<center>ŻELAZOCYJANEK ŻELAZOWY
Heksacyjanożelazian(II) żelaza(III)
Fe4[Fe(CN)6]3
</center>
- Postać: ciało stałe
- Kolor: niebieski
- Zapach: bezwonny
- Gęstość: brak danych
- Rozpuszczalność w wodzie: nierozpuszczalny, pKso = 40,5
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych
- Temperatura topnienia: brak danych
- Temperatura wrzenia: brak danych
- Temperatura rozkładu: brak danych
- Palność: niepalny
Toksyczność: brak danych
- Higroskopijność: niehigroskopijny
- Przechowywanie: w szczelnych opakowaniach
Własne spostrzeżenia:
Związek ten zwany jest również błękitem pruskim, berlińskim, Milori, chińskim lub paryskim. Ma zastosowanie jako barwnik. Powstaje w reakcji charakterystycznej dla żelaza(III):
4Fe3+ + 3K4[Fe(CN)6] = Fe4[Fe(CN)6]3 + 12K+
Historycznie rzecz biorąc jest to jeden z pierwszych związków kompleksowych. Po raz pierwszy został otrzymany w 1704 roku przez alchemika Johanna Konrada Dippela. Nazwa pochodzi stąd, że barwiono nim mundury w pruskiej armii.
Więcej na stronie:
http://en.wikipedia.org/wiki/Prussian_blue
(niestety słabo znam angielski
)
 | | |
| Resset95 napisał(a): Co ciekawe związek ten powstaje nie tylko w wyniku reakcji żelaza(III), ale także z żelazem na drugim stopniu utlenienia jednak z jonami [Fe(CN)6]3-. Również stracą się niebieski osad, dawniej nazywany błękitem Turnbulla - jest to związek o tym samym wzorze sumarycznym. Dlaczego jest niebieski? Po dostarczeniu energii następuje efekt charge transfer - przeskok elektronów między Fe(II) a Fe(III), towarzyszy temu emisja kwantów promieniowania. Dla porównania nie występuje to w przypadku soli żelaza(II) i [Fe(CN)6]4- która jest biała. | |
| | |
| Załączniki: |
|
Fe4[Fe(CN)6]3.jpg [ 119.1 KiB | Przeglądane 3320 razy ] |
|
Fe4[Fe(CN)6]3 - 2.jpg [ 126.16 KiB | Przeglądane 3324 razy ] |