<center>Wodorotlenek miedzi (II)
Cu(OH)₂
świeżo strącony z r-ru rozcieńczonego:


Autor: chemik10</center>

- Postać: ciało stałe
- Kolor: tuż po wytrąceniu jasno-niebieskozielony, później niebiesko-granatowy
- Zapach: bez zapachu
- Gęstość: 3.368 g/cm3
- Rozpuszczalność w wodzie: nierozpuszczalny
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: nierozpuszczalny w etanolu, rozpuszczalny w amoniaku i KCN
- Temperatura topnienia: rozkład
- Temperatura wrzenia: rozkład
- Temperatura rozkładu: 80 °C
- Palność: niepalny
Toksyczność: brak danych
- Higroskopijność: brak danych
- Przechowywanie: związek nietrwały - nie przechowuje się go

Własne spostrzeżenia: Otrzymać go można działając wodorotlenkiem litowca na sól miedzi, np.
CuSO₄ + 2NaOH = Cu(OH)₂ + Na₂SO₄
W wyniku reakcji wytrąca się jasnoniebieski, kłaczkowaty osad. Ogrzany ulega odwodnieniu przechodząc w brunatny, prawie bezwodny tlenek miedzi (II). Po strąceniu roztwarza się w roztworze wodorotlenku sodu, co wskazuje na właściwości amfoteryczne:
2NaOH + Cu(OH)₂ -> Na₂[Cu(OH)₄]
Z amoniakiem reaguje dając związek kompleksowy o lazurowym zabarwnieu:
Cu(OH)₂ + 4NH₃ = [Cu(NH₃)₄](OH)₂
Powstały związek rozpuszcza celulozę, dzięki czemu znalazł zastosowanie w przemyśle włókienniczym. Wodorotlenek miedzi nie przechowuje się, gdyż jest on nietrwały - używa się go tuż po wytrąceniu.
Dobry666:
Ok. 80 oC przechodzi w czarny tlenek CuO, także nierozpuszczalny w wodzie. Strącanie Cu(OH)2 ze zbyt stężonych roztworów CuSO4, powoduje strącanie się również hydroksosoli, bądź trudne do usunięcia zanieczyszczenie wodorotlenku zaadsorbowanym Na2SO4.
Moje foto (strącenie z r-ru CuCl2 r-rem NaOH) Arrow http://img150.imageshack.us/img150/6937/cuoh2.jpg
Świeżo sporządzony Cu(OH)2 stosuje się również do wykrywania wielowodorotlenowych alkoholi, w których grupy -OH znajdują się przy sąsiadujących atomach węgla, np. gliceryna (propanotriol) lub glikol etylenowy (etano-1,2-diol). Próba ta daje wynik w postaci klarownego r-ru o barwie szafirowej (tworzy się związek kompleksowy). Używany jest także w próbie Trommera (identyfikacja grupy -CHO), w której daje ceglastoczerwony osad Cu2O.


/poprawiłem- ray
w załączniku zdjęcia "jak nie wygląda wodorotlenek miedzi II"

Jako, że w karcie brak foteczek omawianego związku, pozwolę sobie takowe dodać.



Wodorotlenek miedzi świeży, odsączony. Choć poleżał już chwilę na powietrzu i widać na powierzchni czarne plamki CuO.





Tutaj zaraz po strąceniu. Charakterystyczna "galaretka".

Niezgodze sie z tym, ze sie nieprzechowuje wodorotlenku miedzi. Jest to możliwe, gdyż jest on stosowany w rolnictwie jako środek grzybobòjczy w formie jasno niebiesko-zielonego proszku, ktory po wygrzaniu rozklada sie na czarny CuO.

Jako środek grzybobójczy to raczej tlenochlorek miedzi(II)...

Tlenochlorek CuOCl również. Ale czesciej w formie roztworu tzw. Miedzian 50 Posiadam sporą ilosc owego wodorotlenku, na worku bylo napisane ze jest to własnie wodorotlenek miedzi II. Ale nie mam pojecia jak oni to zrobili ze zdolali wysuszyc i utrzymac bez rozkladu Cu(OH)2 :0

POd zmniejszonym ciśnieniem lub liofilizowali jak kawę rozpuszczalną

Miedzian 50 WP to typowy środek ochrony roślin fungicyd gdzie substancją czynną jest Tlenochlorek miedzi CAS:1332-65-6,
coś kolega lollol nie dokładnie przeczytal etykietę na worku Cu(OH)2 w workach jako środek ochrony roślin nie występuje
Rozklad Cu(OH)2 jest podobny szybkością do rozkladu FeCl2 czyli zachodzi bardzo szybko, nie ma długotrwałej stabilizacji tego typu związków, to zwykłe zamulanie forum dywagacjami autora o worku pełnym cudów,
jak przypuszczam dywagacja zostala wyssana z ulubionej lektury autora czyli z bajek tysiąca i jednej nocy gdzie motywem przewodnim było/ Sezamie otwieraj wrota
pozdrawiam
eko