Witam, oglądałem przed chwilą program na Discovery "Are we Alone?" w którym między innymi zastanawiano się nad możliwościami pozystkiwania enerii przez organizmy żywe bez dostępu do tlenu i do światła.

Zaproponowano śmiałą hipotezę według której światło UV pochodzące ze słońca w kontakcie z zamarzniętą wodą tworzy Nadtlenek Wodoru (Nic więcej nie było na ten temat powiedziane) który miał być używany przez organizmy pozaziemskie do produkcji energii. Zademonstrowano również przykład. Otóż, w Kenii na lodowcu zmierzono poziom promieniowania UV i okazało się, że jest on -"Oooooo, bardzo wysoki!". Następnie pobrano fragment lodowej bryły i po jego zbadaniu w laboratorium okazało się, że zawiera H2O2.

Jest to dla mnie kwestja bardzo interesująca (chodzi mi tutaj o H2O2 na Keniińskim lodowcu), ale jednocześnie trudno mi uwierzyć w coś takiego, bo przecież kopuła ozonowa zatrzymuje całe promieniowanie UV-C i sporą część UV-B. Czy to co 'zostanie' jest w stanie doprowadzić do takiej przemiany? Jaka tu zachodzi dokładnie reakcja? Czy to możliwe do powtórzenia w warunkach laboratoryjnych ze zwykłą lampą UV-A,B,C?

PS
Jeśli to zła komnata, to nie bijcie mnie, proszę.

Dzięki,
Mki

UV powoduje raczej rozkład H2O2, niżli jego tworzenie. Pozatym, musieliby obok H2O2 wykryć wodór lub związki bogate w wodór... Chyba, że on tak na powietrzu miałby się tworzyć... wtedy też jest to, jak się zdaje, niemożliwe.

Też tak mi się zdawało. Dzięki!

"Analiza" wyglądała tak, że prowadzący dodał kropelkę "Czegoś" do wody z roztopionego lodu i (ja nie zauważyłem absolutnie żadnej zmiany) powiedział -"Tak jak myślałem, roztwór zawiera Nadtlenek Wodoru!"

Wodór jest tak lotny, że dziwne by było, gdyby został znaleziony w tamtym lodzie.
Może H2O2 powstawał na powierzchni lodu, i dyfundował wgłąb, gdzie natężenie UV nie było aż tak wysokie?

Ślady mogłyby być uwięzione w kryształach lodu.
Dyfuzja w krysztale? Zanim H2O2 pokonałoby centymetr, już by się rozłożyło z 1000 razy...
No ale załóżmy, że jest tam H2O2. Ile go może być? 10^-6 g w kilogramie lodu?

UV całkiem dobrze tworzy rodniki `OH i O2` z wody i tlenu, nawet przy niewielkim natężeniu, a jak je masz to już całkiem niedaleko do H2O2. Nie musi on dyfundować w głąb - na lodowiec od czasu do czasu spada też śnieg, który po jakimś czasie staje się częścią lodowca.

(proszę o połączenie z powyższym)

To w sumie nieważne jak mało go jest - bakterie potrafią rosnąć nawet na wodzie destylowanej (nie uwierzyłbym jakbym nie widział), dlatego jak np. biologom potrzeba naprawdę czystej wody, to zamawiają taką po wielokrotnej destylacji, lub dejonizowaną. A oni mają teorię że bakterie się tym H2O2 odżywiają.

No i oczywiście w przestrzeni kosmicznej natężenie UV jest znacznie większe niż na powierzchni Ziemii.

Ja wypowiem się trochę obok tematu, bardziej z podejścia biologicznego.
Część bakterii wytwarza nadtlenek wodoru do ataku na gospodarza, no i powstaje on czasem w procesach zachodzących w organizmach żywych jako UBOCZNY, produkt. U ludzi enzymem rozwalającym nadtlenek wodoru jest katalaza ( dlatego tak pięknie krwiste ranki się pienią ) co wg. mnie wyklucza możliwość "żywienia" się bakterii tym związkiem bo w większej ilości same by się nim strawiły, a DNA czy RNA obrywa masakrycznie. Zresztą w organizmach żywych rodniki, i wszystkie utleniacze stanowią zawsze problem dlatego mamy rzesze przeciwutleniaczy.

Taka dygresja jeszcze. Niedawno odkryto istnienie 'spermitydyny' w nasieniu.
Wstępne wyniki na szczurach wykazały, że ten związek chroniący DNA plemników jest w stanie wydłużyć ich życie(nie pamietam dokładnie o ile) ale dla ludzi wychodziło mniej więcej 25 lat życia więcej.

Swoją drogą panie pragnące pięknej cery powinny porozmawiać z chłopakiem...