<center>CELULOID
Diazotan celulozy
[C6H7O2OH(ONO2)2]n
</center>

- Postać: ciało stałe
- Kolor: biały
- Zapach: bez zapachu
- Gęstość: brak danych
- Rozpuszczalność w wodzie: nierozpuszczalny
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszczalny w organicznych rozpuszczalnikach polarnych, np. acetonie, etanolu
- Temperatura topnienia: brak danych
- Temperatura wrzenia: brak danych
- Temperatura rozkładu: brak danych
- Palność: palny
Toksyczność: brak danych
- Higroskopijność: niehigroskopijny
- Przechowywanie: W ciemnych opakowaniach (bez dostępu światła)

Własne spostrzeżenia: Celuloid to najstarsze, termoplastyczne tworzywo sztuczne. Jest to mieszanina kamfory (ok. 40%, jako zmiękczacz) z produktem niepełnej estryfikacji celulozy kwasem azotowym (ester ten zawiera ok. 10-11,5% azotu) - dwuazotanem celulozy oraz barwnikami i wypełniaczami. Celuloid jest łatwopalny, odporny na uderzenia, mało odporny natomiast na działanie związków chemicznych i światła. Dawniej używany do produkcji zabawek, galanterii, przyborów kreślarskich, błon filmowych i wyrobów codziennego użytku. Obecnie prawie wyłącznie do produkcji piłeczek ping-pongowych, które są jego źródłem w domowym laboratorium. Celuloid otrzymuje się przez rozpuszczenie azotanu celulozy w kamforze i stopniowe odparowywanie kamfory, aż do uzyskania stałego produktu. Technologię jego produkcji opatentowali bracia J.Hyatt i I.Hyatt w 1873 r.