<center>DWUTLENEK MANGANU, BRAUNSZTYN
Tlenek manganu(IV)
MnO2

</center>


- Postać: ciało stałe
- Kolor: szary do czarnego
- Zapach: brak zapachu
- Gęstość: 5,03g/cm3 w 20*C, ciężar nasypowy ok. 1g/cm^3
- Rozpuszczalność w wodzie: praktycznie nierozpuszczalny, zawiesina ma słabo kwaśne pH
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: b/d
- Temperatura topnienia: 535*C z rozkładem
- Temperatura wrzenia: -
- Temperatura rozkładu: j.w.
- Palność: niepalny, może tworzyć palne mieszaniny z reduktorami, jest promotorem ognia, gdyż w wysokiej temperaturze wydziela tlen
Toksyczność: niekorzystne jest wdychanie pyłu, gdyż może nastąpić obrzęk płuc, podrażnia oczy, po spożyciu mogą wystąpić mdłości i wymioty
- Higroskopijność: niehigroskopijny
- Przechowywanie: szczelne opakowanie i suche pomieszczenie, z dala od reduktorów i źródeł ognia

Własne spostrzeżenia:
Występuje w naturze jako minerał piroluzyt. Można go kupić w postaci drobnego, czarnego proszku. Jest katalizatorem rozkładu nadtlenku wodoru na tlen i wodę, jest utleniaczem podobnym do PbO2. Można go stosować w mieszaninach pirotechnicznych, jako utleniacz. Powstaje podczas redukcji manganianu(VII) potasu w środowisku obojętnym i podczas utleniania wodorotlenku manganu(II) tlenem z powietrza (w formie uwodnionej).
W laboratorium może posłużyć do utleniania chlorków do chloru w środowisku kwaśnym. Stosowany jest w suchych ogniwach Leclanchégo.
Nie jest toksyczny, gdyż praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, ale należy unikać jego pyłów.