Założyłem nowy temat bo sporo ludzi próbuje na tym bić kasiorę a jeszcze więcej ludzi szuka.

w sklepach są dostępne ale składu nikt nie podaje....

Więc jak znacie jakieś dobre topniki do spawania / lutowania to wpisujcie . Najbardziej interesują nas topniki do aluminium , stali nierdzewnych i kwasoodpornych.

nie zapomnijcie dodać opisu - do czego topnik i czym spawać/lutować

Stale odporne na korozję - nierdzewne chromowe (11,5-19% Cr) i chromowo-niklowe (12-25% Cr; 1,5-29% Ni), zawierające niekiedy dodatki molibdenu, manganu, aluminium, tytanu, niobu, azotu i miedzi.

Na powierzchni stosunkowo trwałych, nie zwilżalnych przez luty tlenków, typu FeO×Cr2O3, a także niekiedy Al2O3, TiO2, Nb2O3 itp. Z tego względu stale te wymagają stosowania przed lutowaniem dokładnego oczyszczenia powierzchni łączonych (czyszczenie mechaniczne lub trawienie chemiczne), a w przypadku lutowania w atmosferze powietrza - zastosowania odpowiednio aktywnych topników fluorkowych. Do lutowania tych stali w powyższych warunkach stosuje się najczęściej luty srebrne typu: Ag-Cu, Ag-Cu-Zn, Ag-Cu-Zn-Cd, Ag-Cu-Zn-Sn o zawartości co najmniej 40% Ag oraz odpowiednio wysoko aktywne topniki lutownicze.Są to głównie topniki wysoko fluorkowe, gdyż tylko one wykazują odpowiednią aktywność chemiczną podczas procesu lutowania.W przypadku łączenia niektórych stali wysoko stopowych topniki te jednak nie zawsze dobrze spełniają swoje zadania. Dotyczy to przykładowo stali nierdzewnych wysokochromowych (o strukturze ferrytycznej), trudno zwilżalnych przez luty. W dostępnej literaturze naukowo-technicznej napotkano informację, że poprawę tego stanu może przynieść niewielki dodatek amorficznego boru do topnika fluorkowego, powodujący zwiększenie zakresu temperatur jego aktywności (zarówno maksymalnej jak i minimalnej), wydłużenie jego trwałości termicznej podczas procesu nagrzewania, a także wzrost aktywności.

Stwierdzono również, że sam bor nie jest wystarczającym dodatkiem i należy do topnika wprowadzić dodatkowe aktywatory w postaci przynajmniej jednego z następujących pierwiastków: Mo, W, Mn, Ni, Pd, Cu lub Ag - w postaci czystej lub stopu. Dodatkową korzyścią wynikającą z wprowadzenia boru do topników wysoko fluorkowych jest możliwość obniżenia w nich zawartości toksycznych fluorków z zachowaniem wymaganej aktywności topnika, co w istotnym stopniu zmniejsza zagrożenia zdrowotne, jakim poddawany jest lutowacz.

topnik HBF4 ( należy pamiętać o toksyczności.... ) + lut srebrny AG203 (B-Ag44CuZn-675/735)

Tytan

chlorek srebra + CaCl2 (obniza temp top. chlorku srebra) + LiF + lut srebrny AG203 (B-Ag44CuZn-675/735)

topnik jest nietrwały - trzeba zużywać go na bieżąco

Taki mały offtop, ale związany z lutowaniem. Słyszałem, że kwas acetylosalicylowy może działać jako topnik przy lutowaniu miedzi. Podobno usuwa tlenki metali. Najprawdopodobniej chodzi tu o pracę w temperaturze rozkładu. Czy ktoś z Was spotkał się z czymś takim?

Tak, lutowanie na aspirynę to stary patent elektroników, ale polecam jedynie w przypadku bardzo trudnych złącz. Wydziela się okropny, gryzący smród zawierający produkty rozkładu kwasu acetylosalicylowego, prawdopodobnie m. in. fenol. W dodatku taki dym może zadziałać korozyjnie na sąsiednie elementy/złącza/płytkę drukowaną. Do większości zastosowań w elektronice i nie tylko, gdzie stosuje się lutowanie miękkie wystarcza zwykła pasta do lutowania, w ostateczności salmiak. Do lutowania miękkiego blachy ocynkowanej (rynny itp) najlepiej stosować tradycyjny lutwasser*, działa lepiej od kwasu solnego.


- "Lutwasser" (niem. loetwasser) to najczęściej mieszanina ZnCl2 i HCl otrzymana przez roztworzenie cynku w HCl na świeżo, niektórzy mówią na to " kwas przegotowany".

Taka odpowiedź całkowicie mnie satysfakcjonuje

PS. Jak można wykryć ewentualne występowanie fenolu w takim dymie?

To już pytanie bardziej do chemików, ja jestem od metalu

aktus wszytko mozna wykryc w zaleznosci jaki sprzet i jakie odczynniki posiadasz, na fenol chyba jest jakas nawet reakcja charakterystyczna

a co do lutowania, to bodajze 2-5% r-ru kwasu fosforowego robil tez dobrze jako topnik przy zlaczach po niklowaniu elektro

Jeżeli dobrze pamiętam, to sole Fe3+ służą do wykrywania fenolu. Barwy kompleksu nie pamiętam. (Fioletowy ). Nie wiem też, czy to, że jest on w dymie nie będzie przeszkadzało. Może rozpuszczenie w wodzie pomoże?

No to trzeba będzie pokombinować cosik, żeby zrobić topnik no clean. Wkurza mnie już ta kalafonia, bo nie da się dobrze płytki po niej doczyścić :/

Skoro temat schodzi na fenol... kwas salicylowy też jest fenolem. Wykryjemy jedynie grupę -OH przyłączoną do pierścienia aromatycznego. No chyba, że użyjemy jakiejś aparatury... ale w warunkach amatorskich? Poza tym... nasz nos ma genialny aparat do wykrywania fenolu - zapach identyczny jak przypalanych bakielitowych uchwytów do garnków Wyczuwalny nawet w małym stężeniu.

aktus - ta płytka jakaś bardzo toporna jest ? W większości przypadków powinna Ci wystarczyć ta kalafonia która jest w rdzeniu druta lutowniczego (cyny), a jak nie to ewentualnie wspomóc się pastą. Potem powinno wszystko ładnie zejść nawet spirytusem. Płytka ma soldermaskę ?

Część podzespołów jest w obudowie BGA, część w obudowach TQFP z małym rastrem. Ogólnie jest dosyć spore zagęszczenie elementów. Kalafonia niestety jest dosyć upierdliwa do usuwania spod układów. Marzy mi się więc taki topnik, który albo nic nie pozostawi po sobie, albo po wyschnięciu będzie go można zdmuchnąć lub wymieść pędzelkiem / sprężonym powietrzem.

Czyli widzę, że płytka jest bardziej zaawansowana (TQFP i te sprawy). Owszem, kalafonia jest stanowczo zbyt toporna do takich układów. Odpadają absolutnie wynalazki typu aspiryna. Ja bym zastosował chyba gotowy topnik no-clean do SMD jak choćby RF800. Niestety są dość drogie - AG chemie 60zł za 1 litr. Ale jest to topnik popularny, więc myślę że odnajdziemy skład chemiczny. Niestety RF800 też podobno potrafi zasyfić płytkę lepiącym się osadem. Topniki w żelu czy pisaku mogą być prawdziwymi no clean (np. MOB39), ale ceny są kosmiczne...

No właśnie. Co jeśli by roztworzyć aspirynę w EtOH albo izopropanolu? Może coś sensownego by z tego powstało? Zastanawiałem się również nad roztworem salmiaku w EtOH, ale ma małą rozpuszczalność ( chociaż może by i wystarczyła ).

Salmiak podczas ogrzewania rozkłada się na amoniak i chlorowodór który działa jako topnik na takiej zasadzie jak kwas solny. Dymy te są bardzo korozyjne, i niestety obawiam się że mogą zniszczyć płytkę lub elementy. Z aspiryną nie próbowałem.

No to trzeba będzie wieczorkiem odpalić lutownicę na świeżym powietrzu i podgrzać aspirynkę.

a moze kalafonia w alkoholu ?

albo kalafonia z parafina

albo... pasta do smd + piec

Ten tego... Fajnie. Problem polega na tym, że chciałbym w warunkach domowych to zrobić, a nie na linii produkcyjnej. Za pastę do lutowania smd zapłacę jak za zborze. Nie mówię tu już o dostępie do pieca rozpływowego ( bo raczej w piekarniku w domu nie osiągnę takich temperatur, a spoiwa z indem nie mam ). Kalafonia w alko również pozostawia niemiłe dla oka ślady, a parafiny niestety nie posiadam.

jakies 250-280 st C potrzebujesz
a co do pasty tocos poszukam ;P

Luty glinowe mają skład :
1. cynk 94 % , miedź 2,5 % , glin 3,5 %
2. cynk 87 % , miedź 5 % , glin 8 %

Dla przedmiotów lanych :
cynk 90 % , miedź 2 % , glin 8 %

Lutówka do lutów glinowych składa się z :
20 % fluorku sodu , 10 % fluorku litu , 25 % fluorku potasu , 25 % kwasu borowego i 20 % topionego boraksu .

Luty dla mosiądzu

1. mosiądz 86 % , cynk 10 % , srebro 4 %
2. miedź 50 % , cynk 46 % , srebro 4 %
3. mosiądz 70 % , cynk 30 % - lut twardy
4. mosiądz 64 % , cynk 31 % , cyna 5 % - lut miękki .

Do wyrobów z białego metalu (nowe srebro) używa się lutu o składzie :
biały metal 77 % , cynk 10 % , mosiądz 13 % .

Do lutowania miedzi używa się lutu o składzie :
miedź 58 % , ołów 42 % .

Do wyrobów pozłacanych używa się lutu o składzie :
miedź 48 % , cyna angielska żółta 48 % , cyna 4 % .

Przy sporządzaniu lutów metale zawsze topimy w kolejności ich punktów topnienia od najwyższego do najniższego . Na końcu dodajemy kadm i cynk odrobinę zwiększając (15-20 %) ich ilość w stosunku do podanej w przepisie uwzględniając w ten sposób minimalne wypalenie się podczas topienia . Kadm i cynk najlepiej zawinąć w cienką blaszkę ze srebra co uchroni je przed bezpośrednim działaniem płomienia palnika . Przy bezpośrednim stapianiu nie ochronionego kadmu jego ilość należy zwiększyć o 50 % .

Spoiwo do lutowania elementów srebrzonych, kadmowanych
i niklowanych :

61,9% cyny,
5% kadmu,
0,5% bizmutu,
0,5% srebra,
0,02% fosforu, a resztę procentowego składu stanowi ołów.
Temperatury topnienia 232°C

Jako metaloznawca (jeszcze niedoszły) jestem zmuszony interweniować, gdyż niestety (bez urazy, blady, nie mam do Ciebie pretensji) napisane są tu bzdury.

Primo:



Co to za składy ? "Mosiądz" i cynk . Mosiądz jest to stop miedzi z cynkiem. Mosiądze dzielimy w zależności od zawartości cynku na jednofazowe (alfa), przejściowe (alfa/beta), dwufazowe (alfa + beta), specjalne, wysokoniklowe (nowe srebra, itd.) Nie można w składzie napisać "mosiądz" gdyż nie jest znane wtedy jaki to mosiądz! Zupełnie czym innym jest np. mosiądz M90 (10%) Zn do przeróbki plastycznej, mosiądz łuskowy (37% Zn). Z takiego przepisu nie można nic zrobić - skąd mam wiedzieć jaki mam wziąć mosiądz ? Dodanie cynku do mosiądzu przejściowego spowoduje wzrost zawartości cynku grubo powyżej 40%, pojawi się w przewadze faza beta, albo nawet faza międzymetaliczna gamma (są to fazy elektronowe Hume-Rothery'ego) i otrzymamy stop tak kruchy że będzie łamał się w rękach.

2:

Mosiądze generalnie nie służą do lutowania mosiądzów - spoina będzie niekoniecznie dobra. Mosiądzami można lutować nawet stale, ale do lutowania mosiądzu poleciłbym luty miękkie. Można lutować mosiądz mosiądzem ale nie każdy i nie każdym !

3 chyba najważniejsze



Postępowanie według tego przepisu może się skończyć TRAGEDIĄ

W przypadku metali takich jak cynk (a podano tu jako przykład stop miedzi z cynkiem) skutki mogą być opłakane! Miedź topi się w 1084,47 *C. Cynk topi się powyżej 400, a wrze w temp. 960*C. Aby roztopiona miedź miala dobrą płynność i kąpiel była stabilna należy utrzymywać przynajmniej 1200*C. Wrzucenie cynku do tygla z roztopioną miedzią skończy się wybuchem w którym cała zawartość tygla wyleci na sufit i twarz eksperymentatora, a piec ulegnie doszczętnemu zniszczeniu

Są takie metody tworzenia stopów:

1. Stopienie obu metali i mieszanie (nieekonomiczna, poza tym patrz uwaga z cynkiem)
2. Stopienie metalu wyżej topliwego i rozpuszczanie w nim niżej topliwego (patrz uwaga)
3. Stopienie metalu niżej topliwego i rozpuszczenie w nim metalu wyżej topliwego

4. Metalurgia proszków (pomijam)
5. Elektroplaterowanie (pomijam).

Podobnie przy innych składach - napisane jest "nowe srebro" - nowe srebra to szeroka grupa mosiądzów, też nie podano konkretnego. Poza tym takie luty sporządza się często pod gazami ochronnymi, w domu nie opłaca się tego robić, skład będzie trudny do ustalenia, podobnie jak struktura. W jednym przepisie jest fosfor - aby go wprowadzić trzeba mieć zaprawę fosforową Cu3P lub brąz fosforowy bogaty w tą fazę, trzeba wszystko przeliczyć.

"Składu nikt nie podaje" - składy są w normach i ogólnie dostępnych książkach.