Witam
Moje pytanie dotyczy zjawiska tłumienia luminescencji przez tlen rozpuszczony w wodzie,
konkretnie poszukuję substancji o takich właściwościach lub sposobu jej wykonania. Jeżeli ktokolwiek z was wie coś na ten temat uprzejmie proszę o pomoc.

Powiem ci, że jest to jeden z tematów które mnie interesują i dlatego dodam coś od siebie;
Nie wydaje mi się żeby akurat te znikome ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie tłumiły efekt luminescencji podczas zachodzącej reakcji bo to właśnie sama woda jest tego przyczyną! Wystarczy np. dla luminolu przenieść środowisko do DMSO aby obserwować dłuższy efekt (tylko kolor docierającej fali elektromagnetycznej będzie się nieco różnił). Tak naprawdę w DMSO także są rozpuszczone znikome ilości tlenu a jak można zaobserwować świecenie się będzie dłuższe. Woda o której mówisz (a nie tlen w niej rozpuszczony zostawmy go na bok) jest wręcz mechanicznym inhibitorem takiej reakcji utleniania luminolu, dlatego należy do owego doświadczenia dodać silniejszy utleniacz jakim jest H2O2 - perhydrol się stosuje w środowisku oczywiście zasadowy, gdyż sam nam luminol się nie utleni rozpuszczony w roztworze wody ani w DMSO pod wpływem tlenu atmosferycznego ani też rozpuszczonego w rozpuszczalniku.

Nie podałeś konkretnej reakcji luminescencji dlatego odwołałem się do najpopularniejszego przykładu. A jest ich więcej, mówimy tu akurat o chemiluminescencji a są też inne, ale jeśli chcesz przepis na chemiluminescencyjne zabawy o ile dobrze zrozumiałem to może zainteresuje cię synteza szczawianów organicznych http://www.poczujchemie.amu.edu.pl/zala ... tlo2.0.pdf
napisz coś więcej może jaki masz osprzęt bo bez tego nie ruszymy, może prosta lofina, tlen o multipletowości singletowej etc.

Szukaj patentu firmy Hach na czujnik tlenu LDO,tam jest coś ciekawego

czyżbyś chciał utrudnić pracę policji kryminalnej ? Jak tlen , to także wszystkie substancje go wytwarzające jak nadwęglany i nadborany , jeśli sięmylę to mnie poprawcie.

Mylisz się.

Wszelakie nad moczniki węglany borany rozpadają się do nadtlenku wodoru, w przypadku chemiluminescencji m.in. estrów kwasu szczawiowego, pochodnych akrydyny,..nawet luminolu są wręcz niezbędne do uzyskania światła.

Wygaszanie przez tlen to po prostu konkurencyjna ścieżka w stosunku do radiacyjnego rozpadu stanów wzbudzonych (lumi/fluo). Deekscytacja zachodzi przez przekazanie nadmiaru energii w zderzeniu z cząsteczką gazu..w tym tlenu..

Zazwyczaj obchodzi się to odgazowując rozpuszczalnik po schłodzeniu do niskiej temp. i skrajnym obniżeniu ciśnienia.

Perfluorowane węglowodory dość dobrze rozpuszczają gazy... jednak samo wygaszanie przez tlen może być skuteczne wyłącznie dla niskiego stężenia stanów wzbudzonych..w dodatku tych o niskiej wydajności fluorescencji.

Jeśli chcesz wygaszać to są dużo bardziej skuteczne metody niż O2. Wspomniana woda dla szczawianów które po prostu hydrolizują a nie tworzą 1,2-dioksyetanodionu. Dodatek jodków, wprowadzenie pierwiastków ciężkich do roztworu lub struktury barwnika fluo (Prawdopodob. przejścia singlet tryplet ~ Z^4)

Pozdr.