 12).
Przy węgliku wapnia, odczyn winien być zasadowy, a osad nie powinien rozpuszczać się po dodaniu NaOH.

ooj nawet nie pomyślalam że można w googlach. Fakt mój błąd ^^

dziekuje bardzo Wam obu