Żelaza(II) siarczan(VI), FeSO4, siarczan żelaza
<center>
ŻELAZA SIARCZANżelaza(II) siarczan(VI)
FeSO[sub]4[/sub] · 7H[sub]2[/sub]O
-
Postać: ciało stałe
-
Kolor: szarawo-zielonkowaty
-
Zapach: brak
-
Gęstość: 1,89 g/cm<sup>3</sup>
-
Rozpuszczalność w wodzie: około 400 g/l w 20°C
-
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: -
Temperatura topnienia: >60°C (oddaje wodę krystaliczną)
-
Temperatura wrzenia: >300°C
-
Temperatura rozkładu: >300°C
-
Palność: niepalny
-
Toksyczność: LD50 (szczury, doustnie): 319 mg/kg
-
Higroskopijność: wysoce higroskopijny
-
Przechowywanie: szczelnie zamknięte butle z ciemnego szkła w temperaturze pokojowej.
Własne spostrzeżenia: Należy chronić przed dostępem światła. Przy dostępie powietrza rozkłada się na wodorotlenek żelaza(III) i siarczanu żelaza(III). Nazywany również witriolem żelaza. Wodny roztwór tego związku posiada kwaśny odczyn oraz związek utlenia się stopniowo do tworząc różne związki zasadowego żelaza trójwartościowego. Otrzymuje się go poprzez działanie kwasem siarkowym na rozdrobnione żelazo lub poprzez odparowanie z mieszaniny tlenku żelaza(III) i kwasu siarkowego (otrzymujemy żółty produkt). Wykorzystywany w produkcji cementu, w medycynie jako łatwo wchłaniana przez organizm forma żelaza, w chemii do produkcji soli Mohra oraz wraz z taniną służy do fabrykacji niebieskiego atramentu galusowego. Tworze ałuny. Jest izomorficzny z odpowiednimi siarczanami manganu, niklu, cynku i magnezu. Jest produktem odpadowym przy blach stalowych kwasem siarkowym w hutnictwie oraz podczas wydzielaniu miedzi za pomocą żelaza z roztworów siarczanu miedzi.