Witam to mój pierwszy post na forum więc mam nadzieje, że nie dam plamy.


Wyobraźmy sobie hydrat CuCl2*2(H20) sól koloru zielonego (choć pewnie kobiety upierałyby się, że to jakiś morski ) i za pomocą tej soli chcemy zrobić roztwór jonów miedzi 0,1M - 500ml.

otóż ja w swojej prostocie założyłem, że 1 mol hydratu zawiera 1 mol jonów miedzi. 0,1 mol/dm3 * 0,5 dm3 = 0,02 mol. 1 mol hydratu waży 170,45g , stąd 0,2 mol wazy 34,09g. tak więc 8,52g rozpuszczone w 500 ml H20 da nam 0,4M stężenie.


Kolega taki tok rozumowania przyjął

w jednym molu soli jest 63,5 g miedzi

podzielił 63,5 na 20 ( pół litra, 0,1M) = 3,175

a potem z proporcji wyznaczył

63,5 g je w - 170,45 g hydratu
3,175 je w - x g hydratu

x - 8,47





Czy w istocie jest w roztworze 0,1M stężenie jonów miedzi?

Ty sie ciesz ze Bysry tego nie widzial

Na forum niestety nie ma dzialu do ktorego to zadanie by pasowalo albo ja jakos nie umei znalezc nic pod tyulem "obsluga kalkulatora - zaawansowane dzialania arytmeyczne"


Jesli :
prawidlowo wykonasz dzialania arytmetyczne o ktorych piszesz
- do dalszych obliczen bedziesz bral to co wyszlo i napisales
- wynik bedzie wspo;gral z pdanymi cyframi

to

nie ma na co odpowiadac bo sam sobie odpowiedziales.

Ja to mamna sumieniu sporo literowek alt toz to jest jedna wielka "cyfrowka"

Bystry widzi wszystko tylko jest teraz zły, przez j**** Tibie a co do CuCl2 to ja mam niebieski -.-
Kalkulator Ci pomoże ;D

jesteś pewien że twój CuCl2 jest niebieski...? Może to siarczan albo azotan

Sory za oftop, ale z CuCl2 faktycznie jest coś nie tak, mój roztwór (gorący) był zieloniutki a po ochłodzeniu zrobił się niebieski. Pewnie ktoś już to fachowo tłumaczył (z hydratami Cu 2+), wiec kolor nie zawsze jest taki jak w książce.

To bardzo ważne zdanie. Gdy się przyrządza roztwory i określa ich stężenie molowe, to odważoną sól zadaje się np. 100 ml wody w naczyniu miarowym, miesza aż do rozpuszczenia soli, a potem dodaje się porcjami wodę do kreski 500 ml (jak to się mówi żargonem). To znaczy, że wcale nie dodaje się 500 ml wody, ale coś około bo nie uwzględnia się objętości stałej soli i możliwych kontrakcji.

to jest uproszczenie często spotykane w zad. z gimnazjum itd. tak naprawde autor zadania ma na mysli dokładnie takie postepowanie jak mówisz, albo tez miedzy wierszami pomija w obliczeniach kontrakcję ale to na jedno wychodzi.

wojtex ma absolutną rację ale tylko poprawka na skrót myślowy jeżorysa pozwala nie przemielić większości zbiorów zadań i podręczników
Na tak postawione pytanie

prawidłowa odpowiedź brzmi następująco :
prawdopodobnie w specyficznych warunkach istnieje mozliwość iż rozpuszczenie wzmiankowanej ilości odczynnika w podanej ilości wody da nam żądane stężenie. Aczkolwiek biorac podaną formę zapisu 0.1M a nie np 0,10 M można to prawdopodobieństwo wyraźnie podnieść.

O co w tym powyżej chodzi ? A no ot o że nic naprawdę nie jest takie proste jak wygląda a najprostsze pytania są najcięższe.
Tak naprawdę to, to zadanie należy traktować raczej na wprawkę w latającym robactwie i zrozumienie definicji stężeń a nie jako sprawdzenie choćby minimalnej orientacji w czynnikach zaburzających proces sporządzania roztworu o określonym stężeniu.
Kontrakcja objętości kontrakcją objętości , mamy wiele równie istotnych jak nie bardziej czynników których się nie da skorygować sposobem przygotowania próbki a następnie roztworu,

Jak juz robimy rozprawkę z tandetnego zadania na stężenia to warto zauważyć iż

• odpowiedź powinna być wstępnie negatywna bo nie jest raczej wskazane sporządzanie roztworów mianowanych z substancji higroskopijnych (aczkolwiek istnieje taka możliwość) - substancją taką jest wzmiankowany chlorek oczywiście o ile supniewski się nie pomylił )
• nie jest to alkohol etylowy
• warto zwrócić uwagę iż temperatra ma dosyć istotny wpływ i to nie tylko jeśli chodzi o gęstość wody
• także efekt energetyczny rozpuszczani substancji jest istotny
• nie zapominajmy o samym szkle i jego stosownej kalibracji, czasami to co pisze a to co jest naprawdę nawet w przypadku atestowanego(podobno) sprzętu budzi zgrozę - trafił się egzemplarz o różnicy rzędu 2%
• nie do pominięcia jest także lokalizacja w pomieszczeniu oraz geograficzna
• i mnóstwo innych egzotycznych czynników

czy o tym wszystkim myśli przeciętny laborant czy nawet ambitna profesorska sztuka ?
Gdzie tam kota by dostał i nic nie zrobił Ale wpojone nawyki i dobra praktyka laboratoryjna same niwelują możliwe błędy

Zanim zaczniemy toczyć dysputy o ważności poszczególnych czynników i istotności pewnych zagadnień to zacznijmy od podstaw.

0,1 mol/dm3 * 0,5 dm3 = 0,02
jak dla kogoś 1 * 5 = 2 (a reszta jest w podobnym stylu) to rozmowa o kontrakcji jest ciekawa ale warto by zacząć od arytmetyki bo to ona a nie kontrakcja wygeneruje błędy w sporządzanym roztworze.

oj literówke strzeliłem ) wynik dalszy wskazuje jednak na to, że 1*5 = 5 a nie 2


anyway dzięki za odpowiedzi <ok>

dalszey wyniki wskazuja na wszystyko a w szczególności wynik drugiej netody
o ile literowki w tekscie jakos sie mozna domyslic to w cyferkach juz jest ciezko
no ale najwazniejsze ze cykl odpowiedzi by satsfakcjonujacy

M CuCl2*2H2O = 63,546g/mol + 2*35,4527g/mol + 2*(2*1,00794g/mol + 15,9994g/mol) = 170,48196 g/mol
M Cu = 63,546g/mol

0,1 M Cu = 6,3546g/mol

z definicji stezenia molowego:
6,3546 g Cu w 1000 ml daje stezenie 0,1 M Cu
x g Cu w 500 ml daje stezenie 0,1 M Cu
x = (500 ml * 6,3546g)/1000 ml = 3,1773 g

musisz nawazayc 3,1773g Cu

z mas molowych wynika:
w 170,48196 g CuCl2*2H2O znajduje sie 63,546g Cu
w y g CuCl2*2H2O znajduje sie 3,1773 g Cu
y= (3,1773g * 170,48196g)/63,546g = 8,524098g

czyli musisz nawazyc 8,524098g CuCl2*2H2O

jako ze waga analityczna na ktorej powinienes to nawazyc najprawdopodobniej miala by dokladnosc tylko do 4 miejsca po przecinku w gramach wiec
nawazasz:
8,5241 g CuCl2*2H2O
a następnia do kolby miarowej na 500 ml nalewasz okolo 2/3 jej obietosci wody destylowanej, pozniej przenosisc ilosciowo nawazke CuCl2*2H2O do tej kolby, rozpuszczasz przez mieszanie kolba, odstawaiasz na jakis czas do wyrownania temperatury do temp pokojowej i dopelniasz woda do kreski

w ten sposob otrzymales r-ru 0,1 M Cu o obietosci 500 ml

a jako ze jest to prawdopodobnie zadanie teoretyczne - pomijasz higroskopijnosc zwiazku oraz to ze przydalo by sie go wysuszyc przed wazeniem, chociaz z drugiej strony czasem uzywa sie higroskopijnych hydratow soli takich jak CuSO4*5H2O do produkcji roztworow mianowanych - tyle tylko ze pozniej taki roztwor sie mianuje za pomoca roztowru o dokladnie okreslonym mianie

dzięki wielkie za dokładną odpowiedź !

akurat nie jest to zadanie teoretyczne tylko praktyczne i ważę to na wadze analitycznej. Czystość substratu jest jednak na tyle kiepska, że taka dokładnośc jak etap z czekaniem na wyrównanie temperatury myślę, że można pominąć (tak to jest jak sie korzysta z odczynnika który widział pewnie czasy 2 wojny światowej ;p )

pozdro!

praktycznie tylko w laboratoriach akredytowanych jest obowiazek uzywac odczynnikow w terminie daty waznosci - w innych o takim obowiazku nie slyszalem (co nie znaczy ze nie obowiazuje) tak samo to ze odczynnik jest stary nie znaczy ze jest juz do niczego - wszystko zalezy w jakich warunkach i jakim opakowaniu byl przechowywany

a po spozadzeniu roztworu nalezalo by sprawdzic poprawnosc przygotowanie poprzez zmiareczkowanie odpowiednim roztworem mianowanym o pewnym stezeniu

o co do oczekiwania na ustabilizowanie temperatury - chodzi tu o to ze naczynia miarowe sa kalibrowane do temp. 20 stopni C, a tym samym aby miec pewnosc ze np. nasz 1 l to 1 l nalezy jednak doprowadzic r-ru do 20 stopni i dopiero wtedy dolewac do "kreski"
i im dokladniej zrobisz roztwor tym lepiej