Witam, ostatnio zastanawiałem się czy uda mi się jakoś otrzymać azotan miedzi. Z racji raczej niezbyt szerokiej gamy odczynników spróbowałem elektrolizy azotanu potasu na el. miedzianych. Po paru minutach pojawiło się niebieskie zabarwienie roztworu, więc wyłączyłem zasilacz chcąc wrócić do tego później. Następnego dnia w roztworze pojawił się ciemny, lekko brązowy osad. Moim pytaniem jest, czy zaszła tu hydroliza azotanu miedzi, bo powinien on chyba hydrolizować wdg równania: Cu(NO₃)₂ + 2H₂O -------> Cu(OH)₂ + 2HNO₃, a wodorotlenek miedzi jest przecież niebieski. Czy w takim razie rozpadł się on do metalicznej miedzi, i czy fakt że azotan miedzi hydrolizuje wyklucza jego możliwość otrzymywania go elektrolitycznie?

Przypadkiem wstawiłem do złego działu, przepraszam i proszę o przeniesienie

//zrobione - Sulik

Całkiem możliwe, że miedź, która przeszła do roztworu zaczęła się osadzać na drugiej elektrodzie, kwestia teraz przy jakich parametrach prądu to robiłeś. Jak dobrze pamiętam przy dużym natężeniu powstaje osad gruboziarnisty, jak sam pokrywałem niklem to pojawiał się ciemny, czasem czarny nalot tego metalu. Nie pamiętam jak z miedzą było ale wydaje mi się, że podobnie. Przy długiej elektrolizie powinno być to tyle, że spokojnie z elektrody można zdjąć taki pyłek, proszek metalu przy czym nie ma on łosiowej barwy czystej miedzi a jest "brudny". Inna sprawa to czystość miedzi której użyłeś:P.

Miedź jest wyjęta z kabli, czyli czysta. Natężenie prądu to 5V przy około 30 A. Korzystałem z zasilacza komputerowego.

Żadnego azotanu miedzi w ten sposób nie otrzymasz. Na anodzie będzie co prawda powstawać Cu(NO3)2, ale na katodzie będzie tworzyć się KOH. Po wymieszaniu roztworu wiadomo co powstanie - Cu(OH)2, który jak wiadomo nie jest trwały i rozkłada się do brązowoczarnego CuO.

No nic, zostaje mi tylko zebrać osad i conajwyżej wykorzystać te CuO do czegoś innego. Dzięki wszystkim za odpowiedzi.

Chwila ! Proszę sobie poczytać angielską wersję wiki o octanie miedzi. Czyli się teoretycznie da ! Nie traćmy nadziei. A gdyby rr azotanu amonu ?

No właśnie tą wiki czytałem, ale azotanu amonu chwilowo nie mam, więc użyłem azotanu potasu, może dla azotanu amonu rzeczywiście się da, ale to spróbuje dopiero jak już bd miał azotan amonu.

Pamiętaj, że podczas elektrolizy soli amonu należy unikać jak ognia chlorków! (tworzy się wybuchowy NCl3)

Generalnie z tą elektrolizą to to tak wygląda, że elektrody muszą być daleko od siebie najlepiej rozdzielone odpowiednią błoną lub kluczem elektrolitycznym, który uniemożliwi mieszanie się zasadowego roztworu soli amonu z roztworem soli miedzi.

W przypadku octanu, chlorku czy siarczanu miedzi będą się rzeczywiście przy większych stężeniach na elektrodach wytrącać kryształy, ale o ile się nie mylę to azotan miedzi jest wrednie higroskopijny i co najwyżej można uzyskiwać stężone roztwory, choć nie jestem pewien czy w jego przypadku nie zachodzi hydroliza do tlenku miedzi. Jeśli może to być inna sól miedzi, a nie azotan, to lepiej się w azotany nie baw, bo go nie wykrystalizujesz, a więc i nie oczyścisz.

Azotan miedzi jest nieco bardziej higroskopijny niż chlorek niklu, który krystalizowałem, a potem suszyłem ponad dwa tygodnie.

No nic, jeśli tak się ma sprawa z suszeniem i krystalizacją tego to raczej sobie odpuszczę, bo chciałem to trzymać jako kryształy. W każdym razie dzięki wszystkim za odpowiedzi.

Jak chlorek niklu czy azotan miedzi ma być wredny , to co powiesz o uwodnionym chlorku glinu ? To jest dopiero wredny wytwór. 2 miesiąc się krystalizuje gęsta jak miód ciecz