1. Siarka cialo stałe ale po ogrzaniu ciecz. Tlen gaz ale jest tez tlen ciekły uzywany jako paliwo rakietowe .

P.S.
szukałeś na google? napewno jest tam odpowiedz na twoje pytania

ale chodzi mi właśnie DLACZEGO sa takie a nie inne....

4. Woda jest związkiem polarnym, NH3 jest związkiem polarnym, CH4 nie jest związkiem polarnym. Związek X rozpuszcza się w związku polarnym wtedy, i tylko wtedy, gdy związek x również jest związkiem polarnym.

dziekuję,Draq!

Draq- chyba NH3 a nie HN3

pytanie 1 i 2: bo w temperaturze pokojowej energia dostarczona do substancji nie jest w stanie rozerwać wiazań, ktore utrzymuja substancje w stanie stałymm

wiem ze to troche dziwne, najwłaściwsza odpowiedź to : bo już tak jest

S moze byc lotna parą S2 no nie ? :>

W wysokich temperaturach. Zwykle para siarki występuje w cząsteczkach S8.

Przede wszystkim polecam poczytanie w literaturze (najpopularniejszej takiej jak słownik chemiczny- jest w każdej szkolnej bibliotece) o sieciach krystalicznych, oddziaływaniach van der Waalsa, cząsteczkach polarnych etc.
SiO2 jest ciałem stałym gdyż jego cząsteczki tworzą sieć atomową charakterystyczną dla substancji, której atomy składowe mają taką samą lub bardzo podobna elekroujemność. Substancje o sieci atomowej są bardzo twarde i (...) się wysoką temperaturą topnienia, są ciężko lub wogóle nierozpuszczalne, a po stopieniu nie przewodzą prądu elektrycznego (diament, krzem SiO2, SiC, BN)
W przypadku SiO2 atom Si w tym związku wykazuje podobnie jak węgiel w diamencie hybrydyzację typu sp3 i jest symetrycznie otoczony 4 at. tlenu. Tworzy w ten sposób tetraedryt, a te z koleji połączone są ze sobą narożami tworząc kryształ. Istnieją trzy najważniejsze odmiany polimorficzne kwarcu: kwarc, trydymit, krystobalit

Z koleji cząsteczki CO2 tworzą sieć krystaliczną cząsteczkową.
Sieć krystaliczną cząsteczkową tworzą zarówno związki polarne jak i apolarne. W sieci o cząsteczkach apolarnych występują (między nimi) oddziaływania van der Waalsa. Są to oddziaływania słabe i krótkiego zasięgu, dlatego substacje o takiej struktórze są łatwo lotne i sublimujace, a kryształy są kruche i miękkie.

Polecam sprawdzenie w literaturze pogrubionych odnośników oraz temperatur topnienia i wrzenia poszczególnych sybstancji.

Mam nadzieję że moja odpowiedz sie na coś przyda

famme-fatale ten temat załozyłas chyba w zadanich? Raczej nie powielaj jednego tematu w kilku komnatach, jakies takie,..... no nie

Można skleić te tematy i wywalić ten mój post.. chyba da się tak w phpbb

1. Siarka tworzy cząsteczki ośmioatomowe S8, które mają za dużą masę (wynika to z różnic w energii wiązań - wiązania S=S są mniej trwałe niż S-S)
2. Atomy S i C ze względu na konfigurację elektronową mogą tworzyć wiązania podwójne (przybierać hybrydyzację sp oraz sp2). Krzem ze względu na swoją konfigurację elektronową może występować tylko w hybrydyzacji sp3 (niestety nie znam się na kwantówce wystarczająco dobrze żeby to wytłumaczyć bardziej szczegółowo), przez co tworzy wyłącznie wiązania pojedyncze. Cząsteczka SiO2 zatem nie istnieje - istnieje za to kryształ kowalencyjny sbudowany z powtarzających się, połączonych rogami tetraedrów SiO4, kóry oczywiście ze względu na bardzo dużą rzeczywistą masę cząsteczkową jest całkowicie nielotny.
3. Tu mam małą zagwozdkę :/ ale stawiam (bez przekonania) na to, że siarka jest bardziej elektroujemna.
4. NH3 ma zdolność tworzenia wiązań wodorowych z wodą ze względu na dość dużą elektroujemność atomu N. CH4 nie może tworzyć wiązań wodorowych, zatem się ulatnia.

Hmm, a nie jest czasami tak, że SO2 dobrze się rozpuszcza, bo reaguje z wodą?

To prawda, ale CO2 też reaguje, tylko że słabiej. Dlaczego?

ja bym powiedział, że nie słąbiej reaguje w tych warunkach, tylko jest nietrwały jako kwas węglowy (nie wiem, ale może przy mniejszym ciśnieniu H2CO3 istnieje i jest trwały?), a co do rozpuszczalności stawiam na to, ze węgiel jest mniej elektroujemny od siarki, przez co SO2 jest bardziej polarna od CO2, a jak wszyscy wiemy, podobne rozpuszcza sie w podobnym
to są moje domniemania, do których jestem przekonany (co nei oznacza, zę mam racje)

Hmm, poprawka, wg.:

http://mattson.creighton.edu/SO2/SO2_Info.html

SO2 praktycznie nie ulega uwodnieniu... No to ja już nie wiem.

Może chodziło o SO3? Bo z tym SO2 to jakaś ściema, on sie nie rozpuszcza zbyt dobrze w wodzie.

SO3 się nie rozpuszcza w wodzie, tylko z nią reaguje:
SO3 + H2O --> H2SO4

SO2 jest b. dobrze rozp. w wodzie, 200g/L @ rt.

P2O5: ale w ujęciu makroskopowym to się rozpuszcza, a dokładniej - ulega roztwarzani.