<center>MOCZNIK, karbamid
Diamid kwasu węglowego
CO(NH2)2</center>
<center>
</center>
Postać: Ciało stałe
Kolor: Bezbarwny, lekko biały
Zapach: Zazwyczaj bez zapachu, czasami po dostaniu się wilgoci można poczuć charakterystyczny zapach amoniaku
Gęstość: 1,13 g/cm3
Rozpuszczalność w wodzie: 1094 g/l w temp. 20*C
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: Dobrze rozpuszcza się w alkoholu. Jest trudno rozpuszczalny w eterze.
Temperatura topnienia: 132,7*C
Temperatura wrzenia: rozkłada się
Temperatura rozkładu: 133*C
Palność: niepalny
Toksyczność: toksyczny w niskim stopniu, zatrucia mocznikiem maja charakter słabych zatruć doustnych
Higroskopijność: higroskopijny
Przechowywanie: szczelne, zakręcane pojemniki
Własne spostrzeżenia: Związek ten został po raz pierwszy sztucznie otrzymany przez Friedricha Wöhlera w 1828 r. W przypadku połknięcia mocznika w ilości powyżej 50g spowodować wymioty. Stosować okulary i rękawice ochronne (lateksowe). Duży nadmiar mocznika w organizmie powoduje typowe objawy mocznicy. W przemyśle mocznik jest otrzymywany w bezpośredniej reakcji dwutlenku węgla z amoniakiem:
<center>CO2 + 2NH3 --> CO(NH2)2 + H2O</center>
Mocznik stosowany jest w rolnictwie jako nawóz sztuczny granulowany z dodatkiem 15% fosforanu diamonowego dla obniżenia higroskopijności, substancja konserwująca, dodatek do pasz dla bydła, a także jako surowiec w produkcji tworzyw sztucznych, leków i kosmetyków. Mocznik w temperaturze 133-160*C rozkłada się do biuretu i amoniaku, natomiast w temperaturze 160-190*C do kwasu cyjanurowego, amoniaku i dwutlenku węgla. W wodzie związek ten szybko hydrolizuje do amoniaku i dwutlenku węgla.