<center>
Ołowiu(II) tlenek
glejta ołowiana
PbO
</center>
- Postać: ciało stałe
- Kolor: żółty
- Zapach: brak zapachu
- Gęstość: 9,6g/cm<sup>3</sup> 20°C
- Rozpuszczalność w wodzie: nierozpuszczalny
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach:rozpuszcza sie w gorącym kwasie azotowym (V) i kwasie octowym tworząc sole.
- Temperatura topnienia:890°C
- Temperatura wrzenia: 1470°C
- Temperatura rozkładu:
- Palność: niepalny
Toksyczność: : brak danych ilościowych dotyczących toksyczności. Doświadczenia na zwierzętach wykazują że może działać na upośledzenie płodności.
Kobiety w okresie rozrodczości nie mogą być narażone na działanie substancji.
Ze względu na niską absorbowalność przez drogi pokarmowe, tylko duża dawka prowadzi do ostrych zatruć.
Po okresie utajenia występuje metaliczny posmak, mdłości, wymioty, bóle brzucha a w niektórych przypadkach szok.
Przy przewlekłym działaniu osłabienie mięśni, anemia, uszkodzenie centralnego układu nerwowego.
- Higroskopijność: niehigroskopijny
- Przechowywanie: szczelne opakowania, z dala od substancji palnych, w temperaturze pokojowej (zalecane +15 do +25°C)
- Własne spostrzeżenia:PbO otrzymuje się poprzez prażenie ołowiu z dostępem powietrza.Można także otrzymac go w reakcji metalicznego Pb z KNO<sub>3</sub> . Jest toksyczny jak przystało na związek ołowiu więc okulary, rękawice i ubranie ochronne
przy pracy ze związkiem bardzo wskazane. Należy unikac jego pyłów. Przy nie odpowiednim obchodzeniu się z odczynnikiem istnieje możliwosc kumulacji Pb w organizmie.
Pierwsza pomoc:
Przy spożyciu: podać dużą ilość wody, wywołać wymioty, podać siarczan sodu (1 łyżeczka na 1 l wody) i węgiel aktywny.
Zastosować płukanie żołądka, skontaktować się z lekarzem
Przy kontakcie z oczami: płukać dużą ilością wody przy szeroko otwartej powiece
Przy kontakcie ze skórą: zmyć dużą ilością wody
Numer CAS 1317-36-8
| Załączniki: |
|
PbOx2.gif [ 57.24 KiB | Przeglądane 1833 razy ] |