<center>Siarczek antymonu(III)
Sb<sub>2</sub>S<sub>3</sub>
</center>
- Postać: ciało stałe
- Kolor: pomarańczowoczerwony lub metalicznoszary
- Zapach: Szara odmiana siarczku antymonu (III) ma zapach. Jest on lekko słodki, dość specyficzny.
- Gęstość: 4,62 g/cm<sup>3</sup>
- Rozpuszczalność w wodzie: nierozpuszczalny
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
- Temperatura topnienia: 548°C
- Temperatura wrzenia: 1150°C
- Temperatura rozkładu: brak danych
- Palność: niepalny, zmieszany z utleniaczami palny
- Toksyczność: Po spożyciu powoduje wymioty.Pracowć w rękawicach ochronnych, unikać kontaktu ze skórą.
- Higroskopijność: niehigroskopijny
- Przechowywanie: szczelne opakowania
Własne spostrzeżenia: Siarczek antymonu używany jest jako substytut siarki w mieszaninach pirotechnicznych. W naturze występuje jako minerał antymonit. Otrzymujemy go przes nasycenie siarkowodorem roztworu soli antymonu (odmiana czerwona) lub przez syntezę z pierwiastków (odmiana ołowianoszara). W starożytnym Egipcie używano go jako kredki do warg oraz jako farby malarskie. Wino pozostawione w kielichu z antymonitu po wypiciu od razu powodowało wymioty.
 | | |
| gatar napisał(a): Szara odmiana siarczku antymonu (III) ma zapach. Jest on lekko słodki, dość specyficzny. Poza tym brudzi niewiele gorzej od węgla. Fotki: <center>   | |
| | |
| Załączniki: |
|
P5261278.JPG [ 34.22 KiB | Przeglądane 3367 razy ] |