D(+)-glukoza, C6H12O6, glukoza
<center>
GLUKOZA
D(+)-glukoza
C6H12O6
</center>
-
Postać: krystaliczne ciało stałe
-
Kolor: biały lub bezbarwny
-
Zapach: bez zapachu
-
Gęstość: brak danych
-
Rozpuszczalność w wodzie: ok. 470g/l w 20*C
-
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: nierozpuszczalna w etanolu
-
Temperatura topnienia: ok. 146*C
-
Temperatura wrzenia: brak danych
-
Temperatura rozkładu: brak danych
-
Palność: substancja palna, temp. samozapłonu - ok.500*C
Toksyczność: LD0 (doustnie, szczury):20000mg/kg, LD50 (doustnie, szczury): 25800mg/kg
-
Higroskopijność: brak danych
-
Przechowywanie: szczelne opakowania, suche pomieszczenie, temperatura pokojowa
Własne spostrzeżenia:
Zwana jest również: dekstrozą, cukrem gronowym, cukrem skrobiowym, a dawniej glikozą. Przy pracy unikać silnego ogrzewania, halogenów, azotanów, nadmanganianów, silnych utleniaczy. Glukoza to aldoheksoza należąca do cukrów prostych. Posiada właściwości redukujące. W próbie Trommera daje wynik pozytywny:
CH2OH-(CHOH)4-CH2OH + 2Cu(OH)2 = CH2OH-(CHOH)4-COOH + Cu2O + 2H2O
Glukoza to cukier o mało słodkim smaku. Jest ona podstawowym związkiem energetycznym dla większości organizmów. W procesie glikozy jest rozkładana do kwasu pirogronowego. Składowana jest w formie polimerów - skrobi i glikogenu. W organizmie jest wykorzystywana jako substrat wielu procesów zachodzących w komórce - m.in. do produkcji celulozy. Naturalna glukoza to jeden z wielu izomerów optycznych tego związku. Naturalna glukoza jest czynna optycznie. W temperaturze pokojowej skręca płaszczyznę białego światła spolaryzowanego w prawo. W naturze występuje w postaci dwóch anomerów: α (jej kąt skręcania światła spolaryzowanego wynosi 112 stopni) i β ( której kąt skręcania światła spolaryzowanego wynosi 19 stopni). Posiada zastosowanie w medycynie, przemyśle spożywczym i włókienniczym. Glukozę można odróżnić od fruktozy dodając do niej wody bromowej i wodorowęglanu sodu. W roztworze glukozy woda bromowa odbarwi się:
CH2OH-(CHOH)4-CH2OH + Br2 + 2NaHCO3 = CH2OH-(CHOH)4-COOH + 2NaBr + H2O + 2CO2
Powstały produkt to kwas glukonowy. Glukoza jest produkowana w procesie fotosyntezy. W stanie wolnym występuje obficie w soku komórkowym wielu owoców, nektarze kwiatów, miodzie, krwi. Prawidłowa zawartość glukozy we krwi wynosi 80-120mg/100cm3 krwi. Zwiększenie tej zawartości powyżej 180mg/100cm3 powoduje wydalanie jej z moczem. Przeważnie jest to spowodowane niedoborem insuliny - hormonu wytwarzanego w trzustce, który reguluje przemianę węglowodanów. Choroba spowodowana niedoborem insuliny nazywana jest cukrzycą. Odmiana pierścieniowa glukozy nazywana jest glukopiranozą. W środowisku kwaśnym lub zasadowym dominuje forma łańcuchowa natomiast w środowisku zbliżonym do obojętnego forma pierścieniowa tego cukru.
