<center>WODZIAN CHLORALU
Trichloroaldehyd octowy
CCl₃CH(OH)₂


</center>


- Postać: ciało stałe
- Kolor: biały
- Zapach: charakterystyczny, szpitalu, chloru
- Gęstość: 1,91 g/cm³ w 20*C
- Rozpuszczalność w wodzie: 4,77 g/cm³ w 20*C
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych
- Temperatura topnienia: 57-60*C
- Temperatura wrzenia: około 97*C
- Temperatura rozkładu: powyżej 97*C
- Palność: niepalny
- Toksyczność: LD50 (szczury, doustnie): 480 mg/kg, LD50 (królik, skóra): 3030 mg/kg, LD50 (człowiek, doustnie): 4 mg/kg. Drażni oczy i skórę.
- Higroskopijność: higroskopijny
- Przechowywanie: szczelnie zamknięte butle z ciemnego szkła w temperaturze pokojowej.

Własne spostrzeżenia: Otrzymuje się go poprzez przyłączenie cząsteczki wody do aldehydu trichlorooctowego (chloralu). Spotyka się tez z nazwą wodnik chloralowy lub hydral.
Przy ogrzaniu do temperatury 50*C przechodzi w łatwo lotną ciecz. Jego smak jest bardzo gorzki.
W chemii wykorzystuje się go do otrzymywania chloru. W medycynie (od roku 1869) stosuje się go w celach nasennych (w większych dawkach) i uspakajających (w mniejszych dawkach). Posiada również właściwości rozszerzające naczynia krwionośne, przez co występuje np. w żelu naproxen. Jest toksyczny i uszkadza wątrobę oraz serce. Podany w ilości dwóch gram powoduje 7-8 godzinny sen po upływie 10-15 minut od czasu podania. Występuje bardzo szybka tolerancja! Stosowanie w celu nasennym nie powinno być długotrwałe! Używa się go również w weterynarii. Wykorzystuje się go również w botanice (w celu preparowania tkanek roślinnych) i farmakognozji. Posiada właściwości rozświetlające. Znajduje się w tak zwanym medium Hoyer'a, czyli preparacie do trwałego utrwalenia preparatów.