<center>BROM
BROM
Br<sub>2</sub>
</center>
Postać: ciecz
Kolor: czerwonobrunatny
Zapach: ostry
Gęstość: 3,12g/cm<sup>3</sup> (20*C)
Izotopy: <sup>79</sup>Br i <sup>81</sup>Br są trwałe i występują w środowisku w proporcji niemal 1:1. Pozostałe izotopy (<sup>77</sup>Br i <sup>82</sup>Br) są nietrwałe.
Rozpuszczalność w wodzie: 4,2g/100cm<sup>3</sup>
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszczalny w kwasie octowym, alkoholach, eterze dietylowym, chloroformie, dwusiarczku, oraz czterochlorku węgla,
Temperatura topnienia: -7,2*C
Temperatura wrzenia: 58,8*C
Temperatura rozkładu:
Palność: niepalny
Toksyczność: LD<sub>50</sub> (doustnie szczury)- 2600mg/kg, LDL0 (doustnie człowiek)- 14mg/kg
Higroskopijność: nie higroskopiny
Przechowywanie: w szczelnym opakowaniu w temperaturze pokojowej, musi być zapewniona odpowiednia wentylacja.
Własne spostrzeżenia: Mimo, iż brom nie jest wysoce toksyczny, ma silne właściwości żrące, przez co jest szczególnie niebezpieczny! Wdychanie jego par może doprowadzić do obrzęku płuc, a kontakt ze skórą czy oczami powoduje ciężkie oparzenia. Ogólnie trzeba bardzo uważać. Nawet krótkie otwarcie butli z bromem powoduje, że staje się on wyczuwalny w powietrzu. Duże problemy sprawia przechowywanie bromu, gdyż niszczy większość tworzyw sztucznych. Najlepiej przechowywać go w szklanych butelkach ze szlifem i dodatkowo włożyć całą butelkę do polietylenowego, szczelnego słoika z warstwą piasku na dnie. Brom jest bardzo silnym utleniaczem. Niektóre substancje (np. pył glinu) ulegają zapłonowi w kontakcie z bromem. Można przeprowadzić doświadczenie wsypując trochę pyłu Al do probówki z małą ilością bromu. Następuje zapłon i glin zostaje wyrzucony z probówki w formie iskier, co przypomina "wulkan" wbijany do tortów na weselach. Uwaga: zapłon następuje nie od razu tylko po kilkudziesięciu sekundach! Wydzielają się przy tym obficie pary bromu, które po raz kolejny zaznaczam, są bardzo żrące nie tylko dla człowieka, ale także dla metalowych przedmiotów.